زخمی که داش آکل رو کشت ، واسه ما زخمی آشناست

یه عمره ردِ پای گرگ دور و بر سایه ی ماست

مردا رو گاهی با غزل ، با یه کِرشمه میشه کشت

گوزنها رو با گلوله نه ، با آب چشمه میشه کشت

زخمی که داش آکل رو کشت ، واسه ما زخمی آشناست

یه عمره ردِ پای گرگ دور و بر سایه ی ماست

مردا رو گاهی با غزل ، با یه کِرشمه میشه کشت

گوزنها رو با گلوله نه ، با آب چشمه میشه کشت

توو خطِ قرمزِ جنون ، تقدیرِ چاقو ها جداست

فرق داره دستِ قیصره ، یا دست آق منگولیاست

مردی و عاشقی دلِ ، آدمو به خون میکِشن

که تیغ و ابریشم مگه ، میشه با هم یکی بشن

از وقتی که فریادِ من ، با سرب و خاک هم خون شده

یه قاتل اهلی با بغض ، پشتِ نگاهم پنهون شده

یه زهری از دندونِ مار ، تووی تنِ ما جاریه

حکم اینه که زخم از رفیق ، واسه ما یادگاریه

از وقتی که فریادِ من ، با سرب و خاک هم خون شده

یه قاتل اهلی با بغض ، پشتِ نگاهم پنهون شده

یه زهری از دندونِ مار ، تووی تنِ ما جاریه

حکم اینه که زخم از رفیق ، واسه ما یادگاریه