میدانی چیست؟

[ƝAƲA]

میدانی چیست؟
بعضی ها؛ شبیه یک انجیر رسیده می مانند که یکهو؛ از آسمان می افتند در دامن رنگ و وارنگ زندگی ات...

آن قدر بی هوا که اصلا نمیدانی چه شد...چگونه شد....اصلا خودت را میزنی به کوچه علی چپ و از بودنش لذت میبری.

بعضی ها؛ شبیه عطر بهارنارنجی هستند در کوچه پس کوچه های پیچ در پیچ دلت.نفس میکشی.آنقدر عمیق؛ که عطر بودنشان را تا آخرین ثانیه ی عمرت؛ در ریه هات ذخیره کنی...

بعضی ها؛ شبیه ماهی قرمز کوچکی هستند که افتاده اند در تنگ بلورین روزگارت؛ جانت را با جان و دل در هوایشان؛ تازه میکنی...

بعضی ها؛....

اصلا چرا باید از در و دیوار مثال بزنیم؟

بعضی ها؛ آرامش مطلقند؛ لبخندشان...تلالو برق چشمانشان؛ صدای آرامشان...اصلِ کار، تپش قلبشان...انگار که یک دنیا آرامش را به رگ و ریشه ات تزریق میکند

و آنقدر عزیزند؛ آن قدر بکرند؛ که دلت نمی آید حتی یک انگشتت هم بخورد بهشان...میترسی تمام شوند و تو بمانی و یک دنیا حسرت...

بعضی ها؛ بودنشان...همین ساده بودنشان...همین نفس کشیدنشان؛ یک عالمه لبخند می نشاند روی گوشه لبمان..

اصلا خدا جان؛ در خلقت بعضی ها؛ سنگ تمام گذاشته ای





میدانی چیست رسم این روزگار؟
محبتت را میگذارند پای احتیاجت
صداقتت را میگذارند پای سادگیت
سکوتت را میگذارند پای نفهمیت
نگرانیت را میگذارند پای تنهاییت
و وفاداری ات را پای بی کسیت
وآنقدر تکرار میکنند که خودت باورت می شود که تنهایی و بیکس و محتاج...





سهم من از تو عشق نبود ......


سهم من از تو "ذوق و شعر عاشقانه" نبود

سهم من "وهم و خیال" بود در شبهای بیقراری

و "بی تابی و انتظار" در روزهای دلتنگی  


اکنون که می اندیشم    
   

سهم من ترس "بی کسی" ست  

سهم من خزانی از چهار "فصل" آرزو هاست

سهم من از تو  تنها "خوابهای قشنگی" بود

که در آرزوی تحقق به "فراموشی سپرده" شدند

سهم من سالهای  "دیوانگی و آشفتگی" است
سهم من عشق نه ٬دلتنگی "بی سرانجامی" است

که روزها کوچه گردم میکند و شبها "مجنون بی پروا" .....  




وقتی آفتاب

در آستین خیال

گم می‌شود در آب

تو نیستی

تا زمزمه کنم

برایت از غروب



وقتی آفتاب

مأیوس از خود

به تاریکی می‌نشیند

نیستی

تا ورد تو گویم

به اشتیاق عشق



اصلاً چه فرق می‌کند



می‌دانی چیست؟

تو که نیستی

شب و روز

یکی است

و دلتنگی من

برای همیشه ماندنی است

تا تو بیایی

ادامه دارد ...

---

دلـــم براي کسي تنــگ نيست...
براي کسي نــمـيتپد...

افکارم پيش کسي نيست......

دلــــم چيزي را نميخواهد...

ميداني چيست؟

مـــــــــــن ديگر کم توقع شده است...

چند متري پارچه سياه به نشانه غم...

يکي دو متري جا در دل خاک به نشان رازهاي دلم،

و کمي تغذيه از جنس خاک...

اري مـــــن دلــــــــم اينـــــــها را ميخــــــواهد...




با تو از ناب ترین لحظه سخن خواهم گفت>
دوستت خواهم داشت>
هیچ میدانی چیست؟
لحظه ای نیست که در خاطر من یاد تو نیست...

[ƝAƲA]

میدانی چیست؟

چند صباحیست که دلم خانه اوست ...

چند صباحیست که دلم در غوغای اوست ....

میدانم بدست آوردنش کار من نیست

اما چه کنم که دلم محو تماشای اوست.

جان مرا به رایگان فروخت

انکه دلم در گرو خنده زیبای اوست.

تا نگذرم از ره دلداری او

انگار که چوب حراجش بربالای سر ماست




میدانی چیست؟

به نظر می رسد زندگی مشکل نیست
بلکه مشکلات زندگی اند

می بینی؟

می بینی به چه روزی افتاده ام؟

حق با تو بود می بایست می خوابیدم

اما به سگ ها سوگند که خواب کلک شیطان است
تا از شصت سال عمر،، سی سالش را به نفع مرگ ذخیره کند
...
می شود به جای خواب به ریلها و کفش ها و چشم ها فکر کرد
و از نو نتیجه گرفت
که با وفاترین جفت های عالم
کفش های آدمی اند

هه

می شود به زنبورهایی فکر کرد که دنیای به آن بزرگی را گذاشته اند
آمده اند زیر سقف خانه ی ما خانه ساخته اند

می شود به تشبیهات خندید
به زمین و مروارید
به خورشید و آتشفشان
به ستاره ها و فرزانه های عشق
به هوای خاکستری و گیسو های عروس پیر
به رعد و برق آسمان و خشم خداهای آهنی

تصورکن

هنوز هم زمین گرد است و منجمین پیر کنجکاو از پشت تلسکوپ های مسخره شان
که به مرور به خرطوم فیل های تشنه شبیه می شوند
به دنبال ستاره ی ناشناخته ی تازه تری میگردند

به من بگو فرزانه ی من


خواب بهتر است یا بیداری



دوستت خواهم داشت
میدانی چیست؟
لحظه ای که در خاطر من
جز یاد تو هیچ چیز نیست



مي‌داني چيست؟به نظر مي‌رسد که زندگي مشکل نيست...

بلکه مشکلات زندگي‌اند!




تنهایی میدانی چیست؟ در میان تن ها بودن بی رغبت احساس در میان تن ها بودن بی هم آوای گویش و مضطرب به لحظه ی اکنون در میان تن ها بودن به سکوت انتظار به تمنای حضور و مشتاق در جویش نایافته ی محال میدانی تنهایی چیست؟

میدانی چیست
آری، فکر کن که بردی این بازی را
باید هم اینجور فکر کنی
چیزی را که تو بردی، قلبه من بود
و چیزی را که من باختم،روحم بود

و حالا، من مردی هستم بی روح، بی قلب و بی تو
و تنها چیزی که از من باقی مانده خط خطی خاطراتمان است
که آنها هم دیگر از رنگ و رو رفته اند , آنقدر که مرور شده اند.
این روز ها زنده ام اما زندگی نمیکنم دریایی فرق است بینه این دو.
بفهم.