★صورت های ‌فلکی★ - نسخه‌ی قابل چاپ

★صورت های ‌فلکی★ - نسخه‌ی قابل چاپ

+- انجمن های تخصصی فلش خور (http://www.flashkhor.com/forum)
+-- انجمن: علم، فرهنگ، هنر (http://www.flashkhor.com/forum/forumdisplay.php?fid=40)
+--- انجمن: دانستنیها و موضوعات علمی (http://www.flashkhor.com/forum/forumdisplay.php?fid=33)
+---- انجمن: هوا فضا و نجوم (http://www.flashkhor.com/forum/forumdisplay.php?fid=78)
+---- موضوع: ★صورت های ‌فلکی★ (/showthread.php?tid=269428)

صفحه‌ها: 1 2

★صورت های ‌فلکی★ - ßяɪcε - 27-06-2018

*سلـــــــام*
تصمیم گرفتم یه تاپیک راجبه صورت های فلکی بزنم ! چون ممکنه اطلاعات زیادی راجبه این موضوع نداشته باشید .. پس امیدوارم خوشتون بیاد و لذت ببرید!

+
آپدیت روزانه

**********

صورت ‌فلکی چیست ؟

صورت ‌فلکی یا پیکرآسمانی مجموعه‌ای از ستاره‌ها است که از دیدگاه زمینی به شکل خاصی تشبیه و نام‌گذاری شده‌است.
در واقعیت سه بعدی، ستارگان یک پیکرآسمانی لزوماً به هم نزدیک نیستند و ربطی به هم ندارند. قرار دادن آن‌ها در یک مجموعه صرفاً به خاطر نزدیکی ظاهری از دیدگاه زمینی است. دسته‌بندی ظاهری ستارگان به صورت پیکرهای‌آسمانی از نظر نشانی‌دهی و تهیه نقشه‌های آسان‌فهمِ آسمان مفید است.
مطالعات باستان‌شناسی نشان می‌دهد که نگاره‌‌های نقاشی شده بر روی دیوارهای غار لاسکو در جنوب فرانسه حاوی نشانه‌های نجومی است. گمان می‌شود خوشه ستاره‌ای پروین در کنار خوشه قلائص (صورت فلکی گاو) بر روی این نگاره‌ها نمایش داده شده‌است.
شاید انسان‌های دوران پارینه‌‌سنگی (۳۰٬۰۰۰ تا ۲۶٬۰۰۰ سال پیش از میلاد) نخستین کسانی بودند که چهار جهت اصلی را تشخیص دادند. در اواخر دوره پارینه‌سنگی (۲۰٬۰۰۰ تا ۱۶۰۰۰ سال پیش از میلاد) در فرانسه هنر ساخت ابزارهای سنگی به اوج خود رسید و در آن هنگام اندیشه نخستین صورت‌های‌فلکی پایه گذاری شد. این را در آثار باقی‌ماندهٔ نقش‌های درون غارهای این دوران می‌توان یافت. در دره میرملاس و همیان در شمال کوهدشت لرستان نیز پناهگاه‌هایی از این دوران وجود دارند. در این پناهگاه‌ها نقش‌های رنگ‌دار زیادی است. حدود ۱۶٬۰۰۰ تا ۸٬۰۰۰ سال پیش از میلاد، کم‌کم اسامی گروه‌های ستاره‌ای (صورت‌فلکی) به سه دستهٔ نمادین تغییر کرد. دنیای پایینی، میانی و بالایی. حدود ۱۰٬۰۰۰ سال پیش از میلاد، عصر یخبندان در اروپا به پایان رسید. با گرم شدن زمین، علفزارها و دشت‌های اروپا جای خود را به جنگل‌ها دادند و دوران نوسنگی آغاز شد. در این دوره، انسان‌ها به جای شکار و جمع‌آوری غذا به کشاورزی و تولید غذا می‌پرداختند. از این رو نیاز آن‌ها به وضعیت آب و هوا، و دانستن فصل‌ها بیشتر شد. به این ترتیب به مسیر سالانه خورشید در آسمان توجه بیشتری کردند. می‌توان گفت حدود ۵٬۶۰۰ سال پیش از میلاد ، چهار صورت ‌فلکی در آسمان شکل گرفته بودند: دو پیکر، سنبله، قوس و ماهی. آن‌ها نمایانگر نقاط اعتدال‌ها و انقلاب‌های آن زمان بودند و مبنای صورت فلکی‌های منطقةالبروجی امروزی شد.

دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
★صورت های ‌فلکی★ 1

تا زمان بطلمیوس، ستاره شناس یونانی الاصل اسکندرانی که حدود150 سال بعد از میلاد می زیست ، تعداد صورفلکی شناخته شده 48 مورد بود. امروز 88 صورت فلکی شناخته شده که هریک محدوده ی مشخصی در آسمان دارند. به طوری که تمام آسمان با این صور پوشیده می شود. با این که ستارگان یک صورت خاص از نظر ما شکل خاصی را در آسمان می سازند، اما در واقع این ستارگان هیچ ربطی به هم ندارند و چندین سال نوری از هم فاصله دارند و اگر از سمتی دیگر در آسمان (جایی خارج از منظومه ی شمسی) به آن ها بنگریم به شکلی دیگر دیده خواهند شد. ستارگان حرکت بسیار آهسته ای در آسمان دارند (به دلیل دوری بسیار آن ها حرکت سریع آن ها آهسته به نظر می رسد) این حرکت باعث می شود که در طی هزاران سال شکل ظاهری صورت های فلکی عوض شود. اما در طول عمر یک انسان این تغییرات بسیار نامحسوس است. در قدیم از رصد صور فلکی برای جهت یابی و تعیین فصول و به طور کلی زمان یابی استفاده می کردند.
در ستاره شناسی نوین ، لغت صورت فلکی به بخشی از آسمان اطلاق می شود که در مرحله اول شکل هایی را تداعی می کند که هزاران سال پیش برای اولین بار مورد توجه انسان های باستانی قرار گرفته است.
این مناطق بر روی کره سماوی مانند استان ها و یا کشور های مختلف بر روی نقشه های زمینی می باشند. در حال حاضر هر نقطه ای از آسمان بالای سر ما ، حتما متعلق به یک صورت فلکی است. حد فاصل بین صورت های فلکی در قالب خط مستقیم بوده ولی شکل ها می توانند کاملا غیر متقارن و غیر هندسی باشند. به هر تقدیر هر صورت فلکی تعدادی از ستارگان آسمان را درون محدوده خود جای می دهند

RE: ★صورت های ‌فلکی★ - ßяɪcε - 28-06-2018

صورت فلکی عقاب ( Aquila )

صورت فلکی عقاب را در جهان غرب از ۱۲۰۰ سال قبل از میلاد به عنوان یک پرنده می شناختند که در امتداد راه شیری تابستانه قرار گرفته و منطقه ای بسیار غنی جهت مطالعات ستاره شناسی با تلسکوپ زاویه باز است. زمان رسیدن به نصف النهار ۸ شهریور و مساحتش ۶۵۲ درجه مربع میباشد.
ستاره آلفای عقاب از جمله ستارگان درخشان آسمان است و در وسط سه ستاره تشکیل دهنده بال عقاب قرار گرفته این ستاره جزوء مثلث تابستانی است دو راس دیگر این مثلث ستاره‌های دنب و کرکس نشسته هستند نوع طیف آلفای عقاب A۷ IV-V قدرش۰٫۸ و فاصله ان تا زمین ۱۷ سال نوری است.

اجرام عمقی آسمان

NGC6709 یک خوشه باز با قدر۸ شامل حدود ۴۰ ستاره‌است که در چند درجه‌ای جنوب غربی ستاره زتای عقاب در فاصله ۳۱۰۰ سال نوری از زمین قرار گرفته‌است. برای مشاهده آن نیاز به تلسکوپ کوچک است.

در افسانه

صورت فلکی عقاب به پرنده ای با بال های پهن و گردنی کوتاه شباهت دارد. قدما شمایل یک عقاب را در آن دیده بودند. آکیلا، پرنده محبوب زئوس بود. در افسانه های یونانی آمده است که خدایان همه پرندگان آسمانی مثل: قو، کلاغ، توکان، … را در میان آسمان جای داده اند اما عقاب خود بر آسمان ها پرواز می کرد. بر طبق اسطوره های کلاسیک یونانی، او عقابی بود که صاعقه های زئوس را حمل می کرد و زئوس، بزرگ ایزدان، او را مامور کرد تا گانیمد را برای او به کوه المپ بیاورد. گانیمد از قهرمانان متعلق به سرزمین تروا ناحیه ای باستانی در شمال غربی آنتالیا بود . این شاهزاده زیبای تراوایی آنتالیایی پسر تروس بود. زئوس، بزرگ ایزدان، عاشق او شد و این عشق آغاز لواط در اساطیر به شمار می آمد. او به عقاب ماموریت داد تا گانیمد را از کوهی که معروف به کوه ایزدان واقع در مکانی به نام فریجیا که بخشی از ترکیه امروز است بود بدزدد و به نزد او در کوه المپ بیاورد، تا وی را ساقی ایزدان گرداند.. این توضیحی است بر این که چرا نام بزرگ ترین ماه سیاره ژوپیتر سیاره مشتری – گانیمد است.( رومی به زئئوس، ژوپیتر می گویند.) در روم این صورت فلکی، کرکسی شناخته شده بود که به سمت روم پرواز می کرد، اما نباید با آهنگ کرکس که نام رومی برای صورت فلکی شلیاق – چنگ رومی است اشتباه گرفته شود.

RE: ★صورت های ‌فلکی★ - ßяɪcε - 29-06-2018

صورت فلکی دلو ( Aquarius )

صورت فلکی دلو یکی از صورت فلکی دایره البروج، می باشد که شکلی باستانی در آسمان و تحت نام های گوناگون شناخته می شود. زمان رسیدن به نصف النهار ۱۸ مهر و مساحتش ۹۸۰ درجه مربع میباشد.
این صورت فلکی نمایشگر مرد یا پسری است که از کوزه‌ای آب می‌ریزد که شکلی است باستانی در آسمان و تحت نام‌های گوناگون شناخته می‌شود. در بسیاری از اسطوره‌ها و افسانه‌ها، از جمله اسطوره سومری، این چهره گویای سیل و طوفانی جهانی، پیش از داستان سیل کتاب مقدس بوده است.

