روزگار باز دوباره یادِ من میاره روزای سختِ عمرمو

ای بهاره عمر من

چه روزایی که توو نبودi تو میمردمُ

روزگار باز داره اسمتو میاره

توی زندگیِ سخته من

ای تموم زندگیِ من

اسم تو توو بیت بیت شعرام بردمو

از حسِ پاک من بگیر

تا ترانه هام

همش رو وقفِ تو میکنم

برای زنده بودنم یه قلب دارم

اونم واسه تو خونه میکنم

از حسِ پاکِ من بگیر

تا ترانه هام همش رو وقفِ تو میکنم

برای زنده بودنم یه قلب دارم

اونم واسه تو خونه میکنم

به تصمیمِ روزگار باز بوی

غصه میگیره زندگی من

مثل واگنای یک قطار

گیرن به هم مشکلای زندگیِ من

تاوانِ این جنون صدای

این منِ شکسته ی پر از غمِ

تو سوال از نبودنت

تمومِ فکر من پر از جوابای مبهمه

از حسِ پاک من بگیر

تا ترانه هام

همش رو وقفِ تو میکنم

برای زنده بودنم یه قلب دارم

اونم واسه تو خونه میکنم

از حسِ پاکم بگیر

تا ترانه هام همش رو وقفِ تو میکنم

برای زنده بودنم یه قلب دارم

اونم واسه تو خونه میکنم