انجمن های تخصصی  فلش خور
مُـشـاعِـرِه نُـسـخِـه [ 4 ] - نسخه‌ی قابل چاپ

+- انجمن های تخصصی فلش خور (http://www.flashkhor.com/forum)
+-- انجمن: علم، فرهنگ، هنر (http://www.flashkhor.com/forum/forumdisplay.php?fid=40)
+--- انجمن: ادبیات (http://www.flashkhor.com/forum/forumdisplay.php?fid=39)
+--- موضوع: مُـشـاعِـرِه نُـسـخِـه [ 4 ] (/showthread.php?tid=297159)

صفحه‌ها: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57


RE: مُـشـاعِـرِه نُـسـخِـه [ 4 ] - Armadon - 24-11-2021

تو ای بی بها شاخک شمعدانی
که بر زلف معشوق من جا گرفتی
عجب دارم از کوکب طالع تو
که بر فرق خورشید ماوا گرفتی



RE: مُـشـاعِـرِه نُـسـخِـه [ 4 ] - מַברִיק - 24-11-2021

اینجا بمان گلم، همه پروانه‌های شهر
گم می‌شوند اگر که تو جایت عوض شود

#بابک_سلیم_ساسانی


RE: مُـشـاعِـرِه نُـسـخِـه [ 4 ] - Armadon - 24-11-2021

در دام حادثات ز کس یاوری مجوی
بگشا گره به همت مشکل گشای خویش



RE: مُـشـاعِـرِه نُـسـخِـه [ 4 ] - מַברִיק - 24-11-2021

شد از خطوط شعاع این سخن به من روشن
که هست در دل خورشید خارخار کسی

#سبقت_لکهنوی


RE: مُـشـاعِـرِه نُـسـخِـه [ 4 ] - Armadon - 24-11-2021

یاد ایامی که در گلشن فغانی داشتم
در میان لاله و گل آشیانی داشتم
گرد آن شمع طرب می‌سوختم پروانه‌وار
پای آن سرو روان اشک روانی داشتم



RE: مُـشـاعِـرِه نُـسـخِـه [ 4 ] - shahid - 24-11-2021

من کہ بہ کل آسمان
ستارہ ای نداشتم
عجب نشستہ ای بہ دل
یابن الحسن یابن الحسن


RE: مُـشـاعِـرِه نُـسـخِـه [ 4 ] - מַברִיק - 24-11-2021

ندیدم روی جانان سیر و وقت جان‌سپردن شد
دریغا! کام دل نادیده، خواهم از جهان رفتن

#شیخ_عبدالله_شبستری


RE: مُـشـاعِـرِه نُـسـخِـه [ 4 ] - Armadon - 24-11-2021

نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد
بختم ار یار شود رختم از این جا ببرد
کو حریفی کش سرمست که پیش کرمش
عاشق سوخته دل نام تمنا ببرد



RE: مُـشـاعِـرِه نُـسـخِـه [ 4 ] - מַברִיק - 24-11-2021

در دل ز فراق خستگی‌ها دارم
در کار ز چرخ بستگی‌ها دارم

#شیخ_سعدالدین_حموی


RE: مُـشـاعِـرِه نُـسـخِـه [ 4 ] - Armadon - 24-11-2021

من و انکار شراب این چه حکایت باشد
غالبا این قدرم عقل و کفایت باشد
تا به غایت ره میخانه نمی‌دانستم
ور نه مستوری ما تا به چه غایت باشد