[color][size][font]
[/font][/size][/color] [color][size][font]
[/font][/size][/color] [color][size][font]
[/font][/size][/color] [color][size][font]
[/font][/size][/color] [color][size][font]
[/font][/size][/color] [color][size][font]
[/font][/size][/color] [color][size][font]
[/font][/size][/color] [color][size][font]
[/font][/size][/color] [color][size][font]
[/font][/size][/color] [color][size][font]
[/font][/size][/color] [color][size][font]










یه وقتایی هم هست که دیگه دلت نمیخواد کسی به زندگیت اضافه شه
دیگه حتی حوصله ی اینم نداری که بشنوی
"چرا مسیجمو دیر جواب میدی؟"
دیگه اصن دلت نمیخواد یه دقیقه از روزت رو صرف
این کنی که متقاعدش کنی که دوستش داری یا نه.
گوشیتو میندازی کنار و به زندگیت میرسی
نمیخوای تا دیر وقت بیدار بمونی و منتظر شب خوشش باشی
یه شارژ دو تومنی کم کم یه هفته میمونه واست
با هر کدوم از دوستات چه پسر و چه دختر حرف میزنی
و نگران اینم نیستی که پس فردا بگه 
"فلانی کی بود؟"
یه وقتایی انقد "تنهـــاییت " واست ارزشمند میشه که
دیگه جای خالی کسی تو زندگیت حس نمیشه




[/font][/size][/color]

حرفی نمونده برای گفتن

دیگه خوبی هم بلد نیستم

یه سنگ بودن بهتره برام

وقتی خوب بودم نابودم کردن

حالا دیگه نمی خوام خوب باشم

برام لازمه که یه وقتایی یه سنگ باشم که از همه متنفره

اره الان متنفرم

ولی از خودم از سادگیم متنفرم

اما دیگه تموم شد

دوره سادگی خوب بودن
مهربونی
عاشقی
همش تموم شد

عشقی وجود نداره شیرین و فرهاد وجود ندارن

خودمونو گول نزنیم همش یه داستانه پوچه

لیلی و مجنونی وجود نداره

همه بازیچه دست هم شدن
 
اسمشو عشق میزارن

نه عشق بی عشق

که:
یکی بود هیشکی نبود