مـــرد باید...


وقـــتی عشقـــش


عصبانیه


نـــاراحته


می خواد داد بزنـــه،


وایــسه روبروش بــــگه : تو چشام نیــگا كن


بهت مــیگم تو چشام نیــگا كن...


حــالا داد بزن ...


بـــگو از چــی ناراحتی....


بعـــد عشقش داد بــزنه


گلـــه كنه


فـــریاد بكشه


گریه كـــنه ...!


حتـــی با مشتـــای زنونـــه ش بكــوبه به بغـــل مـــرد!


آخـــرش خســته میشه میــزنه زیرگــریه...




همــون جا بایــد بغلــــش كنه




نزاره تنـــها باشــه..




حــرف نزنــه ها




توضیــح نده هــــا،




فقــط نزاره احســاس كنه تنهـــاست ...


مـــرد بایــد گــاهی وقتا




مـــردونگیـــــشو با ســـكوت ثابــت كــنه