ستاره‌ها

ستاره آلفای این صورت فلکی به نام سعدالملک (به معنای عربی سلطان سعادتمند) نامیده شده و دقیقاً بر روی استوای سماوی قرار می‌گیرد. این ستاره قدر سوم، درخشان‌ترین ستاره از این صورت فلکی کم‌فروغ است. نوع طیف آن G2 Ib و در فاصله ۶۸۰ سال نوری از ما قرار دارد.

اجرام عمقی آسمان

یک خوشه ستاره‌ای قابل توجه به نام M2 با قدر ۷ در چند درجه‌ای شمال ستاره بتا، در این صورت فلکی وجود دارد. در همان نزدیکی دو سحابی سیاره‌ای مستقرند. سحابی بزرگ‌تر به شماره NGC7293، که به نام سحابی حلزونی معروف است در جنوب غربی ستاره ساق دلتای دلو قرار دارد. سحابی NGC7009 از قدر هشتم که به لحاظ ظاهرش به نام سحابی زحل معروف شده، در جنوب شرقی ستاره سعد بالع قرار گرفته‌است.

در افسانه

دلو یکی از قدیمی ترین صورتهای فلکی است . برابر افسانه ها ، او در بابل قدیم بر منطقه وسیعی از آسمان آن را ” دریا ” می خواندند فرمانروایی می کرد . در این منطقه از آسمان بسیاری از صورتهای فلکی که با آب این ماده حیاتی برای ما آدمیان – ارتباط داده می شوند از قبیل حوت جنوبی ، دلفین ، مارآبی ، جدی ، قیطس ( cetus ) و رودخانه یا اریدانوس جمع هستند . مردم این صورتهای فلکی را سرچشمه تمام زیست می پندارند ، که خورشید در دوران نزول باران از میان آنها عبور می کند . بسیاری از اقوام باستانی گزارشهایی درباره طوفان نوح در تاریخ خود دارند ، یونانیان باستان نیز بر این باور بودند که این طوفان ، مجازات خدایان برای بشریت گناهکار و فاسد بوده است . برابر افسانه های یونان ، تنها دو انسان از این بلای طبیعی جان سالم به در بردند . این زوج ” دویکالیون ” ( deucalion ) و ” پیورها ” ( pyrrha ) نام داشتند. آنها نیز مانند نوح با استفاده از کشتی خود را نجات دادند و چون طوفان فرو نشست و آبها فروکش کردند ، آنها در برابر خود زمین را ویران و خالی از انسان یافتند . آنها برای اینکه دوباره زمین را مسکونی کنند ، از سوی زئوس ماموریت یافتند که سنگهایی را پشت خود پرتاب کنند ، که از این سنگها انسانهایی جدید از زمین بر می خاستند . می گویند پس از آن ” دویکالیون ” از سوی خدایان به صورت فلکی ” دلو ” تبدیل شد . در بسیاری از نقشه های ستارگان آسمان ” دلو ” به صورت ” گانیمد ” ( ganymed ) جوان نشان داده می شود ،که می بایست به عنوان ساقی خداوندان المپ انجام وظیفه می کرد و به این لحاظ سبویی در دستان خود نگاه می دارد.

RE: ★صورت های ‌فلکی★ - ßяɪcε - 30-06-2018

صورت فلکی سنبله یا دوشیزه (Virgo)

دوشیزه (Virgo) یا سنبله نام یک صورت‌های فلکی در نیمکره شمالی آسمان و دومین صورت فلکی از لحاظ بزرگی است. خورشید در عبور سالیانه خود در دایره البروج ، بیشترین زمان را در این صورت فلکی می‌گذراند. تنها ستاره درخشان سنبله ، سماک اعزل است که بطور مشخص و مجزا می‌توان آن را تشخیص داد. زمان رسیدن به نصف النهار ۴ خرداد و مساحت آن ۱۲۹۴ درجه مربع می باشد.

ستاره‌ها

آلفای سنبله به نام سماک اعزل در لاتین به معنای خوشه گندم آمده که در دست دوشیزه‌ای است. طیف آن از نوع B1V ، قدر آن ۱٫۰ و فاصله آن ۲۲۰ سال نوری است. سماک اعزل دارای یک همدم بسیار کم نور است.

اجرام عمقی آسمان

در داخل این صورت فلکی خوشه کهکشانی سنبله قرار دارد که خوشه وسطی آن ابر خوشه سنبله است و خوسه کهکشانی ما هم که جزء گروه محلی محسوب می‌شود، یکی از اعضای آن است. خوشه سنبله شاید شامل ۳۰۰۰ کهکشان ، در فاصله ۵۰ میلیون سال نوری تا زمین است. برای مشاهده اغلب این کهکشانها نیاز به تلسکوپ متوسط است. درخشانترین آنها M49 به صورت کهکشان بیضوی با قدر ۸ و M104 یک کهکشان مارپیچ قدر هشتم است.

