هدف از گزارش فساد در فوتبال و اساسنامه، تسویه حساب است یا پاکسازی؟

[✘ ßαÐ-þʘy ✘]

هدف از گزارش فساد در فوتبال و اساسنامه، تسویه حساب است یا پاکسازی؟
خبرگزاری تسنیم: اهالی فوتبال امیدوارند هدف از قرائت گزارش فساد در فوتبال پاکسازی این رشته باشد نه تنها بهانه‌ای برای تسویه حساب با برخی افراد.


به گزارش خبرنگار ورزشی دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
خبرگزاری تسنیم ، با نزدیک شدن به شهریور ماه یعنی زمانی که وعده قرائت گزارش تحقیق و تفحص از فساد در فوتبال در مجلس داده شده، هجمه به فدراسیون فوتبال افزایش یافته و در این میان نوک پیکان تغییرات به سوی این فدراسیون گرفته شده، اما در این میان نکاتی قابل تامل وجود دارد.
 طرح مبارزه با فساد در فوتبال از درون فدراسیون فوتبال کلید خورد و اکنون به صحن مجلس رسیده و این در حالی است که فدراسیون فوتبال صاحب نهادهایی چون حراست و کمیته اخلاق است. اکنون باید دید فساد در فوتبال از چه زاویه‌ای دیده شده و آیا نگاه مبارزه با فساد برآمده از دیدگاهی فوتبالی است یا صرفا قصد آن براندازی برخی افراد در فدراسیون خواهد بود. این دغدغه از آن جهت وجود دارد که احساس می‌شود وقتی پای افرادی خارج از عالم ورزش و به ویژه چهره‌های سیاسی به میان می‌آید و در این شرایط اهداف هم تغییر می‌کند.
در یکی، دو هفته اخیر این دغدغه بدین صورت مطرح شده بود که شاید نگرانی‌های برخی مسئولان وزارت ورزش و جوانان و مکنونات قلبی آنها برای برخی تغییرات در فدراسیون قرار است از دل گزارش مجلس بیرون آمده و صرفا به طرد برخی افراد در فدراسیون فوتبال منتهی شود اما این نگاه کجا و بحث فساد در فوتبال کجا؟ شاید همین دغدغه در مورد نگاه وزارت ورزش بود که واکنش رئیس مرکز روابط عمومی این وزارتخانه را در پی داشت و مازیار ناظمی مسیر تغییرات در فدراسیون فوتبال را تنها از راه مجمع شدنی دانست آن هم در حالی که شایعات زیادی مبنی بر سرپرستی نصرالله سجادی در این فدراسیون مطرح شده بود.
فساد در فوتبال دامنه وسیعی از تبانی و دلالی‌ غیر قانونی تا دوپینگ و پولشویی را شامل می‌شود. آیا در این گزارش به چنین مسائلی هم پرداخته شده و قرار است نگرانی از سرنوشت پول‌های نامعلوم یا مشکلات اخلاقی در برخی مدارس فوتبال برداشته شود؟
برخی اظهارات که در این مورد مایوس کننده است. پورمختار رئیس کمیسیون اصل 90 مجلس از شنیده‌ها درباره برخی درخواست های سرمربی تیم ملی گفته و حتی در مورد کیفیت فنی این مربی هم سخن گفته است. آیا گزارشی که قرار است در صحن علنی مجلس قرائت شود بر مبنای شنیده‌هاست؟ آیا شنیده‌ها برای تصمیم گیری ملاک است یا اسناد و مدارک؟ در این مورد که سرمربی تیم ملی فوتبال در نتیجه گیری موفق بوده یا نه چه قشری باید اظهار نظر کنند؟ آیا اینکه ادعا شده برخی بازیکنان تیم جوانان هندبال ایران در قبال دریافت پول از یک اسپانسر در دیدار حساس ملی اردو را ترک کرده اند یا اینکه در رشته‌هایی چون کشتی، والیبال یا بسکتبال چه ارقامی رد و بدل می شود هم اهمیت دارد؟
بدون پنهان کاری باید تاکید کرد اگر هدف از این گزارش تنها زمینه سازی برای تغییر جایگاه برخی افراد در فدراسیون فوتبال است باید آنهایی که امیدوار بودند این اقدام آغازی در مسیری پاکسازی فوتبال از فساد باشد را از هم اکنون ناامید دانست، همانطور که اشاره شد مسائلی که در فوتبال نیاز به پاکسازی دارد دارای دامنه و حوزه‌های بسیار زیادی است. اگر نیت از این گزارش در نهایت زدن و از چشم انداختن فوتبال است، ضررش در نهایت جز برای مردم و علاقه مندان به این رشته ورزشی نخواهد رسید اما اگر نیت پاک باشد همه چیز هم درست خواهد شد.
 برای افکار عمومی اهمیت دارد این گزارش مستند و البته بی‌طرفانه باشد چراکه سبک جالب برخی منتقدان فدراسیون در نوع خود سبب شگفتی شده است. افرادی که بعد از سه سال مدعی تخلف درباره اساسنامه شده‌اند، اکنون بیش از آنکه طلبکار باشند باید توضیح دهند که اگر سه سال پیش تخلفی انجام شده چرا در آن زمان این موضوع را متذکر نشده‌اند. اینکه افراد تا زمانی که خود در مجموعه‌ای صاحب سمت هستند سکوت کنند و بعد از آنکه به هر دلیلی جایگاه خود را از دست دادند تخلفی را بازگو کنند بیشتر جای تاسف و البته برخورد دارد.
ماجرای اساسنامه فدراسیون فوتبال به طور دقیق مصداق همین موضوع است. افرادی که سه سال پیش حتی در قالب همین اساسنامه در رقابت انتخاباتی شرکت کردند اکنون آن را زیر سوال می‌برند اما اگر تخلفی صورت گرفته چرا بعد از گذشت چند سال و در برهه فعلی این افراد به یادش افتاده‌اند؟ اگر تخلفی انجام شده ناپسند و قابل پیگیری خواهد بود اما سکوت سه ساله این مدعیان و زبان گشودن بعد از آنکه جایگاه گذشته را از دست دادند به مراتب بدتر و البته بیشتر شایسته مجازات است. 
با این حال اگر ردپاهای خاصی که در ماجرای اساسنامه دیده می‌شود در ماجرای گزارش فساد هم وجود داشته باشد خیلی نمی‌توان به آن امیدوار بود؛ چرا که پایه‌ یک کار خوب این است که منافع فردی در نظر گرفته نشود. در اینکه باید با فساد برخورد کرد و ریشه آن را خشکاند شکی نیست و همه هم از آن حمایت می‌کنند اما وقتی پای منافع شخصی به میان می‌آید دیگر نمی‌توان اصل کار را صادقانه خواند.