آبان نود و پنج

ساختارشکنی از سازمان مُلتَفِت

021

یه جای غلافی أ غرب

داریوش

تبهکار ادبیات

شهر هرته دیگه ، نی کسی به کسی کی به کیه

سه سوته گرفتم چیکاره‌ای از سیسِ جینِت

شما جُردن ما سی متری جِی ، شهرِ هرته دیگه

نی کسی به کسی کی به کیه؟

مولایی خیطه دیگه

شهر هرته دیگه ، نی کسی به کسی کی به کیه

توو اقیانوسم نی جزیره ، اونا خودشون قراره بفهمن کی جدیده

کی ملتفته کی چِریکه ، حَدَقه‌ یِ تو به تیرگی میل

کِرِ کاکاهای نیجریه ، سی تا دیگه از اون سیدا بده

شهر هرته دیگه ، برق و هرتزه دیگه

شهرزاد قصه میگه ارتش قبضِ ژسّه میده

شهر هرته دیگه ، برق و هرتزه دیگه

شهرزاد قصه میگه ارتش قبضِ ژسّه میده

شهر هرته دیگه ، نی کسی به کسی کی به کیه

سه سوته گرفتم چیکاره‌ای از سیسِ جینِت

شما جُردن ما سی متری جر ، شهرِ هرته دیگه

نی کسی به کسی کی به کیه؟

مولایی خیطه دیگه

شهرِ هرته ، زحمات پِرته ، پابرهنه بین طبقات لِیله

برق و هرتزه ، فقراتت لِه ، بگو فقط کدوم طرفاس قبله

لَنگ مطاعِ زِیدت ، لَنگ قطار ریلت ، نداره سوادت کِشِش

تو قراره کُهنه بمونی توو تقویم قراره عید شه

تب داره طباب خودش طِبِش ، این راهو طِیِش طِی شه تِی‌ کِش

حیفه حیفِ میل شه ، ولی خب شهر هرته H ـــــه ایدزه

به کاغذ برسون قیچی تیزه ، داریوش واسه سیم لُخت پیریزه

لزوماً شما رو نیاز داریم ، به نظرم برید تو. فریزر

شهر هرته دیگه ، نی کسی به کسی کی به کیه

سه سوته گرفتم چیکاره‌ای از سیسِ جینِت

شما جُردن ما سی متری جر ، شهرِ هرته دیگه

نی کسی به کسی کی به کیه؟

مولایی خیطه دیگه

شهر هرت مگه نی؟ ، بغل دستیت دله مگه نی؟

میکِشن ” تَق ” توو صورتت سر و تهِ تیغ

اینجا میزائَن شُغال از پدرِ شیر ، معلولانه دنبال عللشی

مُهلت نمیدم به پِلَن B یت ، انگشتات کردن گِره رو گیج

تو عُمرت فقط دادی دایره رو پیچ ، یه نویز توو کهکشون ، رادیو زِمین

منو أ درختِ آدم عادیا بچین ، تَنِ پاره پورَم رو بتِپون وانِ بتادین

بره توو خوار هزاری دوزاری تا انتها *یر

یه نویز تو کهکشون؛ رادیو زمین ، منو أ درخت آدم عادیا بچین

تو توو شهرِ هرت هم نمیتونی قاطی ما بشی

الان هم گوشو میسپاریم به آخرین جیغ

شهر هرته دیگه ، نی کسی به کسی کی به کیه

سه سوته گرفتم چیکاره‌ای از سیسِ جینِت

شما جُردن ما سی متری جر ، شهرِ هرته دیگه

نی کسی به کسی کی به کیه؟

مولایی خیطه دیگه