مرگ حقه ، حق همیشه پابرجا. پس هیچ وقت حق رو که همیشه پابرجاسات رو فراموش نکن.
.
.
.


میـدونی بن بست زنـدگی کـجـاست ؟

جــایــی کـه نـه حـــق خــواسـتن داری!

نـه تــوانــایـی فـــرامــوش کـــردن!

خدایا هیچ کس هیچ کجا تو بن بست قرار نگیره
.
.
.


آروم نیستی !

دلت براش تنگ شده ....

حوصله ی هیچكسو نداری !

به یاد لحظه ای بیفت که :

اون همه ی بی قـراری های تو رو دید؛

اما ....

چشمـاشو بست و رفت ... !!!
.
.
.
.
رفیق نیمه راه دیروز ....

چشمهای من هنوز باهاته....
.
.
.


ای نگاهت نخی از مخمل و از ابریشم
چند وقت است که هر شب به تو می اندیشم
به نفس های تو در سایه سنگین سکوت
به سخنهای تو با لهجه شیرین سکوت

.
.
.
.
دیگر حرفی برای گفتن ندارم...

انگار بعضی وقتها سکوت نشانه ی بهترین حرفاست...!
.
.
.
آخه چرااااااا تو؟
دیگه هیچی تو دنیا برام مهم نیست...

چون تو نیستی؟

ای دنیای نامرد....!
.
.
.


خدایا!!


این بند دل آدم کجاست؟


که گاهی با


یک اسم


یا حضور یک نفر


و یا با یک لبخند "پاره" میشود...
.
.
.
همیشه ...

همیشه حرفهایست برای گفتن

و حرفهایست برای نگفتن و ارزش هر انسان

به حرفهایست که برای نگفتن دارد ...
.
.
.


.
.
.
ديگر بس است


دلم رقص نمي خواهد


دنيا تمامش كن


تا سازت را نشكسته ام ...
.
.
.
ز روزی کـه تــو پـا بـه زمــیـن گــذاشـتــی
گــرم شــدنــش آغــاز شــد!
و هـنــوز دانـشـمـنـدان در پــی ایـنـن
کــه چــرا یـخ هــای قــطــب جــنــوب آب مـیـشــوند !
.
.
.

.
.
.
و چه زیبا گفت فروغ :


تنها صداست که میماند . . .


و امان از صدای ” تو ” که ابدی شد در گوش من !

.
.
.
تنها بودن ، قدرت میخواهد...


و این قدرت را کسی به من داد که روزی میگفت تنهایت


نمی گذارم...
.
.
.