گروه اسمی وابسته های پیشین

[מַברִיק]

#گروه_اسمی #وابسته_های_پیشین:


در دستور زبان سالهای گذشته آموختیم که گاهی یک کلمه به تنهایی یک نقش اصلی ( نهاد – مفعول – متمم – مسند ) را در جمله قبول می کند، اما گاهی گروهی از کلمات در جایگاه یک نقش قرار می گیرند.

مثال: معلم آمد ( نهاد : معلم ) / آن معلمِ مهربان آمد ( گروه نهادی: آن معلم مهربان)
امروز فیلم ( را ) دیدم ( مفعول : فیلم ) / آن فیلمِ زیبا را دیدم ( گروه مفعولی: آن فیلمِ زیبا )

در یک گروه اسمی ، کلمه اصلی #هسته و باقی کلمات #وابسته نامیده می شوند.


#وابسته_های_پیشین : وابسته هایی که قبل از هسته گروه اسمی می آید.

1. #صفت_اشاره : این – آن – همین – همان

نکته: صفت اشاره حتما باید پیش از یک اسم دیگر و در اشاره به آن بیاید تا صفت اشاره باشد. اگر این / آن به تنهایی در یک نقش قرار بگیرد خودش هسته است.
مثال: آن مرد امد ( آن: صفت اشاره برای نهاد) / آن را دیدی؟ ( آن: مفعول)

2. #صفت_پرسشی : کدام – چه – چگونه – چه – چطور – چند
کدام کتاب را انتخاب کرده ای؟

3. #صفت_مبهم : هر – همه – هیچ – بعضی – هیچ – فلان
هر انسانِ آزاده ای در مقابل ستم قیام خواهد کرد.

4. #صفت_شمارشی : عدد + ــُـ مین اولین – دومین – سومین و ...
سومین کتاب داخل قفسه را برایم بیاور.

5. #صفت_تعجبی : چه – عجب – چقدر ( اگر معنای تعجب برساند)
چه دشتِ سرسبزی ( چه اگر معنای پرسشی داشته باشد صفت پرسشی است)

6. #صفت_عالی : صفت + ترین
نزدیکترین مسیر را پیدا کن. / دیدنِ او بزرگترین آرزویِ من است.