ادیان الهی از نظر اسلام

[bOoOoOy]

وقتی خداوند انسان را خلق کرد و از روح خود در او دمید ۱ به آفرینش خود افتخار کرده ۲ و انسان را خلیفه خود روی زمین ۳ قرارداد . در این راستا هدف ربوبی از این خلقت ، چیزی جز عبودیت و بندگی خود توسط انسان نبود . ۴

ازآنجا که قابلیت انسان در انواع کیفیات و خلقیات ، باعث شده که در ادوار مختلف تاریخ ، به انحرافات عدیده ای دچار گردد . به همین دلیل خداوند انسانی را که بعنوان خلیفه خود آفریده ، نتوانست تنها رها کرده و شاهد کج روی های او باشد و بالتبع برای هدایت او پیامبران خود را ارسال نمود . ۵ البته در انتخاب راه ، هیچ اجباری بر او تحمیل نکرده ۶ و ۷ و نیازی هم به این کار نداشته و ندارد .۸

از طرف دیگر مهربانی و عشق خداوند به بندگان خود آنقدر بالا و فراوان است ۹ که ساده ترین راه ها را برای رستگاری و پذیرش آنها اعلام کرده . و فرموده است :

بهشت برای تمامی نیکان و پاکان و مومنان است و ۳ شرط اساسی زیر را دارد :

۱ ایمان به خدا

۲ ایمان به قیامت

۳ کردار شایسته ( عمل صالح )

حال می خواهد مسلمان باشد ، مسلمانش شیعه باشد یا سنی باشد . شیعه ها ۱۲ فرقه اند که یکی از آنها دوازده امامی است که ما هستیم . همه اینها اگر این ۳ شرط را داشته باشند ، به بهشت می روند . آیه اش اینست :

" آنهایی که مسلمانند ، یهودیند ، نصرانیند و آنهایی که صائبین اند ( فرقه های دیگرخداپرست مانند زرتشتیان ) ، اگر این سه شرط را داشته باشند ، اهل بهشت اند ." ۱۰ و ۱۱


زیر نویسها :

۱ ونفخت فیه من روحی –سوره حجر ۲۹

۲ فتبارک الله احسن الخالقین – مومنون آیه ی ۱۴

۳ انی جاعل فی الارض خلیفه بقره/ ۳۰ .

۴ وما خلقت الجن و الانس الا لیعبدون ذاریات ، ۵۶

۵ و ما ارسلنا من قبلک من رسول الا نوحی الیه انه لا اله الا انا فاعبدون سوره انبیاء آیه ۲۵

۶ لا اکراه فی الدین بقره آیه ۲۵۶

۷ انا هدیناه السبیل اما شاکرا و اما کفورا دهر, آیه ۳

۸ ان الله غنی عن العلمین آل عمران ۹۶ ۹۷

۹ الخلق عیال الله – رسول اکرم ( ص) بحار، ج ۷۴، ص .۳۱۶

۱۰ ان الذین آمنوا و الذین هادوا و النصاری و الصابئین من آمن باللَّه و الیوم الاخر و عمل صالحا فلهم اجرهم عند ربهم و لاخوف علیهم و لاهم یحزنون؛ سوره بقره، آیه ۶۲ و سوره مائده، آیه ۶۹

۱۱ ان الذین آمنوا و الذین هادوا و الصابئین و النصاری و المجوس و الذین اشرکوا ان اللَّه یفصل بینهم یوم القیامة ان اللَّه علی کل شی ء شهید؛ سوره حج، آیه ۱۷.