وقتی لال بازی توو دنیا ، یه زبونِ مشترک شد

وقتی تو گودِ حماقت ، پهلونمون فلک شد

وقتی سنجاقِ خیانت ، سهمِ بالِ شاپرک شد

وقتی گفتنِ سلام و ، به سلامت متلک شد

میرسی به حرفِ من ، میرسی به حرفِ من

وقتی توو سفره ی خالی ، قاتقت (خورشت) خونِ جگر شد

وقتی جنگل از حضورِ یه جرقه شعله ور شد

وقتی گونه های جلاد ، از صدای گریه تر شد

وقتی که کلاغِ قصه از دوباره در به در شد

میرسی به حرفِ من ، میرسی به حرفِ من

حرفِ من سوالِ من زمزمه ی زیرِ لبه

که چرا توو این حوالی ، شبِ یلدا هر شبه

حرفِ من سوالِ من زمزمه ی زیرِ لبه

که چرا توو این حوالی ، شبِ یلدا هر شبه

از نگاه بعضیا ، حرفای من حرفِ حسابه

که دهن بندِ طلایی ، واسشون تنها جوابه

از نگاهِ بعضیا ، حرفای من حرفِ اضافه است

برای همین ، سیاهی از شنیدنش کلافه است

میرسی به حرفِ من ، میرسی به حرفِ من

حرفِ من سوالِ من زمزمه ی زیرِ لبه

که چرا توو این حوالی ، شبِ یلدا هر شبه

حرفِ من سوالِ من زمزمه ی زیرِ لبه

که چرا توو این حوالی ، شبِ یلدا هر شبه