در افسانه ها

در اسطوره‌های برخی از اقوام و ملل این پیکر آسمانی به عنوان خدابانوی باروری مقدس شمرده می‌شد یا می‌شود. مرتبط دانستن زمین و خرمن با سنبله ردپای باورهای کهن ایزدبانوان و زمین و کشاورزی است. بابلیها در این صورت فلکی الهه ” ایشتار ” را می دیدند که به خدای غلات ” تموز ” ( tamuz ) عشق می ورزید ، ” ایشتار ” به سوگ می نشست . او در زمستان به جهان زیرین می رفت تا ” تموز ” را باز گرداند . آنگاه در آغاز سال ، ” تموز ” در جامه ای سبز و تازه دوباره در زمین ظاهر می شد.
این صورت فلکی نزد یونانیان باستان نیز الهه باربری ” دیمتر ” ( Demeter ) یا دخترش ” پرزفون ” ( Persephone ) به شمار می رفت . خدای خدایان ” زئوس ” به خدای زیرین ” هادس ” ( hades ) قول داده بود که این دختر را به همسری او در آورد و ” هادس ” دختر را فریفته و ربوده بود . الهه ” دیمتر ” با از دست دادن دخترش خیلی غمگین شد و درختان و زمین های کشاورزی را خشکاند . بالاخره ” زئوس ” تصمیم گرفت برای جلوگیری از قحطی و گرسنگی انسانها اجازه دهد که ” پرزفون ” دو سوم سال را نزد مادرش بر زمین و یک سوم دیگر را نزد همسرش در جهان زیرین به سر آورد . به محض آن که پرزفون به زیرزمین می رفت ، هوا سرد و بارانی می شد ، برگهای درختان می ریختند ، بارش برف آغاز می شد و زمستان از راه می رسید . زمانی که پرزفون دوباره به روی زمین باز می گشت ، همه جا سبز می شد و بهار آغاز می شد . به این ترتیب صورت فلکی سنبله تغییر فصلها را نیز به خاطر می آورد.

RE: ★صورت های ‌فلکی★ - ßяɪcε - 01-07-2018

صورت فلکی گاوران یا عوا (Bootes)

صورت فلکی گاوران یا عوا،نام یک صورت فلکی در نیمکره شمالی آسمان میباشد. این صورت فلکی شبیه یک بادبادک است و برای پیدا کردن آن در آسمان کافیست ستارگان دسته خمیده ی دب اکبر را دنبال کنید تا به ستارۀ درخشان قرمز رنگ و پر نوری که به آن آرکتوروس یا نگهبان شمال (سِماک رامِح) می گویند، برسید. زمان رسیدن به نصف النهار ۲۵ خرداد و مساحت آن ۹۰۷ درجه مربع می باشد.

ستاره ها

آرکتوروس (سماک رامح) ستاره آلفا از این صورت فلکی است که نام انگلیسی آن مشتق از لغت arktouros به معنای « نگهبان خرس » ، در واقع اشاره ای به خرس بزرگ آسمان است. سماک رامح چهارمین ستاره درخشان در کل آسمان و یکی از معدود ستارگان زرد- نارنجی است که می توان آن را به راحتی تشخیص داد. نوع طیف آن K2 III ، با قدر منهای ۰٫۰۴ و فاصله ۳۴ سال نوری از زمین قرار دارد. بقیه ستارگان این صورت فلکی به نسبت کم فروغند. درخشنده ترین آنها اپسیلون ، به عنوان یک مجوعه سه تایی به نام ِاراز است.

اجرام عمقی آسمان

چندین جرم عمقی از لیست NGC در این صورت فلکی قرار دارد که مهمترین آن NGC 5466 ، یک خوشه کروی در فاصله ۴۷ هزار سال نوری است که در ۱۷ مه٬۱۷۸۴ توسط ویلیام هرشل کشف شد.

در افسانه ها

این صورت فلکی بادبادک مانند، نمایش دهنده پیکر مردی است که به دنبال خرس بزرگ می دود و دارای اسطوره های کهن متعددی نیز می باشد. این که دقیقا گاوران چه کسی بوده مشخص نمی باشد. براساس یکی از افسانه های یونانی، او پسر الهه زراعت است. هنگامی که او تلاش زیاد مردم زمین را برای به دست آوردن غذا دید به فکر کمک به آنها افتاد. به همین دلیل گاوآهنی ساخت و به زمین فرستاد. مردم نیز به کمک آن، زمین های خود را شخم زده و از راه کشاورزی غذا تهیه کردند. ایزدان نیز به پاس این خدمت، گاوران، را به آسمان برده و در کنار دب اکبر جای دادند. همان طور که پیش از این گفته شد، اسطوره ها و افسانه های متنوعی به گاروران نسبت داده که برای او تعیین شده بود؛ وی بدون پول به همراه برادر خود رهسپار سرنوشت خویش شدند. او یک گاوآهن اختراع کرد که توسط آگزن هدایت می شد. گاوران زمین خود را با آن شخم زد تا توانست زندگی آراسته و محبوبی برای خود ایجاد کند. وقتی کالیستو تلاش پسرش را دید، بسیار خشنود و راضی شد و زئوس را ترغیب کرد تا گاوران را به همراه گاوآهنش به آسمان بفرستد و در آن جا جاودانه گرداند. نسخه دیگری از همین داستان وجود دارد که او را با دب اصغر، یعنی آرکاس یکی دانسته اند.

