بازی آنلاین
آپلود عکس
میگوی آخوندکی یک آبزی سنگین‌وزن نیست ولی یکی از قوی‌ترین چنگال‌ها را در طبیعت برای گاز گرفتن دارد و یکی از مرگبارترین موجودات زنده است. قدرت این چنگال‌ها در حد نیروی یک گلوله‌ی کالیبر ۲۲ است و می‌تواند به راحتی پوسته‌ی یک خرچنگ را خرد کند. این جانور زیبا انرژی را در بازوی خود ذخیره می‌کند که مکانیزمی فنر مانند دارد.
این جانور دریایی شکار خود را با چشم‌های فوق پیشرفته‌اش رصد می‌کند. چشمان میگوی آخوندکی توانایی تشخیص طیف‌های ماورای بنفش و مادون قرمز را نیز دارند و هر کدام به تنهایی دارای سه کانون هستند.
میگوی آخوندکی یا دهان‌پا از سخت‌پوستان دریایی از راسته دهان‌پایان (Stomatopoda) است. این جانوران نه میگو هستند و نه آخوندک ولی به خاطر همانندی ظاهری با این دو جانور خشکی‌زی این نام به آن‌ها داده شده‌است.
درازای میگوهای آخوندکی به ۳۰ سانتیمتر می‌رسد البته موارد استثنایی ۳۸ سانتیمتری هم گزارش شده‌است. رنگ این جانداران از انواع قهوه‌ای تا رنگ نئون روشن در انواع و اقسام زیادی دارد
چشمان میگوهای آخوندکی پیچیده‌ترین چشم‌ها در قلمرو جانوری است. چشمان آن‌ها آن‌چنان مجهز است که هم می‌تواند نور قطبیده را ببیند و هم قادر به دریافت رنگ‌های فراطیفی است. چشم‌های میگوی آخوندکی قادر به دیدن %۸-ر قابل دیدار به علاوه پرتوهای فرابنفش و فروسرخ است. میگوی آخوندکی قادر است انواع مرجان‌های دریایی، طعمه‌ها یا طعمه‌خواران را از هم بازبشناسد در صورتی که همه این‌ها ممکن است به چشم انسان به صورت هم‌رنگ دیده شوند.
میگوی آخوندکی دارای چشمانی قدرتمند و منحصر بفرد است. این موجود در واقع نه میگو است و نه آخوندک بلکه از خانواده خرچنگ‌ها و لابسترها می‌باشد.
در سال ۲۰۱۴ گروهی از دانشمندان استرالیایی دریافتند که چشمان ترکیبی این موجود قادر است نور پولاریزه شده را تشخیص دهد.
امواج نور غالبا بسیار آشفته هستند و در تمام جهات حرکت می‌کنند اما در صورت عبور از فیلترهای مخصوص، نور پولاریزه و یا قطبی می‌شود و امواج نور فقط در یک صفحه حرکت می‌کنند.
محققان دریافتند که سلول‌های سرطانی در مراحل اولیه‌ی تشکیل، نور پولاریزه شده را بگونه‌ای متفاوت از بافت‌های سالم منعکس می‌کنند. این تفاوت آنقدر ناچیز است که چشم ما قادر به تشخیص آن نیست اما چشمان میگوی آخوندکی براحتی آنرا تشخیص می‌دهد.
روش رایج فعلی برای تشخیص سرطان روده این است که دوربین های سیاه و سفید کولونوسکوپی را از مقعد بیمار به داخل روده می‌فرستند و بدنبال غده سلول‌های سرطانی می‌گردند اما در برخی از سرطان‌های روده، غده تشکیل نمی‌شود.
اکنون چند تیم مختلف در نقاط مختلف جهان بر روی ساخت دوربین‌هایی کار می‌کنند که تفاوت الگوهای نور پولاریزه منعکس شده از بافت‌ها را آشکار سازد.
نکته‌ی جالب توجه این است که سلول‌های هر نوع از سرطان، نور پولاریزه را به شکلی خاص و متفاوت بازتاب می‌دهند که ما را قادر می‌سازد نوع سرطان را نیز فقط با مشاهده تصاویر تشخیص دهیم.
نتایج کار این محققان در “جامعه بین‌المللی برای پیشرفت‌های اوپتیک و فوتونیک” به چاپ رسیده است.
