می خواستم به دنیا بیایم، در یک زایشگاه عمومی؛ پدر بزرگم به مادرم گفت: فقط بیمارستان خصوصی! مادرم گفت: چرا؟... پدر بزرگم گفت: مردم چه می گویند؟!...

می خواستم به مدرسه بروم، همان مدرسه ی سر کوچه ی مان؛ مادرم گفت: فقط مدرسه ی غیر انتفاعی! پدرم گفت: چرا؟... مادرم گفت: مردم چه می گویند؟!...

به رشته ی انسانی علاقه داشتم. پدرم گفت: فقط ریاضی! گفتم: چرا؟... پدرم گفت: مردم چه می گویند؟!...

با دختری روستایی می خواستم ازدواج کنم. خواهرم گفت: مگر من بمیرم. گفتم: چرا؟... خواهرم گفت: مردم چه می گویند؟!...

می خواستم پول مراسم عروسی را سرمایه ی زندگی ام کنم. پدر و مادرم گفتند: مگر از روی نعش ما رد شوی. گفتم: چرا؟... آنها گفتند: مردم چه می گویند؟!...

می خواستم به اندازه ی جیبم خانه ای در پایین شهر اجاره کنم. مادرم گفت: وای بر من. گفتم: چرا؟... مادرم گفت: مردم چه می گویند؟!...

اولین مهمانی بعد از عروسیمان بود. می خواستم ساده باشد و صمیمی. همسرم گفت: شکست، به همین زودی؟!... گفتم: چرا؟... همسرم گفت: مردم چه می گویند؟!...

می خواستم یک ماشین مدل پایین بخرم، در حد وسعم، تا عصای دستم باشد. همسرم گفت: خدا مرگم دهد. گفتم: چرا؟... همسرم گفت: مردم چه می گویند؟!...

بچه ام می خواست به دنیا بیاید، در یک زایشگاه عمومی. پدرم گفت: فقط بیمارستان خصوصی! گفتم: چرا؟... پدرم گفت: مردم چه می گویند؟!...

بچه ام می خواست به مدرسه برود، رشته ی تحصیلی اش را برگزیند، ازدواج کند... می خواستم بمیرم. بر سر قبرم بحث شد. پسرم گفت: پایین قبرستان. زنم جیغ کشید. دخترم گفت: چه شده؟... زنم گفت: مردم چه می گویند؟!...

مُردم. برادرم برای مراسم ترحیمم مسجد ساده ای در نظر گرفت. خواهرم اشک ریخت و گفت: مردم چه می گویند؟!...

از طرف قبرستان سنگ قبر ساده ای بر سر مزارم گذاشتند. اما برادرم گفت: مردم چه می گویند؟!...

خودش سنگ قبری برایم سفارش داد که عکسم را رویش حک کردند. حالا من در اینجا در حفره ای تنگ خانه دارم و تمام سرمایه ام برای ادامه ی زندگی جمله ای بیش نبود: مردم چه می گویند؟!...مردمی که عمری نگران حرفهایشان بودم، حالا حتی لحظه ای هم نگران من نیستند !!!

تازه خاطره شروع می کند به چکه کردن . . .
نمک روی زخم ست بارانی که بی تو ببارد . . . !

.
.
.
تـــو
این روزهــا
برایـم حکم باران را داری
درست وســط کـویـر
همون قدر زندگی بخش
همون قدر مــحــال

.

.
.
زندگی تعداد نفس هایی که می کشیم نیست
تعداد نفس هائیه که از عشق به شماره افتادنِ

.
.



.
خیال آغوشت ، یک لحظه هم دست از سرم بر نمیدارد
بی انصاف هر شب به خوابم نیا !!
.
.
.
غفلت کردم
لحظه ای
دلــــــم جایی گیر کرد و
تمام زندگی ام نخ کش شد


.
.

.
سـختـه
بـه جـایی بـرسی کـه دیـگه
نـه هیـچ اومـدنی آرومـت کنـه ،
نـه هیـچ رفتنی نابودت


.


.
.