گاوران در میان اعراب ماده گرگ شناخته شده بود، اما یهودیان او را یک سگ پارس کننده می شناسند. هومر نیز در ادیسه اش، گاوران را به منزله مردی متصدی حمل و نقل یا راننده یک ارابه سنگین و بزرگ معرفی کرده است. بنابراین گاوران در جایگاه یکی از نخستین صورت فلکی ثبت گردیده است. باور کهن دیگری بیان می دارد که گاوران چون مردی دونده و نیزه به دست تصور شده است. دو سگ شکاری به نام های آفریون و چارا با او همراهند که به صورت فلکی تازی ها تعلق دارند. در افسانه ای یونانی، گاوران همان ایکاروس است، مردی آتنی که رمز شراب سازی را به ایزد شراب، یعنی دیوناسیوس آموخته است. او به چند دهقان اجازه می دهد تا محصول او را بنوشند، اما لطف او نتیجه عکس می دهد و آن کشاورزان چنان با افراط می نوشند که تصور می کنند ایکاروس همان دیوناسیوس خدای شراب و میگساری است و او را به قتل می رسانند و به خاک می سپارند. اراگون، دختر ایکاروس، وقتی مطلع می شود که دهقانان چه بر سر پدرش آورده اند خود را به دار می آویزد. زئوس، دختر گاوران را به بهشت می فرستد در این نسخه به منزله صورت فلکی سنبله و ایکاروس در واقع همان گاوران است و سگی که اراگون را سر قبر ایکاروس می آورد یکی از سگان شکاری صورت فلکی تازی هاست

RE: ★صورت های ‌فلکی★ - ßяɪcε - 02-07-2018

صورت فلکی خرس کوچک یا دُب اصغر ( Ursa minor)

دب اصغر ، صورت فلکی کوچکی در آسمان نیم کره شمالی می‌باشد. آن را در ایران باستان تریشگ می‌نامیدند. یکی از مشهورترین ستارگان آسمان یعنی ستاره قطبی “Polaris” در این صورت فلکی قرار دارد و بنابراین با یافتن ستاره قطبی، صورت فلکی دب اصغر را نیز براحتی پیدا می کنیم. زمان رسیدن به نصف النهار ۴ تیر و مساحت آن ۲۵۶ درجه مربع می باشد.

ستاره قطبی فعلی همیشه عنوان ستاره قطبی را نداشته، زیرا جایگاه نقطه قطب در آسمان به علت حرکت تقدیمی زمین متغیر است. دب اصغر حدود ۶۰۰ سال قبل از میلاد عنوان یک صورت فلکی را نداشته تا آنکه طالس ستاره شناس یونانی آنرا به عنوان یک صورت فلکی معرفی کرد.

ستاره ها

آلفای دب اصغر بنام ستاره قطبی یا ستاره شمال است. در حال حاضر این ستاره فاصله ای کمتر از یک درجه تا موضع واقعی شمال سماوی دارد و در سال ۲۱۰۵ میلادی یعنی یک قرن دیگر به نزدیک ترین فاصله خود تا قطب شمال می رسد. خیلی از افراد به اشتباه تصور می کنند که ستاره قطبی باید درخشان ترین ستاره باشد، در حال که این ستاره با قدر دو ، چهل و نهمین ستاره درخشنده آسمان به حساب می آید و حدود ۸۲۰ سال نوری از زمین فاصله دارد. این ستاره از نوع ایر غول زرد رنگ و حدود ۱۰۰ برابر قطر خورشید است و ۲۵۰۰ برابر خورشید از خود نور تولید می کند. ستاره قطبی با طیف F8Ib به طور محسوسی یک متغیر قیفاووسی می‌باشد. با یک تلسکوپ کوچک سه اینچی می‌توان همدم این ستاره را مشاهده کرد. همدم ستاره قطبی قدر نه بوده و طیف آن F3V می‌باشد. صورت فلکی خرس کوچک در جنوب صورت‌های فلکی قیفاووس و اژدها قرار دارد، در جنوب آن نیز صورت‌های فلکی اژدها و خرس بزرگ قرار دارد. این صورت فلکی جرم عمقی قابل ملاحظه ای ندارد.

در افسانه

صورت فلکی دب اصغر خرس کوچکی است که نمایش دهنده آرکاس پسر کالیستو می باشد. البته زمانی یونانیان دب اصغر را به عنوان شغالی به نام ست نیز می شناختند. ست که مخلوقی تیره و منفور بود علیه خدایان روشنایی توطئه می کرد. بنابر افسانه جالبی از بومیان آمریکا درباره دب اصغر، گروهی شکارچی راه خود را در جنگل گم کرده بودند. با اجابت دعاهایشان دختر کوچکی پدیدار شد تا آن ها را به سلامت به خانه هایشان راهنمایی کند. او روح جدی، ستاره قطبی، بود و شکارچیان پس از مرگ در آسمان قرار گرفتند تا برای همیشه نزدیک او باشند. دب اصغر در اسطوره های کهن ایرانی به هفت اورنگ کهین نیز شهرت دارد. بر طبق افسانه های یونانی کالیستو دختر لایکون پادشاه آرکادیا بود. او از فرط زیبایی به حوری ای می ماند که حتی از هرا ملکه المپ نیز زیباتر می نمود. نام او مشتق شده بود از کلمه کالیسته که به معنای بسیار زیبا می باشد. بنابر افسانه ها، کالیستو عضو گروه و پیرو آرتمیس ایزدبانوی ماه و شکار شد. او مانند آرتمیس لباس می پوشید و موهای خود را می بست و خیلی زود شکارچی محبوب و همراه آرتمیس شد. کالیستو در حضور او عهد کرد که همیشه دوشیزه باقی بماند و قسم پاکدامنی و نجابت برای آرتمیس خورد؛ اما زئوس بزرگ ایزدان مسحور و شیفته زیبایی او گردید و یک روز وقتی کالیستو در بیشه ای زیر سایه یک درخت دراز کشیده بود، تغییر قیافه داده در هیئت آپولون برادر دوقلوی آرتمیس او را اغوا کرد و در آغوش کشید.