یک مطالعه بر میگوی آخوندکی در دانشگاهی در کوئینزلند نوع جدیدی از ارتباط نوری مورد استفاده بین حیوانات را کشف کرد. یافته‌ها می‌تواند کاربرد‌های بالقوه ای در سنجش از دور ماهواره ای، تصویربرداری پزشکی،تشخیص سرطانو ذخیره اطلاعات کامپیوتری داشته باشد.
میگوی آخوندکی ، موجودی که از نور پلاریزه به عنوان راه ارتباطی استفاده می‌کند.
دکتر یاکیر گگنون (Yakir Gagnon)، پرفسور جاستین مارشال (Justin Marshall) و همکاران آن‌ها در موسسه مغز کوئینزلند متوجه شدند که میگوی آخوندکی می‌تواند نور پلاریزه حلقوی را احساس و بازتاب کند، یک توانایی بسیار کمیاب در طبیعت. تا به حال کسی متوجه نشده که این موجود برای چه منظوری از این ویژگی استفاده می‌کند. مطالعه این تحقیق را پیگیری کرده و نحوه استفاده میگو از پلاریزه حلقوی برای مخفی کردن حضور خود در مقابل مهاجم را نشان می‌کند.
پروفسور مارشال می‌گوید:
در پرندگان، تغییر رنگ چیزی است که با آن آشنا هستیم و در اقیانوس، ماهی صخره ای با تغییر رنگ خود را نمایش می‌دهد، این نوعی از ارتباط است که ما می‌فهمیم. چیزی که حالا در حال کشف آن هستیم یک زبان ارتباطی کاملا جدید است.
نور پلاریزه خطی در یک سمت حرکت می‌کند اما نور پلاریزه حلقوی در یک مدار ساعتگرد یا پادساعتگرد حرکت می‌کند. چشم انسان قادر به دیدن نور پلاریزه نیست اما عدسی‌های مخصوصی که معمولا در عینک‌های آفتابی استفاده می‌شوند آن را قابل دیدن می‌کنند. این نور برای بیشتر دیگر حیوانات نیز نامرئی است و میگو از این خاصیت برای برتری خود استفاده می‌کند:
ما مشخص کرده ایم که میگوی آخوندکی الگوهای پلاریزه حلقوی روی بدن خود نمایش می‌دهد، مخصوصا روی پا‌ها، سر و دم زره پوش خود. این‌ها مناطقی هستند که در زمان نزاع بیش از بقیه نمودار هستند. این میگو‌ها در سوراخ‌هایی درون صخره‌ها زندگی می‌کنند. آن‌ها علاقه دارند که قایم شوند، پنهان کار هستند و دوست ندارند در معرض دید باشند.
پروفسور مارشال توضیح می‌دهد که این موجود “خشن” هم هست:
این میگو‌ها موجودات تندی هستند. آن‌ها در جلوی بدن خود یک جفت پا برای گرفتن شکار دارند که 40 برابر سریع تر از میگوی شکارچی است. آن‌ها می‌توانند ضربه ای برابر با یک گلوله کالیبر 0.22 وارد کنند و شیشه آکواریوم را بشکنند. دیگر میگوهای آخوندکی این را می‌دانند و روی تپه دریایی که محل زندگی آن‌ها است، به شدت مراقب هستند.
این خشونت چیزی است که تیم برای آزمایش حیوان از آن استفاده کرد. برای مطالعه، محققان یک میگوی آخوندکی را در یک محفظه آب قرار دادند و دو نوع سوراخ برای قایم شدن در اختیار آن قرار دادند. یک سوراخ نور پلاریزه بازتاب می‌کرد و دیگری نور غیرپلاریزه. میگو‌ها در 68 درصد آزمایش‌ها به صورت مستقیم به سمت پناهگاه غیرپلاریزه رفتند به این معنا که تصور می‌کردند پناهگاه دیگر به دلیل بازتاب نور پلاریزه پر است. پروفسور مارشال می‌گوید: اگر شما سوراخ را با نور پلاریزه حلقوی مشخص کنید، میگو‌ها سمت آن نمی‌روند. آن‌ها می‌دانند یا تصور می‌کنند که می‌دانند یک میگوی دیگر در آن سوراخ است.
