بازی آنلاین
آپلود عکس
20-11-2012، 15:11
وسوسه لوازم آرایش ریشه اى تاریخى دارد. نوع آرايش و وسايل آرايشي که در يک فرهنگ و مليت براي زيباتر و جذابتر نشان دادن به کار مي رود ممکن است در فرهنگ ديگر کاملا مردود باشد، اما اکثر مردم از تغيير در مد لباس، مو و آرايش صورت لذت مي برند. آثار به جا مانده از اجدادمان به ما نشان مي دهد که مواد رنگي براي رنگ کردن مو، ناخن و پوست به کار مي رفته و خالکوبي نيز در آن زمان وجود داشته و مرسوم بوده است. مواد رنگي و آرايش از ريشه درختان، برگ و کلا مواد گياهي و معدني تهيه مي گرديد..
مطالعه تاريخ باستان به ما ثابت مي کند که در دوران ماقبل تاريخ نيز مردان و زنان به بهتر نشان دادن ظاهر خود علاقه مند بودند. اولین مردمانى كه از لوازم آرایش (البته نه به شكل امروزى) استفاده مى كردند، مصریان بودند. مصریان به عوالم روحانی بسیار معتقد بودند و ظاهر اشخاص را به طور مستقیم متناسب با درجه معنوی گرایی او می دانستند. به همین دلیل آن ها همواره به دنبال روش هایی بودند که در حد قابل قبولی زیبا شوند. اهالی مصر بسیار مبتکر بودند و موفق به انجام اختراعاتی شدند که حتی با استانداردهای امروز هم ابتکاری و خلاقانه است. لوازم آرایش یکی از این اختراعات است. آن ها استعداد فراوانی در عمل آوردن فرمول های طبیعی برای حل مشکلات پوستی داشتند. آن ها در قرنهای ۱۵ تا ۱۰ قبل از میلاد، محصولاتی برای رفع ترک های پوست ناشی از کشیدگی، چروک پوست، جای زخم و ریزش مو داشته اند! بعضی دیگر از لوازم آرایشی مورد استفاده در مصر باستان، لوازم آرایش چشم، کرم صورت، روغن بدن و طیف وسیعی از انواع عطریات بوده است.
با گذشت زمان، با پیش آمدهایی چون جنگ ها، مهاجرت ها و در نهایت ترکیب فرهنگ ها، ارزش و معنای آرایش نیز تغییر کرد. هنگامی که فرهنگ یونانیان آزاداندیش به مصر وارد شد، با وجود اینکه اهمیت زیبایی شناسانه آرایش باقی ماند، اما از رابطه آن با روحانیت و عوالم معنوی کاسته شد. در واقع یونانیان از لوازم آرایشی مصریان، برای زیباتر کردن خود برای یکدیگر و نه برای خدایان، سود جستند. سپس رومیان وارد صحنه شدند و با نوع زندگی هرزه و عیاشی های معروف خود، باز هم از ارزش معنوی آرایش و محصولات آرایشی کاستند و از آن ها برای منظورهایی بسیار دنیوی استفاده نمودند. رومیان برای تولید لوازم آرایشی از روش هایی نه چندان تمیز استفاده می کردند و برای مثال، ناخنهای خود را با ترکیبی از چربی و خون گوسفند رنگ آمیزی می کردند.
آفريقايي ها تحول بزرگي در آرايش مو و طراحي لباس هاي مخصوص به وجود آوردند. آنها داروهاي بسياري از گياهان و مواد اوليه که در اطراف خود داشتند تهيه مي کردند. همچنين از رنگ هاي زيادي براي آرايش صورت خود استفاده مي کردند که بعضي از انواع مدل مو و لباس آنها هنوز هم رايج است.
آسيايي ها، به خصوص چيني ها، تاريخچه بسيار دوري در مورد آرایش دارند و آراستگي را يک هنر به حساب مي آورند، مخصوصا بين افرادي که امکان استفاده از لوازم آرايش مختلف و لباس هاي متنوع را داشتند. در ژاپن آرايش گيشاها خيره کننده بود و هنوز هم يک هنر با ارزش به شمار مي آيد.