یک روز گرم، هنگامی که گروه شکار به نزدیکی رودی رسیدند تصمیم به شکار گرفتند و آرتمیس لباس هایش را در آورد و دیگران را به رودخانه راهنمایی کرد و کالیستو با بی میلی زیاد لباس هایش را در آورد و آرتمیس متوجه شکم برآمده او شد فورا طبل رسوایی را به صدا درآورد او را از گروه خود اخراج کرد. بدترین زمان موقعی بود که او پسری به نام آرکاس به دنیا آورد. هنگامی که هرا همسر زئوس به این عشق پنهانی پی برد کمر به انتقام از کالیستو بیچاره بست او موهای کالیستو را گرفت و روی زمین کشید. بعد از آن روی دست ها و پاهای کالیستو موهای سیاه شروع به جوانه زدن کرد و دست ها و پاهای او به شکل پنجه در آمدند و این دگردیسی تا تبدیل کامل او به یک ماده خرس بزرگ ادامه یافت. کالیستوی نگون بخت برای سالیان سال آواره در جنگل ها می زیست، ولی فکرش مانند یک انسان کار می کرد. روزی گروهی را مشغول شکار دید و پسر خود آرکاس را میان آنان تشخیص داد، سعی کرد به پسرش نزدیک شود ولی آرکاس وحشت زده شد. پسر جوان خواست تا خرس را متواری کند، ولی همان هنگام زئوس یک گردباد فرستاد تا هر دوی آن ها را به آسمان ببرد و کالیستو را به دب اکبر و آرکاس را به دب اصغر تبدیل کرد.

RE: ★صورت های ‌فلکی★ - ßяɪcε - 03-07-2018

صورت فلکی عقرب یا کژدم (Scorpius)

کمتر صورت فلکی ای را می توانید بیابید که همچون صورت فلکی عقرب نامش با مسمی باشد. این صورت فلکی در سرزمینهای شمالی در پایین آسمان دیده می شود ، اما در سرزمینهای جنوبی میان صورت فلکی میزان و قوس ، عقربی به وضوح در آسمان دیده می شود. زمان رسیدن به نصف النهار ۲۹ تیر و مساحت آن ۴۹۷ درجه مربع می باشد.

این صورت فلکی کوچک چهره عقربی را تصویر می کند که با نیش خود، جبار ، این صورت فلکی مشهور فصل زمستان را کشته است. این دو صورت فلکی در دو سمت مقابل هم در آسمان قرار گرفته اند، بنابراین تعجبی ندارد که صورت فلکی عقرب یکی از قدیمی ترین صورتهای فلکی به شمار می آید که انسان از حدود ۵۰۰۰ سال قبل از میلاد آن را با این نام شناخته است . هنگامی که این صورت فلکی در شرق طلوع می کند ، صورت فلکی جبار ، در غرب از نظرها ناپدید می شود.

ستاره‌ها

آلفای عقرب همان ستاره قلب العقرب بوده که معنای انگلیسی آن «رقیب مریخ» است. علت این رقابت ، سرخ رنگی این ستاره در قیاس با رنگ سیاره مریخ سرخ روست. این ستاره یک ابر غول بوده و حدود ۶۰۰ برابر قطر خورشید با طیف M1 Ib و قدر ۱٫۰ می‌درخشند. قلب العقرب دارای یک همدم آبی رنگ از قدر پنجم می‌باشد که طیف آن B3 و فاصله اش ۶۰۰ سال نوری است.

اجرام عمقی آسمان

عقرب شامل بیش از دو دوجین خوشه ستاره‌ای ، با قدر ۷ و ۸ است که در دو طرف دم عقرب قرار گرفته‌اند. N7 (قدر سوم) و M6 (قدر چهارم) ، هر دو از خوشه‌های باز درخشان هستند، در حالی که M4 یک خوشه کروی قدر ششم است.

در افسانه

انسان چنین تصورمی کند که جبار ، شکارچی آسمان می خواهد از سر راه عقرب کنار برود. بر اساس افسانه ای یونانی عقرب به فرمان الهه ” آرتیمیس ” جبار را نیش زد و به قتل رساند . می گویند از آن زمان جبار که به شکل صورتهای فلکی به آسمان انتقال یافته است ، از تمام عقربها چنان نفرت دارد ، که به محض طلوع صورت فلکی عقرب در شرق ، بلافاصله در زیر خط افق غربی آسمان ناپدید می شود . گر چه این صورت فلکی با شکوه هرگز به طور کامل دیده نمی شود و به اصطلاح در ماورای افق قدم نمی گذارد ، ولی به هر حال ستاره اصلی آن قلب العقرب – عقرب ” انتارس ” ( antares ) سرخ رنگ ، از اروپای میانه به خوبی قابل مشاهده است . این ستاره به اصطلاح یک غول قرمز ، و به عبارت دیگر خورشیدی در حال مرگ است .

