متن آهنگ مستقل از فدائی

[Two_Face]

تف به عرف و کفگیر منفعت
لعنت به هفت*تیر مصلحت
ترافیکه ولی تقصیر افسره*ست
آقام درگیر منقله*ست
بعد می*گه چرا تک*پرم؟ چرا یهو پر زدم؟
بدون همیشه جواب تو خود مسئله*ست
کوک لای زرورق، شمشای بدتقل
که می*فروشه بیشتر از اسلحه*ش
مهم کندنه*س
حالا معدن یا پوست کرگدن
دزدی رفتی در نزن
بگو ضریحم یا آرزومه یه روزی شهید شم
تو دلت بزن نیشخند کریه*تر از بنی*صدر
موزی*گری طریقه*ت، کیسه*دوزی وظیفه*ت
مام می*ریم شبا شکار روزی
مثل چوب لا چرخ نظام پولی
پی ثواب و خوبی با فساد روحی
حاجی پیاده می*شه از مرسدس درو با کونش وا می*کنه
چون دستش دو تا سطله
پر اسکلت، پر هق*هق ملتی که باس واس دو زار سکته کنه از استرس
بلندی شمشیره که تو سینه ذوب می*شه
فاجعه نی، جزئییه
واسه دیه خودشو تو چاه هل می*ده
جوونی که تو جهان سوم ماه میاد رو خورشیدش
آب از سر ما گذشته یه عمریه
ماهی کوچولوی سیام لای ماهی سفیدا
می*خوام آیینه چی*کار؟
همه پاپیچ ریال، می*کنن فامیلو سیاه
تو ثانیه شیکار، من از آتیه بیزار
مثل دم اعدامی از آخرین سیگار
آدمی بی*عار، باوری بیمار
واسم نشو معلم، آخریشون مشت خورد تو فکّش
اخراج از مدرسه، تازه شدم محصل
خیابون دانشگاه دولتیه
شهید شده مدرس
کاسبا مقصر
عادلا مفسر
ساکتا مشوق
فدائی کلماتو پرت می*کنه خنک شه
سرت بی*کلاه مونده چاییدی
خورده باد هنر بت
جونت بالا میاد رو کاغذ بگی دو خط شعر
دیوار کج بلنده تا ثریا
عاقبتشم کلنگه
مثل کلان و سرنگه، دنبال خون شیشه*ای
تو با تیرکمون و سنگت تو خونه شیشه*ای
زوده پیش بری
اگه قراره با هر حرکت کیش بشی
همه می*دونن، رویای بدخواهای ملتفت
اینه که بتونن بشن باش متحد
سرت گرمه، کاندوم تنت
مثل ب.ز و شهرام عشقته فرار ولی روت نمی*شه
دوست داری شیش*تیغ ولی رو صورتت خورده*ریشه
هیشکی این همه دروغو قورت نمی*ده
مگه اینکه کور ببینه
سنگ پرت نکن که کوهم ساخته می*شه
بچه*ی پیروزی که باخت نمی*ده
ولی لات*بازی نون و آب نمی*شه
قولنامه کردن زمینو خورده*مالکا پشت میز بنگاه
حقوقا وصله به ریش برجا
طبیعت گمراه
همه لجن، کودک یه نیلوفر وسط مرداب
رد می*شه ورقای تقویم مدام
واسه همه آرزوهامون کندیم گودال
دست از پا درازتره بسکه کردیم دعا
ولی میاد روزی که به کامه ایام
برامون مهم نی عظمت شهرا
عین الموت و صباح
ختم شاهای طماع
سکوت قصرا
پول نمی*ارزه صنار
فعلاً که نوزادا از سر در میان، پیرا از پا
قابله*ی برّه قصاب
متاهلا پی المثنی
مقصرا می*گن ننویس سرکار
هنرمند به جرم تحریف اذهان
فرق نداره شهروند و شهردار
دزد و سروان
چون هر بار پرنده*ایی که می*گیره تو قفس پر و بال
لاغیر غذا نداره کم و کاست
پر نمی*کشه حتی بکنی درو باز
نداره سر و کار با آسمون و هوا
خودش پاسبونه واسه آبروی خلاف
می*کشه ماهی از آب
اگه بگی چرا می*گه می*کشه ماهی عذاب
لیز می*خوره چون دنیا رنگ روغنه
نقاشش تویی مثل یاد مادره شب انفرادی
که عین شمعه وقتی بسته روزنه
نور مهم نی وقتی قلبت روشنه
مهم زنده مردنه و فکر مستقل