به باران سپرده ام
وقت آمدنت
هوای کوچه را داشته باشد
گوشم به زنگِ در است
مبادا آهسته بیایی !
.
.
.
بی پناهی یعنی
زیر آوار کسی بمانی
که
قرار بود
تکیه گاهت باشد
.
.
.
نـوشـتـه هایم را كـه مـے خـوانـے ،
دلـخـوش نبـاش از اینكـه مخـاطبـم تـوئــے !
زیــاد شـدن نوشـتـه هـاے مـن یعـنـے ؛
بــے حـد بودن نـامردے هـاے تــــو !!!
.
.
.
دســتِ " تــو " اگــر بـود

ایــن فــصــل ، دســتِ مـَن در جـیـب هــایـَم نـبــود . . . !

.
.


.
دِلِ مَـــــن
کُــــلــبـــۀ بـــارانــیـستـــــــ
وَ تــــو ،
آن بـــارانِ بــــی اِجــــازهِ ای ،
کِــــه نـاگــــهــــان دَر اِحــســــاسِ مَـــــــن ،
چِـــکِّــــــه مـــــی کُـــنــــــی
.
.

.

کاش نامت باران بود
آنوقت تمام مردم شهر هم
برای آمدنت دعا می کردند
.
.
.


به چه اندیشه کنم
به بهاری که گذشت
به خزانی که رسید
به امیدی که به دل ماندو
تو اندازه ی تنهایی من خوشحالی
من به اندازه ی زیبایی تو غمگینم
.
.

.
رفـتــــم امــا
لحظه هایم بی تو دیگر سر نشد
حالا برگشته ام
تا دوباره آرام فریاد بزنم
نبودن هایت را
.
.

.
کـاش دفتـر خاطراتــم
چراغ جادو بود
تا هر وقت از سـرِ دلتنگــی
به رویش دست میکشیدم
تــو از درونش
با آرزوی من بیرون می آمدی !
.
.

.
همچنـان منتـظرم
تـا قطره های بـاران
تـو را از آن بـالا در آغوشم رهـا کننـد
یا غـرق می شوم
یا رفیـق شبهای بـارانیت می مانـم
.
.

.
تو دیدگانت را نبند
نگاهت را ندزد
تو که میدانی آیه آیه ی زندگیم
از گوشه ی چشمانت تلاوت می شود
.
.
.
به چـشـمـهـایـت بگــو نـگـاهـم نـکـنـنـد
بـگـو وقـتـی خـیـره ات مـی شـوم سرشـان بـه کـار خـودشـان بـاشـد !!!
نـه کـه فـکـر کـنـی بـاز هــم خـجـالـت مـی کـشـم هـا نـه !
حـواسـم نـیـسـت عـاشـق تـر مـی شـوم
.
.
.
شهـــامــت مــی خواهــد
ســـــرد بــاشــی
و گــرم لبخنــد بزنـــی . . . !
.
.
.
مرگ آن نیست که در قبر سیاه دفن شوم . . .

مرگ آنست که از خاطر تو محو شوم . . .
.
.
.
تو میری و من فقط نگاهت میکنم
تعجب نکن که چرا گریه نمی کنم
بی تو یک عمر فرصت برای گریستن دارم
اما برای تماشای تو همین یک لحظه باقیست

ﺑــﺮﺍﯾﺘـــﺎטּ ﺩُﻋـــﺎ مـے ﮐﻨـــﻢ
ﺩَﺳﺘﺘـــﺎטּ ﺩَﺭ دَست ﺍﻭ ڪــہ ﺩﻭﺳﺘــﺶ ﺩﺍﺭﯾـــﺪ
ﮔـــﺮﻩ ﺑـُـﺨـﻮﺭﺩ
ڪــہ ایـטּ ﺧـــﻮﺩِ ﺧـــﻮﺩِ ﺧﻮشبختی است






به ســـــــلامتی آغوشــی

که وقــــــتی بغلــت میکنه...
میدونی فقــــــــــط و فقــــــــط مال خودته
بوی آرامــــــش و وفاداری میده
بوی عشــــــق و صداقـــــــت