RE: ★صورت های ‌فلکی★ - ßяɪcε - 04-07-2018

صورت فلکی قوس یا کمان ( Sagittarius )

این صورت فلکی بزرگ شاید یکی از ابتدایی ترین صور فلکی محسوب می شود. یونانی ها به آن عنوان کماندار داده بودند، موجودی نیمی انسان، نیمی بز که بالاتنه انسان و پایین تنه اسب معرفی شده است. پیدا کردن شکل نیم انسان ، نیم اسب، در آسمان کار ساده ای نیست ولی از آنجا که در نجوم جدید، آن را «قوری چای» نامیده اند، لذا پیدا کردنش آسان شده است. قوس در مرکز کهکشان ما قرار گرفته و در نتیجه، راه شیری در این بخش درخشنده ترین حالت را دارد. زمان رسیدن به نصف النهار ۲۹ مرداد و مساحت آن ۸۶۷ درجه مربع می باشد.

ستاره ها

اپسیلون قوس به نام کمان جنوبی دارای طیف B۹ IV و در فاصله ۸۵ سال نوری از ماست. این ستاره با قدر۱٫۹٬درخشانترین ستاره صورت فلکی قوس محسوب می‌گردد.

اجرام عمقی آسمان

در صورت فلکی قوس تعداد زیادی اجرام آسمان از جمله ۱۵ جرم مسیه ، و روشن‌ترین ابر آسمانی واقع در کهکشان راه شیری، در این محل استقرار یافته است. M22 یک خوشه کروی قدر ۵، M23 یک خوشه باز بزرگ دارای ۱۲۰ ستاره از قدر ۷ است. M8 یا سحابی مرداب، ابر وسیع زیبایی است که ستارگان جوانی را در فاصله ۱۵۰۰۰ سال نوری از زمین در بر گرفته و دارای قدر کلی ۶ است. M20 سحابی ۳ شاخه‌ای است که تعدادی ستاره‌های خیلی داغ و جوان را در درون گاز و غبار خود جای داده است. M17 یا سحابی امگا به فاصله ۱۰۰۰۰ سال نوری از زمین دارای قدر ۷ است.

در افسانه

در افسانه ها ، حتی در بابل باستان هم قوس ( کمان ) را به عنوان یکی از صورتهای فلکی دایره البروج می شناختند. این صورت به شکل ” کمانگیر ” نمایش داده می شد. یونانیان باستان در این صورت فلکی بزرگ ” شیرون ” (Chiron ) مرد دانشمند اسب پیکر و استاد بسیاری از قهرمانان بزرگ خود را می دیدند. مردان اسب پیکر که در واقع نیمی انسان و نیمی دیگر اسب بودند ، بنابر افسانه های یونانیان ، جملگی موجوداتی ظالم ، بی رحم و خوشگذران بودند ، تنها ” شیرون ” یک استثناء بود. او مردان جوانی را که بعدا” قهرمان می شدند، تعلیم می داد و انواع فنون جنگی از قبیل فلاخن اندازی ( قلاب‌سنگ ) ، پرتاب نیزه و تیراندازی با کمان را به آنان می آموخت. در واقع ” شیرون ” مانند سایر خدایان فنا ناپذیر بود.

روزی هرکول تصادفی و غیر عمدی او را با نیزه ای زهرآلود سخت مجروح کرد. جراحت چنان عمیق و بد بود ، که سراسر وجود شیرون را درد وحشتناکی فرا گرفت. مرد اسب پیکر برای رهای از درد و خاتمه داده به عذاب ، داوطلبانه از موهبت فناناپذیری چشم پوشید. بلاخره خدای خدایان زئوس اجازه داد تا او بمیرد و او را به شکل صورت فلکی به آسمان انتقال داد. در آسمان حتی می توان دو صورت فلکی را که نماینده مردان اسب پیکرند ، پیدا کرد. در آسمان جنوب ، که برای اهالی نیمکره شمالی تقریبا” به طور کامل نادیدنی است ، صورت فلکی بزرگ قنطورس ( centauri ) که آن نیز با ” شیرون ” ارتباط داده می شود ، قرار دارد. قوس برای یونانیان صورت فلکی شکار زمستانی نیز به شمار می آمد. اغلب این صورت فلکی به صورت مرد شکارچی نیز نمایش داده می شود.

RE: ★صورت های ‌فلکی★ - ßяɪcε - 06-07-2018

صورت فلکی شلیاق یا چنگ رومی(Lyr)

وقتی این نقش آسمانی با تمام ستارگانش به خوبی دیده شود شبیه یک چنگ است. برای مدت ها تصور بر این بود که یک کرکس چنگ را در آسمان نگاه داشته است. شلیاق صورت فلکی کوچکی است که نام خود را از یک آلت موسیقی تاردار گرفته است و مشهور است که در عهد عتیق مورد استفاده قرار می گرفته و هنوز هم در برخی از نقاط یونان استفاده می شود. زمان رسیدن به نصف النهار ۲۴ مرداد و مساحت آن ۲۸۶ درجه مربع می باشد.

