نیروهای امام زمان علیه السلام

[❀இℬℯѕ✟♚ℊⅈℛℒஇ❀]

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمود:«هنگامی که نشانه‌های ظهور تحقق یافت، مهدی علیه السلام از تهامه خارج می شود. او گنج‌هایی دارد نه از طلا و نقره، بلکه از اسب‌های زیبا و مردانی به تعداد جنگجویان اهل بدر، 313 نفر، که خداوند آنان را از شهر های دور دست گرد می آورد.
آنان در راه اطاعت و پیروی از مهدی علیه السلام نهایت تلاش و کوششان را به کار می گیرند. او نوشته ای مهر شده دارد که در آن همه یارانش به نام و به مشخصات ظاهری‌شان معرفی شده است.»
امام صادق علیه السلام نیز فرمود:« یاران حضرت مهدی علیه السلام نسبت به او در نهایت اطاعت و فرمانبرداری هستند.»

در احادیث پیشوایان معصوم علیهم السلام نیرو و قدرت یاران حضرت مهدی علیه السلام این گونه بیان شده است:

هنگامی که حضرت مهدی علیه السلام پرچمش را به اهتزاز در می آورد، خداوند هر گونه بیماری، آفت، ضعف، سستی و ناتوانی را از شیعیان برطرف می کند، قلب هایشان را مانند پاره های آهن می گرداند و به هر یک از آنان به اندازه نیروی 40 نفر می بخشد، خداوند ترس را از قلب هایشان خارج می کند و در قلب های دشمنان اهل بیت جای می دهد.

در زمان ظهور، یاران حضرت مهدی علیه السلام آن چنان قوی و نیرومند می گردد که اگر نیروی خود را برکوهی وارد کنند آن را از جای بر می کنند؛ آنان از شیر پر جرأت تر و از نیزه برنده تر خواهند بود، یاران حضرت مهدی علیه السلام با نیزه دشمنان خدا را مجروح می کنند و با شمشیر به آن ها ضربه می زنند و با قدم هایشان آنان را پایکوب و پایمال می کنند.

یارانی از طالقان

ابن اعثم در کتاب الفتوح از حضرت علی« ع» روایت می کند که فرمود: « آفرین بر طالقان ! همانا خداوند گنج هایی در طالقان دارد که از طلا و نقره نیستند، بلکه آن ها مردان مؤمنی هستند که خداوند را آن گونه که شایسته است شناختند و آنان یاران مهدی علیه السلام در آخر الزمان هستند.»

امام سجاد علیه السلام می فرماید: پنجاه نفر از یاران مهدی علیه السلام از اهل کوفه هستند و بقیه آنها کسانی هستند که یکدیگر را نمی شناسند و بدون قرار قبلی دور هم جمع می شوند.

روایت شده که از همه شهرها گروهی همراه حضرت مهدی علیه السلام خارج می شوند به جز اهل بصره از آن شهر احدی همراه حضرت مهدی علیه السلام خارج نمی شود.


اهالی قم هنگام ظهور، همراهان و یاوران امام مهدی(ع) هستند.

از امام صادق(ع) نقل شده است: قم را قم نامیدند زیرا اهل آن با قائم آل محمد(ع) جمع میشوند و با او قیام میکنند و بر او استفامت و پایداری میورزند و او را یاری و نصرت میکنند. (سفینة البحار).
ز. یکی از درهای بهشت برای اهل قم است. از امام رضا(ع) نقل شده است: برای بهشت هشت در است و یکی از آنها برای اهل قم است، پس خوشا به حال انها، پس خوشا به حال انها، پس خوشا به حال انها.