آتش، هوا و خاک، گوشه‌نشین حریم توست:
معجون چار عنصر کیهان، دردانه زمین!

 

آخر چگونه ایزدی به نابودیِ خود دست می‌زند؟!
شوریده بر شکوه پیکر خود چنگ می‌زند؟!
 
چیزی فراتر از خدایی و عصمت مقام اوست
این‌گونه بر تمام ایزدان زمین طعنه می‌زند!

شربتی از آن لب مستانه نوشیدیم ما

زان سبب پیوسته مست جام انگوریم ما!

 

روی خوبت باده‌ای جاوید بر ما کشف کرد

با خیال روی تو همواره مخموریم ما!

نمی‌‌دانم! نمی‌دانم! خدایی پشت پرچین کدامین خانه پنهان بود
ولی امشب من از عطر گیاهی سوخته فهمیدم او نزدیک انسان بود!

(31-08-2018، 1:56)Actinium نوشته است: دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
 

و گویی حجتی محکم‌تر از این در جهان پیدا نبود هرگز:
خدایی که پس از خلقت میان بندگان خویش می‌رقصید...