هنوز هم داستان همونه ، رض ضد زمونه

خلافِ جهت مثِ خودِ قزل آلا ، حداقل یه لحظه میری بالا

تَر (بالاتر) از سطحِ آب ، میفهمی کجایی

میفهمی فقط یه لحظه ــَست که جدایی

شیشه رو باشکوه ، منظره باشه کوه

بعدش تووی رود راهی دریایی

زیرِ پوستیم و رنگ و وا رنگه ، هر رنگیش بیاد بیرون قشنگه

هیپ هاپ أ توو من رَد شد ، کلِ شهر با من بد شد

وقتی رپِ فارس شد ، گوشا خط شد

گفتیم شنیدیم طعمشو چشیدیم

این دیوارو تا سقفشو بچینیم

هستیم و به همین بودن راضییم

هزار تیکه ایم ، متوازی ایم

یه دیواره ، یه دیواره ، که پشتش هیچی نداره

یه دیواره ، یه دیواره ، که پشتش هیچی نداره

یه دیواره ، یه دیواره ، که پشتش هیچی نداره

پشتم به دیوار ، گرمم به آتور

لبخندِ چشمایِ شرمنده هاتون

صَدرم أ صدرم ، نویدم و صبرم

ایوب و رَد کرد و أ رو نرفتم

پاییزم و الآن هم ، آبستن بهارم

ظهرِ داغِ تابستون ، خُنکیِ هوائم

سردم من سردم ، نویدم و تلخم

از هفت رنگِ آسمون عاشقِ زردم

زرد مثِ آبان ، زرد مثِ آجر

خورشید هم توو آسمون هم شکلِ ما شد

زرد مثِ اراده زرد مثِ دیوار

جاش خالی اون که خشت أ جسمش میذاشت

جدا شدن بد نی ، جدا مثِ تقسیم

دیوارای دورتر خونه های بعدی

ولی هر جایِ دنیا باشیم جدا نمیشیم

مثِ دیوار چین سفت تر و طولانی میشیم

یه دیواره ، یه دیواره ، که پشتش هیچی نداره

یه دیواره ، یه دیواره ، که پشتش هیچی نداره

یه دیواره ، یه دیواره ، که پشتش هیچی