از فتح یه بوسه میام ، آتش فشونه توو صدام

بیتاب رقصم زیرِ بارون

با من بیا این حال خوبو ، خورشیدِ در حالِ غروبو

از راهِ رفته برنگردون

امشب تمام فرصت ماست ، پایان خوب قصه اینجاست

ماهو برات پایین میارم

اگه رو موهام برف نشسته ، هنوز توو این سینه ی خسته

یه قلب هیجده ساله دارم

فردا بازم از سرِ نو ، من و جهان بدونِ تو

بازم من و آوارِ اندوه

اوندوهی هم اندازه ی کوه ، اندوهِ خاکی غرقِ خون

خونه ای افتاده توو زندون

از خون ای ویرون میام ، خون میپوشونه ردِ پام

پشتِ سرم درهای بسته است

پشتِ سرم آتیش و رگبار ، پشتِ سرم صد چوبه ی دار

پشتِ سرم تاریخ خسته است

منو بگیر از دردم امشب ، باید به تو برگردم امشب

لمسِ تو یعنی کشفِ رویا

من با بمون تا اوجِ خواهش ، تا بهترین فصلِ نوازش

بذار که دیر حس بشه فردا

فردا بازم از سرِ نو ، من و جهان بدونِ تو

بازم من و آوارِ اندوه

اوندوهی هم اندازه ی کوه ، اندوهِ خاکی غرقِ خون

خونه ای افتاده توو زندون