براساس حفاري هاي اخير شمال غربي ايران، دانشمندان قدمت آرايش چشم را 4500 سال قبل از ميلاد مي دانند. صورت هاي كشف شده در هفت تپه خوزستان نشان مي دهد كه زنان در 2000 سال پيش از ميلاد لب ها و گونه ها را قرمز كرده و چشم ها را با آرايش، درشت جلوه مي دادند. متون ديني دوره هخامنشيان حاكي از اين مطلب است كه زنان حرمسرا براي ديدار با شاه، دچار زحمت زيادي مي شدند. زيرا ساعت ها بايد خود را آرايش مي كرده اند و انواع اسانس هاي خوشبو را به همراه روغن به بدن خود مي ماليدند.
منابع يوناني، عادت آرايش كردن هخامنشيان را ستايش كرده و استفاده از لوازم آرايش و عطر را به شرقيان نسبت مي دادند. در نوع آرايش دوره هاي هخامنشيان، پارتي ها و ساسانيان، تفاوت بسياري ديده مي شود. تصاوير بر جاي مانده از زنان پارتي نشانگر آميخته شدن فرهنگ يوناني و شرقي است..
در دوران باستان آرايش مختص زنان نبود بلكه مردان هم آرايش مي كردند. سورنا سردار مشهور اشكاني كه در جنگ كاره بر عليه رومي ها شركت كرده بود، همواره از لوازم آرايش استفاده مي كرد كه دشمنان او متعجب مي شدند. اين كار سردار ايراني موجب تقليد غربيان از شرقيان شده بود. در بعضي منابع از استفاده كوروش از گرد سياهي كه دور چشمش مي ماليد نيز خبر مي دهند.
شيوه آرايش زنان دوره باستان با آرايش زنان دوره اسلامي تفاوت دارد. نخستين منبعي كه از هفت قلم آرايش در آن نام برده شده، نوشته هاي بوعلي سينا و ابوريحان بيروني است.
در قرن پانزدهم كه فلورانس تحت حكومت مدیچى ها بود، ایتالیا به عنوان مركز زیبایى مورد توجه قرار گرفت. كاترین مدیچى نیز نخستین مركز عطر و لوازم آرایش به نام Santa maria novella در فلورانس را راه اندازى كرد. پس از اینكه ملكه فرانسه شد اولین مركز آرایش در پاریس را نیز تاسیس كرد.
در قرن ۱۹ كه مادام دكولاس انستیتو زیبایى و سلامت پوست در پاریس را راه انداخت اولین نوع سایه و رژلب و رژگونه هاى رنگى به بازار آمدند. مادام كه بیش از آرایش به سلامت پوست اهمیت مى داد، براى اولین بار كرم هاى آرایش را با گیاهان دارویى مخلوط مى كرد و در دسترس مشتریان قرار مى داد
از زمان جنگ جهانى دوم تا به امروز دنیاى آرایش سه مرحله را طى كرده، یكى سال هاى جنگ، كه سال ركود لوازم آرایش بود. دومى، از ۱۹۴۵ تا ۱۹۸۰ كه به دوره افراط و زیاده روى آرایش معروف است و دیگرى از اواخر ۸۰ تا به امروز كه آرایش بیش از آنكه به شكل نقاب رنگین روى صورت باشد، ترمیمى و تكمیل كننده عیوب و ناهموارى هاى صورت است. ابروهاى باریك، سایه هاى كمرنگ، گونه هاى ملایم و رژلب هاى براق از ویژگى هاى این دوره آرایشى اند. این ها جملات النا ملیك است. كسى كه در ایتالیا «بانوى آرایش» مى نامندش و جزء پایه گذاران رشته گریم در ایتالیا است و اكنون مدیریت شركت آرایش Lierac را بر عهده دارد. ملیك با اینكه بانوى آرایش نام گرفته ولى بى هیچ آرایشى در محافل هنرى ظاهر مى شود. مادرش آلساندرا ملیك باباخانیان یكى از ارامنه ساكن پترزبورگ است كه در جنگ جهانى دوم به میلان مى رود و به عنوان گریمور در سالن تئاتر میلان مشغول به فعالیت مى شود. النا پس از راه انداختن یك سالن آرایش با كمك یك متخصص پوست به نام دكتر پایوت به پاریس مى رود و شروع به ساختن كرم هاى آرایشى كه خاصیت درمانى نیز دارند مى كند. او مى گوید: «وقتى دختران جوان را مى بینم كه آرایش روى چهره دارند، متاسف مى شوم چرا كه آرایش مخصوص خانم هاى مسن است كه طراوت پوستشان از دست رفته است، نه آنها كه با كمى مراقبت مى توانند پوستى صاف، یكدست و زیبا داشته باشند.» البته نه او كه اكثر متخصصان پوست با آرایش در سنین جوانى مخالفند و تنها استفاده از كرم هاى مرطوب كننده و یا ضدآفتاب را براى آنها توصیه مى كنند.