نام یکی از صورتهای فلکی تابستانی که بسیار تحت تاثیر درخشندگی ستاره پرنورش ستاره نسر واقع است. ستاره متغیر بتا شلیاقی که سر دسته ستارگانی متغییر با همین نام است، ستاره چهارتایی اپسیلون و سحابی سیاره ایM57 در این صورت فلکی از مهمترین اجرام این صورت فلکی هستند.

ستاره ها

ستاره آلفا(vega) یا نسر واقع به معنای عقاب یا لاشخور است، طیف آن از نوع A0 V با قدر ۰.۰۳ و فاصله ۲۶ سال نوری است. ستاره بتا تا زمین ۳۰۰ سال نوری فاصله دارد و به عنوان ستاره‌ای از آغازین از گروه متغیرهای گرفتی به‌شمار می‌آید. دو ستاره آن از نوع A۸ و B۷ هستند ستاره بتا دارای قدر متغیر ۳.۳ تا ۴.۳ در مدت ۱۲.۹ ستاره اپسیلون با چشم غیر مسلح با قدر ۴ به نظر می‌رسد، اما با دوربین دوچشمی به صورت دو ستاره تفکیک می‌شود. تلسکوپ های بهتر هر یک از این ستارگان را هم بصورت جفتی نشان می دهد.

اجرام عمقی آسمان

M57 یک سحابی حلقه با قدر نهم در میانه راه بین بتا و گامای شلیاق در فاصله ۲۱۵۰ سال نوری از ماست. این سحابی در تصاویر تهیه شده با نوردهی بالا مملو از ستاره است. از درون تلسکوپهای کوچک در یک شب صاف ، مانند صفحه بیضوی محوی دیده خواهد شد که اندازه ظاهریش از سیاره مشتری بزرگتر است. برای مشاهده حفره مرکزی آن به یک تلسکوپ ۱۵ سایتیمتری نیاز است. ستاره آبی رنگ مرکزی آنقدر کم نور است که به کمک تلسکوپهای آماتوری آشکار نخواهد شد. این سحابی در بین ستارگان گاما و بتا شلیاق قرار دارد.

در افسانه

ایرانیان از قدیم این پیکر آسمانی را دیگ‌پایه، یک‌پایه، کَشَف و عوام سه‌پایه می‌نامیدند. این پیکر آسمانی را همچنین به گونه کرکسی با بال‌های جمع‌شده تصور می‌کرده‌اند. در افسانه‌های یونانی، از بین گوهرهای درخشان آسمان، چنگ رومی نماینده سازی است که اورفئوس آن را نواخت تا نیروهای هادس را ترغیب نماید تا همسر دوست داشتنی او، ائورودیکه از دنیای مردگان آزاد نماید.او چنان دلنواز می‌نواخت که نگهبانان خشمگین دنیای مردگان را آرام می‌کرد. سرانجام ائورودیکه اجازه یافت به دنیای زندگان برگردد؛ولی اورفئوس نباید تارسیدن به دنیای زندگان اوریدیکه را نگاه را می‌کرد و وقتی او این کار را کرد،ائورودیکه برای همیشه ناپدید شد.

RE: ★صورت های ‌فلکی★ - ßяɪcε - 15-07-2018

صورت فلکی سپر (Scutum)

این صورت فلکی کوچک در ابتدا به اسم سپر سوبیسیانوم یا سپر سوبیسکی نامگذاری شد که به افتخار پادشاه لهستان در قرن هفدهم جان سوم سوبیسکی بود ولی در واقع جنبه تبلیغ داشت امروزه این نام کوتاه شده و به صورت کلمه سپر در آمده‌ است. زمان رسیدن به نصف النهار ۲۴ مرداد و مساحت آن ۱۰۹ درجه مربع می باشد.

هر چند این صورت فلکی شامل ستاره‌های ضعیفی است ولی به لحاظ قرار گرفتن نزدیک به مرکز کهکشان راه شیری ، دارای چندین خوشه ستاره‌ای و دو جرم از مسیه است. بخشی از صورت فلکی مار نیز یعنی دم آن در مجاورت این صورت فلکی سپر قرار دارد.

ستاره‌ها

آلفا-سپر: پرنور ترین ستاره صورت فلکی سپر آلفا سپر می باشد که طیفی از نوع III K۳ دارد، قدرش ۳.۹ و در فاصله ۱۸۰ سال نوری از ما قرار دارد.
بتا – سپر: دومین ستاره ی پرنور سپر که یک جفت دوقلوی ستاره ای است، که ۶۹۰ سال نوری بازمین فاصله دارد، این ستاره یک غول زرد رنگ(G7) و همدم کم نوری دارد.
گاما – سپر : با فاصله ی ۲۹۱ سال نوری از زمین با قدر ۴٫۶۷ می درخشد.

اجرام عمقی آسمان

M۱۱ یک خوشه باز از قدر ششم به فاصله ۱۸۰ سال نوری واقع در ۲ درجه جنوب شرقی بتای سپر است این خوشه دارای ۲۰۰ ستاره از قدر های۹ تا ۱۴ در پهنه‌ای از آسمان به طول ۱۰ دقیقه قوس یمی باشد M۲۶ در حدود ۵ درجه‌ای جنب بتای سپر بوده که قدر آن ۹ و به عنوان یک خوشه باز در فاصله ۵۰۰۰ سال نوری تا زمین قرار گرفته‌است.