استفاده از حرارت درماني در درمان سرطان

[✘v!☻lent girl✘]

استفاده از حرارتدرماني در درمان سرطان
خبرگزاري فارس: محققان در روش جديد حرارت درماني را براي درمان سرطان ارائه كردند.





به گزارش خبرگزاري فارس، محققان مؤسسه فناوري ويرجينيا روش جديدي براي هدفگيري و تخريب سلولهاي سرطاني يافتهاند. در اين روش دماي سلولهاي سرطاني افزايش داده ميشود، در حالي كه دماي بافتهاي اطراف در حد دماي معمول بدن معمول باقي ميماند. اين محققان از بررسيهاي برونتني و درونتني براي تأييد يافتههاي خود استفاده كردهاند.

ايشوار پوري، استاد علوم و مهندسي مكانيك در مؤسسه فناوري ويرجينيا و يكي از پژوهشگران اصلي اين كار توضيح ميدهد كه براي تكميل اين روش از فروسيالات بهره بردهاند تا افزايش دما را القا كنند. فروسيال سيالي است كه در حضور ميدان مغناطيسي به شدت مغناطيسي ميشود. در اين سيال نانوذرات مغناطيسي به شكل غيرقطبي معلق هستند.

پوري گفت: اين سيالات را ميتوان پس از تزريق وريدي به درون بدن، به روش مغناطيسي به محل تومور سرطاني هدايت كرد. نانوذرات مغناطيسي به دليل خاصيت تراوايي بالاي رگهاي تومور سرطاني به آساني به درون آن نفوذ ميكنند.

سپس نانوذرات در معرض يك ميدان مغناطيسي متناوب با فركانس بالا قرار ميگيرند تا گرم شده و سلولهاي سرطاني را از بين ببرند. اين روش افزايش دما با استفاده از سيال مغناطيسي ناميده ميشود كه آن را به اختصار حرارتدرماني مينامند.

دماي ميان 41 تا 45 درجه سانتيگراد براي كند كردن رشد بافت سرطاني يا توقف آن كافي است. با اين حال بدون استفاده از اين روش، سلولهاي سالم نيز از بين ميروند.

پوري افزود: در حرارتدرماني ايدهآل، سلولهاي سرطاني به مدت نيم ساعت حرارت داده ميشوند، در حالي كه در همين زمان دماي سلولهاي سالم اطراف زير 41 درجه سانتيگراد نگه داشته ميشود. حرارتدرماني مبتني بر فروسيال را ميتوان از طريق thermoablation (كشتن سلولها در دماي بسيار بالا) نيز به انجام رساند. در اين فرايند بافتهاي سرطاني از طريق قرار گرفتن در معرض فركانسهاي راديويي بيخطر يا ميدان مغناطيسي متناوب تا 56 درجه سانتيگراد گرم ميشوند كه اين امر موجب كشته شدن، لخته شدن يا كربونيزه شدن آنها ميشود. انتقال موضعي حرارت از نانوذرات موجب افزايش دماي بافت و گسيختن غشاي سلولي ميشود.

وي گفت: بررسيهاي انجام شده نشان ميدهند كه نانوذرات اكسيد آهن زيستسازگارترين عامل براي حرارتدرماني فروسيالي هستند. پلاتين و نيكل نيز بهعنوان نانوذرات مغناطيسي عمل ميكنند، اما زماني كه در معرض اكسيژن قرار بگيرند، سمي و مضر ميشوند.

نتايج اين تحقيق در شصت و سومين همايش انجمن فيزيك آمريكا ارائه شده است.