مطالعه تاريخ باستان به ما ثابت مي کند که در دوران ماقبل تاريخ نيز مردان و زنان به بهتر نشان دادن ظاهر خود علاقه مند بودند. اولین مردمانى كه از لوازم آرایش (البته نه به شكل امروزى) استفاده مى كردند، مصریان بودند. مصریان به عوالم روحانی بسیار معتقد بودند و ظاهر اشخاص را به طور مستقیم متناسب با درجه معنوی گرایی او می دانستند. به همین دلیل آن ها همواره به دنبال روش هایی بودند که در حد قابل قبولی زیبا شوند. اهالی مصر بسیار مبتکر بودند و موفق به انجام اختراعاتی شدند که حتی با استانداردهای امروز هم ابتکاری و خلاقانه است. لوازم آرایش یکی از این اختراعات است. آن ها استعداد فراوانی در عمل آوردن فرمول های طبیعی برای حل مشکلات پوستی داشتند. آن ها در قرنهای ۱۵ تا ۱۰ قبل از میلاد، محصولاتی برای رفع ترک های پوست ناشی از کشیدگی، چروک پوست، جای زخم و ریزش مو داشته اند! بعضی دیگر از لوازم آرایشی مورد استفاده در مصر باستان، لوازم آرایش چشم، کرم صورت، روغن بدن و طیف وسیعی از انواع عطریات بوده است.
با گذشت زمان، با پیش آمدهایی چون جنگ ها، مهاجرت ها و در نهایت ترکیب فرهنگ ها، ارزش و معنای آرایش نیز تغییر کرد. هنگامی که فرهنگ یونانیان آزاداندیش به مصر وارد شد، با وجود اینکه اهمیت زیبایی شناسانه آرایش باقی ماند، اما از رابطه آن با روحانیت و عوالم معنوی کاسته شد. در واقع یونانیان از لوازم آرایشی مصریان، برای زیباتر کردن خود برای یکدیگر و نه برای خدایان، سود جستند. سپس رومیان وارد صحنه شدند و با نوع زندگی هرزه و عیاشی های معروف خود، باز هم از ارزش معنوی آرایش و محصولات آرایشی کاستند و از آن ها برای منظورهایی بسیار دنیوی استفاده نمودند. رومیان برای تولید لوازم آرایشی از روش هایی نه چندان تمیز استفاده می کردند و برای مثال، ناخنهای خود را با ترکیبی از چربی و خون گوسفند رنگ آمیزی می کردند.
آفريقايي ها تحول بزرگي در آرايش مو و طراحي لباس هاي مخصوص به وجود آوردند. آنها داروهاي بسياري از گياهان و مواد اوليه که در اطراف خود داشتند تهيه مي کردند. همچنين از رنگ هاي زيادي براي آرايش صورت خود استفاده مي کردند که بعضي از انواع مدل مو و لباس آنها هنوز هم رايج است.
آسيايي ها، به خصوص چيني ها، تاريخچه بسيار دوري در مورد آرایش دارند و آراستگي را يک هنر به حساب مي آورند، مخصوصا بين افرادي که امکان استفاده از لوازم آرايش مختلف و لباس هاي متنوع را داشتند. در ژاپن آرايش گيشاها خيره کننده بود و هنوز هم يک هنر با ارزش به شمار مي آيد.
براساس حفاري هاي اخير شمال غربي ايران، دانشمندان قدمت آرايش چشم را 4500 سال قبل از ميلاد مي دانند. صورت هاي كشف شده در هفت تپه خوزستان نشان مي دهد كه زنان در 2000 سال پيش از ميلاد لب ها و گونه ها را قرمز كرده و چشم ها را با آرايش، درشت جلوه مي دادند. متون ديني دوره هخامنشيان حاكي از اين مطلب است كه زنان حرمسرا براي ديدار با شاه، دچار زحمت زيادي مي شدند. زيرا ساعت ها بايد خود را آرايش مي كرده اند و انواع اسانس هاي خوشبو را به همراه روغن به بدن خود مي ماليدند.
