یه خونه که اندازه ی دستامونه

که گوشه کنارش پر از حرفامونه

یه خونه که حالا دیگه اونجا نیستی

تو دیگه لب پنجرش وای نمیستی

آی نسیم آهای نسیم نگو که دیگه بهم نمیرسیم

همخونه ، غم خونمو گرفت ، هم شونه

غم شونمو گرفت ، غم اومد نشونه مو گرفت

یه خونه که قد یه دنیا برامون

پر از خاطراته پر از ماجرامون

یه خونه که ما توش تولد که نیستی

دوباره بگیریم چه حیف شد که نیستی

آی نسیم آهای نسیم نگو که دیگه بهم نمیرسیم

همراهم ، غم راهمو بست

همدلم ، غم دلمو شکست

دردت اومد به دلم نشست