عَنکَبوت [] (همچنین موسوم به: تارتَنَک، تارباف، تَنندو یا کـَلاش) جانوری بی‌مهره از بندپایان با بدنی دوبخشی و هشت پا است. عنکبوت‌ها بخش‌های جوندهٔ دهان و بال ندارند. آن‌ها در راستهٔ عنکبوت‌ها یا تارتنان رده‌بندی می‌شوند که خود یکی از چند راستهٔ ردهٔ بزرگ‌تر، عنکبوتیان (تاربافان) است.

بسیاری از مردم دربارهٔ عنکبوت‌ها دو تصور غلط دارند. یکی این که گمان می‌کنند عنکبوت‌ها حشره هستند و دیگری این که همهٔ عنکبوت‌ها بسیار خطرناک‌اند و به محض دیدن باید آن‌ها را کشت.

عنکبوت‌ها از برخی جهات به حشرات شباهت دارند. جثهٔ آن‌ها در یک حدود است. پاهای باریک و مفصل‌دار دارند، خونسرد و بی‌مهره‌اند و بدنشان از پوستهٔ سختی پوشیده شده است. اما سه ویژگی آن‌ها را از حشرات متمایز می‌کند: حشرات شش پا دارند، اما عنکبوت‌ها هشت پا دارند. حشرات دارای شاخک هستند، اما عنکبوت‌ها فاقد شاخک‌اند. بدن حشرات از سه بخش تشکیل شده است، در حالی که بدن عنکبوت‌ها تنها دو بخش دارد. این تفاوت‌ها نشان می‌دهد که عنکبوت‌ها به گروهی جدا از حشرات تعلق دارند.

عنکبوت‌ها آروارهٔ حقیقی ندارند و باید خوراک خود را بمکند. آن‌ها دارای دستگاه مولد تار هستند که تارریس نامیده می‌شود. برخی از نوزادان حشرات با دهان خود تار می‌تنند، اما دستگاه مولد تار ندارند.

عنکبوت‌ها معمولاً هشت چشم ساده دارند، اما بسیاری از حشرات دو چشم مرکب دارند که از تعداد زیادی چشم‌های ساده تشکیل شده است.

هنگامی که عنکبوتی حشره‌ای را شکار می‌کند، معمولاً با نیش خود سم را به بدن آن تزریق می‌کند. با این حال، بیشتر عنکبوت‌ها سم کافی برای مسموم کردن انسان تولید نمی‌کنند. تنها تعداد کمی از آن‌ها، مانند عنکبوت بیوهٔ سیاه، دارای سمی خطرناک برای انسان هستند. نیش بیوهٔ سیاه می‌تواند انسان را بیمار کند، اما عموماً فرد مبتلا سلامت خود را بازیابی می‌کند.

عنکبوت‌ها مهندسانی ماهر هستند. تاره‌ای که آن‌ها می‌تنند بسیار محکم است. تار عنکبوت حتی از یک سیم فولادی هم‌قطر خود محکم‌تر است. برخی از شبکه‌های تار عنکبوت نیز به دلیل طراحی و زیبایی خاص خود شناخته شده‌اند.
۴۸۰۰۰ گونه شناسایی شده در ۱۲۰ خانواده