منابع يوناني، عادت آرايش كردن هخامنشيان را ستايش كرده و استفاده از لوازم آرايش و عطر را به شرقيان نسبت مي دادند. در نوع آرايش دوره هاي هخامنشيان، پارتي ها و ساسانيان، تفاوت بسياري ديده مي شود. تصاوير بر جاي مانده از زنان پارتي نشانگر آميخته شدن فرهنگ يوناني و شرقي است..
در دوران باستان آرايش مختص زنان نبود بلكه مردان هم آرايش مي كردند. سورنا سردار مشهور اشكاني كه در جنگ كاره بر عليه رومي ها شركت كرده بود، همواره از لوازم آرايش استفاده مي كرد كه دشمنان او متعجب مي شدند. اين كار سردار ايراني موجب تقليد غربيان از شرقيان شده بود. در بعضي منابع از استفاده كوروش از گرد سياهي كه دور چشمش مي ماليد نيز خبر مي دهند.
شيوه آرايش زنان دوره باستان با آرايش زنان دوره اسلامي تفاوت دارد. نخستين منبعي كه از هفت قلم آرايش در آن نام برده شده، نوشته هاي بوعلي سينا و ابوريحان بيروني است.
در قرن پانزدهم كه فلورانس تحت حكومت مدیچى ها بود، ایتالیا به عنوان مركز زیبایى مورد توجه قرار گرفت. كاترین مدیچى نیز نخستین مركز عطر و لوازم آرایش به نام Santa maria novella در فلورانس را راه اندازى كرد. پس از اینكه ملكه فرانسه شد اولین مركز آرایش در پاریس را نیز تاسیس كرد.
در قرن ۱۹ كه مادام دكولاس انستیتو زیبایى و سلامت پوست در پاریس را راه انداخت اولین نوع سایه و رژلب و رژگونه هاى رنگى به بازار آمدند. مادام كه بیش از آرایش به سلامت پوست اهمیت مى داد، براى اولین بار كرم هاى آرایش را با گیاهان دارویى مخلوط مى كرد و در دسترس مشتریان قرار مى داد
از زمان جنگ جهانى دوم تا به امروز دنیاى آرایش سه مرحله را طى كرده، یكى سال هاى جنگ، كه سال ركود لوازم آرایش بود. دومى، از ۱۹۴۵ تا ۱۹۸۰ كه به دوره افراط و زیاده روى آرایش معروف است و دیگرى از اواخر ۸۰ تا به امروز كه آرایش بیش از آنكه به شكل نقاب رنگین روى صورت باشد، ترمیمى و تكمیل كننده عیوب و ناهموارى هاى صورت است. ابروهاى باریك، سایه هاى كمرنگ، گونه هاى ملایم و رژلب هاى براق از ویژگى هاى این دوره آرایشى اند. این ها جملات النا ملیك است. كسى كه در ایتالیا «بانوى آرایش» مى نامندش و جزء پایه گذاران رشته گریم در ایتالیا است و اكنون مدیریت شركت آرایش Lierac را بر عهده دارد. ملیك با اینكه بانوى آرایش نام گرفته ولى بى هیچ آرایشى در محافل هنرى ظاهر مى شود. مادرش آلساندرا ملیك باباخانیان یكى از ارامنه ساكن پترزبورگ است كه در جنگ جهانى دوم به میلان مى رود و به عنوان گریمور در سالن تئاتر میلان مشغول به فعالیت مى شود. النا پس از راه انداختن یك سالن آرایش با كمك یك متخصص پوست به نام دكتر پایوت به پاریس مى رود و شروع به ساختن كرم هاى آرایشى كه خاصیت درمانى نیز دارند مى كند. او مى گوید: «وقتى دختران جوان را مى بینم كه آرایش روى چهره دارند، متاسف مى شوم چرا كه آرایش مخصوص خانم هاى مسن است كه طراوت پوستشان از دست رفته است، نه آنها كه با كمى مراقبت مى توانند پوستى صاف، یكدست و زیبا داشته باشند.» البته نه او كه اكثر متخصصان پوست با آرایش در سنین جوانى مخالفند و تنها استفاده از كرم هاى مرطوب كننده و یا ضدآفتاب را براى آنها توصیه مى كنند.
![[-]](http://www.flashkhor.com/forum/images/collapse.gif "[-]")