دوربین‌های مجهز به حسگر‌های پلاریزه حلقوی، مانند ارگان‌های حسگر میگو، می‌توانند سلول‌های سرطانی را بسیار قبل از شناسایی توسط چشم انسان، مشخص کنند!
این جانور دریایی شکار خود را با چشم‌های فوق پیشرفته‌اش رصد می‌کند. چشمان میگوی آخوندکی توانایی تشخیص طیف‌های ماورای بنفش و مادون قرمز را نیز دارند و هر کدام به تنهایی دارای سه کانون هستند.
میگوی آخوندکی یا دهان‌پا از سخت‌پوستان دریایی از راسته دهان‌پایان (Stomatopoda) است. این جانوران نه میگو هستند و نه آخوندک ولی به خاطر همانندی ظاهری با این دو جانور خشکی‌زی این نام به آن‌ها داده شده‌است.
درازای میگوهای آخوندکی به ۳۰ سانتیمتر می‌رسد البته موارد استثنایی ۳۸ سانتیمتری هم گزارش شده‌است. رنگ این جانداران از انواع قهوه‌ای تا رنگ نئون روشن در انواع و اقسام زیادی دارد
چشمان میگوهای آخوندکی پیچیده‌ترین چشم‌ها در قلمرو جانوری است. چشمان آن‌ها آن‌چنان مجهز است که هم می‌تواند نور قطبیده را ببیند و هم قادر به دریافت رنگ‌های فراطیفی است. چشم‌های میگوی آخوندکی قادر به دیدن %۸-ر قابل دیدار به علاوه پرتوهای فرابنفش و فروسرخ است. میگوی آخوندکی قادر است انواع مرجان‌های دریایی، طعمه‌ها یا طعمه‌خواران را از هم بازبشناسد در صورتی که همه این‌ها ممکن است به چشم انسان به صورت هم‌رنگ دیده شوند.
میگوی آخوندکی دارای چشمانی قدرتمند و منحصر بفرد است. این موجود در واقع نه میگو است و نه آخوندک بلکه از خانواده خرچنگ‌ها و لابسترها می‌باشد.
در سال ۲۰۱۴ گروهی از دانشمندان استرالیایی دریافتند که چشمان ترکیبی این موجود قادر است نور پولاریزه شده را تشخیص دهد.
امواج نور غالبا بسیار آشفته هستند و در تمام جهات حرکت می‌کنند اما در صورت عبور از فیلترهای مخصوص، نور پولاریزه و یا قطبی می‌شود و امواج نور فقط در یک صفحه حرکت می‌کنند.
محققان دریافتند که سلول‌های سرطانی در مراحل اولیه‌ی تشکیل، نور پولاریزه شده را بگونه‌ای متفاوت از بافت‌های سالم منعکس می‌کنند. این تفاوت آنقدر ناچیز است که چشم ما قادر به تشخیص آن نیست اما چشمان میگوی آخوندکی براحتی آنرا تشخیص می‌دهد.
روش رایج فعلی برای تشخیص سرطان روده این است که دوربین های سیاه و سفید کولونوسکوپی را از مقعد بیمار به داخل روده می‌فرستند و بدنبال غده سلول‌های سرطانی می‌گردند اما در برخی از سرطان‌های روده، غده تشکیل نمی‌شود.
اکنون چند تیم مختلف در نقاط مختلف جهان بر روی ساخت دوربین‌هایی کار می‌کنند که تفاوت الگوهای نور پولاریزه منعکس شده از بافت‌ها را آشکار سازد.
نکته‌ی جالب توجه این است که سلول‌های هر نوع از سرطان، نور پولاریزه را به شکلی خاص و متفاوت بازتاب می‌دهند که ما را قادر می‌سازد نوع سرطان را نیز فقط با مشاهده تصاویر تشخیص دهیم.
نتایج کار این محققان در “جامعه بین‌المللی برای پیشرفت‌های اوپتیک و فوتونیک” به چاپ رسیده است.
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
یک مطالعه بر میگوی آخوندکی در دانشگاهی در کوئینزلند نوع جدیدی از ارتباط نوری مورد استفاده بین حیوانات را کشف کرد. یافته‌ها می‌تواند کاربرد‌های بالقوه ای در سنجش از دور ماهواره ای، تصویربرداری پزشکی،تشخیص سرطانو ذخیره اطلاعات کامپیوتری داشته باشد.
