امتیاز موضوع:
  • 1 رأی - میانگین امتیازات: 5
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5

شعر زندانی از سیمین بهبهانی

#1
هیچ دانی ز چه در زندانم ؟
دست در جیب جوانی بردم

ناز شستی نه به چنگ آورده
ناگهان سیلی ی سختی خوردم

من ندانم که پدر کیست مرا
یا کجا دیده گشودم به جهان

که مرا زاد و که پرورد چنین
سر پستان که بردم به دهان

هرگز این گونهٔ زردی که مراست
لذت بوسهٔ مادر نچشید

پدری ، در همهٔ عمر ، مرا
دستی از عاطفه بر سر نکشید

کس ، به غمخواری ، بیدار نماند
بر سر بستر بیماری من

بی تمنایی و بی پاداشی
کس نکوشید پی یاری ی من

گاه لرزیده ام از سردی ی دی
گاه نالیده ام از گرمی ی تیز

خفته ام گرسنه با حسرت نان
گوشهٔ مسجد و بر کهنه حصیر

گاهگاهی که کسی دستی برد
بر بناگوش من و چانهٔ من

داشتم چشم ، که آماده شود
نوبتی شام شبی خانهٔ من

لیک آن پست ،‌ که با جام تنم
می رهید از عطش سوزانی

نه چنان همت والایی داشت
که مرا سیر کند با نانی

با همه بی سر و سامانی خویش
باز چندین هنر آموخته ام

نرم و آرام ز جیب دگران
بردن سیم و زر آموخته ام

نیک آموخته ام کز سر راه
ته سیگار چسان بردارم

تلخی ی دود چشیدم چو از او
نرم ، در جیب کسان بگذارم

یا به تیغی که به دستم افتد
جامهٔ تازهٔ طفلان بدرم

یا کمین کرده و از بار فروش
سیب سرخی به غنیمت ببرم

با همه چابکی اینک ، افسوس
دیرگاهی است که در زندانم

بی خبر از غم ناکامی ی خویش
روز و شب همنفس رندانم

شادم از اینکه مرا ارزش آن
هست در مکتب یاران دگر

که بدان طرفه هنرها که مراست
بفزایند هزاران دگر
..
پاسخ
 سپاس شده توسط دُخــــتـرے از جـלּـس بـُغــض
آگهی


[-]
به اشتراک گذاری/بوکمارک (نمایش همه)
google Facebook cloob Twitter
برای ارسال نظر وارد حساب کاربری خود شوید یا ثبت نام کنید
شما جهت ارسال نظر در مطلب نیازمند عضویت در این انجمن هستید
ایجاد حساب کاربری
ساخت یک حساب کاربری شخصی در انجمن ما. این کار بسیار آسان است!
یا
ورود
از قبل حساب کاربری دارید? از اینجا وارد شوید.


پرش به انجمن:


کاربرانِ درحال بازدید از این موضوع: 1 مهمان