میگذره روزامونو نابِ مودم

آفتاب و منو اون که پایِ دودمه

تابستونمه تابستونمه ، حالمونه آره خوبه

میگذره روزامونو نابِ مودم

آفتاب و منو اون که پایِ دودمه

تابستونمه تابستونمه ، حالمونه آره خوبه

چراغا میشن روشن خاموش

توو هفته اینا دو شب باهام موند

ولی افتر پارتی باهم توو وان

بعد درو قفل میکنی تو شمع و فوت

باهم خوابیدیم رُم شدیم بیدار مونیخ

من سایمون رَتل (رهبر ارکستر) تو فیلار مونیکم (گروه موسیقی)

بلدم تورو مثِ تهران ، نفسات پر میشه مثِ سیگار توو ریه ـَم

سه بار جمعه سه شنبه دوره پس

میکنم سرو کج یه دونه اخم

هرچقدرم عصبی باز آروم میشم

وقتی که تو میزنی باهام بچه گونه حرف

رفتارامون بی دقت پاهامون نیست رو زمین پیتر پَن (شخصیت داستانی)

میکوبیم و میشکنیم حد و مرض و پس

نمیخوام شروع بشه این ترمم بیا

میگذره روزامونو نابِ مودم

آفتاب و منو اون که پایِ دودمه

تابستونمه تابستونمه ، حالمونه آره خوبه

میگذره روزامونو نابِ مودم

آفتاب و منو اون که پایِ دودمه

تابستونمه تابستونمه ، حالمونه آره خوبه

غُدیم ولی زیادی نه

شب برنامه رو ویلا چیدم

لَش رو ابرا بیدار میشم

عین ما رو فقط توو فیلما دیدن

کردیم با هم مک لاو تا صبح

در میاورد چشمات کارو

دوریم أ خونه سه ماه ولی

عشق و حالو همیشه میده تهران کادو

هر جام هستیم اسمیه حسش

منتظر تا اکیپ برسه

بعد موزیکای اِلویس (خواننده) پلی شه

خونه پر دود و قر میده وزه

همه چی واسمون زیادی خوبه

عشق و حال بیماریمونه

شاید از هم دور شیم ولی زندگیمون مث فیلمای خیالی بوده

منو تو توو بغل همیم همه ی این سه ماهو

خوبه شیطونیامون دنیا اگه میده کادو

این حال خوبو این حال خوبو

این حال خوبو این حال خوبو

میگذره روزامونو نابِ موده

آفتاب و منو اون که پایِ دودمه

تابستونمه تابستونمه ، حالمونه آره خوبه

میگذره روزامونو نابِ مودم

آفتاب و منو اون که پایِ دودمه

تابستونمه تابستونمه ، حالمونه آره خوبه