میگوی آخوندکی ، موجودی که از نور پلاریزه به عنوان راه ارتباطی استفاده می‌کند.
دکتر یاکیر گگنون (Yakir Gagnon)، پرفسور جاستین مارشال (Justin Marshall) و همکاران آن‌ها در موسسه مغز کوئینزلند متوجه شدند که میگوی آخوندکی می‌تواند نور پلاریزه حلقوی را احساس و بازتاب کند، یک توانایی بسیار کمیاب در طبیعت. تا به حال کسی متوجه نشده که این موجود برای چه منظوری از این ویژگی استفاده می‌کند. مطالعه این تحقیق را پیگیری کرده و نحوه استفاده میگو از پلاریزه حلقوی برای مخفی کردن حضور خود در مقابل مهاجم را نشان می‌کند.
پروفسور مارشال می‌گوید:
در پرندگان، تغییر رنگ چیزی است که با آن آشنا هستیم و در اقیانوس، ماهی صخره ای با تغییر رنگ خود را نمایش می‌دهد، این نوعی از ارتباط است که ما می‌فهمیم. چیزی که حالا در حال کشف آن هستیم یک زبان ارتباطی کاملا جدید است.
نور پلاریزه خطی در یک سمت حرکت می‌کند اما نور پلاریزه حلقوی در یک مدار ساعتگرد یا پادساعتگرد حرکت می‌کند. چشم انسان قادر به دیدن نور پلاریزه نیست اما عدسی‌های مخصوصی که معمولا در عینک‌های آفتابی استفاده می‌شوند آن را قابل دیدن می‌کنند. این نور برای بیشتر دیگر حیوانات نیز نامرئی است و میگو از این خاصیت برای برتری خود استفاده می‌کند:
ما مشخص کرده ایم که میگوی آخوندکی الگوهای پلاریزه حلقوی روی بدن خود نمایش می‌دهد، مخصوصا روی پا‌ها، سر و دم زره پوش خود. این‌ها مناطقی هستند که در زمان نزاع بیش از بقیه نمودار هستند. این میگو‌ها در سوراخ‌هایی درون صخره‌ها زندگی می‌کنند. آن‌ها علاقه دارند که قایم شوند، پنهان کار هستند و دوست ندارند در معرض دید باشند.
پروفسور مارشال توضیح می‌دهد که این موجود “خشن” هم هست:
این میگو‌ها موجودات تندی هستند. آن‌ها در جلوی بدن خود یک جفت پا برای گرفتن شکار دارند که 40 برابر سریع تر از میگوی شکارچی است. آن‌ها می‌توانند ضربه ای برابر با یک گلوله کالیبر 0.22 وارد کنند و شیشه آکواریوم را بشکنند. دیگر میگوهای آخوندکی این را می‌دانند و روی تپه دریایی که محل زندگی آن‌ها است، به شدت مراقب هستند.
این خشونت چیزی است که تیم برای آزمایش حیوان از آن استفاده کرد. برای مطالعه، محققان یک میگوی آخوندکی را در یک محفظه آب قرار دادند و دو نوع سوراخ برای قایم شدن در اختیار آن قرار دادند. یک سوراخ نور پلاریزه بازتاب می‌کرد و دیگری نور غیرپلاریزه. میگو‌ها در 68 درصد آزمایش‌ها به صورت مستقیم به سمت پناهگاه غیرپلاریزه رفتند به این معنا که تصور می‌کردند پناهگاه دیگر به دلیل بازتاب نور پلاریزه پر است. پروفسور مارشال می‌گوید: اگر شما سوراخ را با نور پلاریزه حلقوی مشخص کنید، میگو‌ها سمت آن نمی‌روند. آن‌ها می‌دانند یا تصور می‌کنند که می‌دانند یک میگوی دیگر در آن سوراخ است.
دوربین‌های مجهز به حسگر‌های پلاریزه حلقوی، مانند ارگان‌های حسگر میگو، می‌توانند سلول‌های سرطانی را بسیار قبل از شناسایی توسط چشم انسان، مشخص کنند!
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
![[-]](http://www.flashkhor.com/forum/images/collapse.gif "[-]")
