بشینِ کنارِ من ، توو سرمه ی سکوت حرفات رو روشنه

گرمم با واژه هات ، گیرم که صد دفعه چاییم یخ کنه

حرفاتو کِش بده من تشنه تر بشم ، تازه سرِ شبه

وقتی کنارمی دنیا قشنگه و اوضاع مرتبه ، اوضاع مرتبه

اون بخشِ روحتو که بکرِ مثل مِه ، حل کن توو گفت و گو

من رو ورق بزن با پلک روشنت ، آروم و مو به مو

میشه کنارِ تو یه جوری حرف زد ، که شب لگد نشه

که گل نترسه و باغ از حوالی پاییز رد نشه ، پاییز رد نشه

چایی دوم رو میریزم و صدات ، توو خونه جاریه

من عاشقِ تو ام ، این یه جنونیه که اختیاریه

چایی دوم رو میریزم و صدات ، توو خونه جاریه

من عاشقِ تو ام ، این یه جنونیه که اختیاریه

اختیاریه