پایان هستی

[Actinium]

پژوهش‌های تازه‌ای که توسط دانشمندان مرکز بین‌المللی ستاره‌شناسی پرتویی در غرب استرالیا صورت گرفته است نشان می‌دهد که جهان به آرامی در حال نزدیک شدن به مرگ خود می‌باشد و انرژی‌ای که در حال حاضر در بخش‌هایی از جهان موجود است، نیمی از آن چیزی است که در دو میلیارد سال پیش موجود بوده است. 

سایمون درایور مسئول پژوهش می گوید "جهان به آرامی به درون فرو خواهد ریخت و به دوران پیشین خویش رجعت خواهد کرد. مثل این است که جهان روی مبل راحتی نشسته و پتویی روی خود کشیده باشد و اندک اندک خود را برای چرتی ابدی آماده کند."

اما این اتفاق کی و چگونه روی خواهد داد؟ در زیر به شماری از اصلی‌ترین نظریاتی که در این باره ارایه شده است، می‌پردازیم:

خردشدگی بزرگ

نظریه خردشدگی بزرگ بر پایه تئوری نسبیت عمومی اینشتین بنا شده است. این نظریه بیان می‌کند که انبساط جهان که از هنگام مهبانگ آغاز شده، همواره ادامه نخواهد داشت. کیهان در نهایت به انبساط خود پایان خواهد داد و شروع به فروریختن در خود می کند. در این هنگام، او همه چیز را در خود فرو می بلعد و بزرگترین سیاهچاله جهان را به وجود می آورد. اما این نظریه دچار مشکلاتی نیز هست، از جمله اینکه جهان پیوسته در حال انبساط و بزرگ شدن است. 


شکافتگی بزرگ

این نظریه که اخیرا سر و صداهای زیادی را در جراید و رسانه ها به پا کرده است ، بیان می کند که نوعی انرژی تاریک خیالی به مرور قدرت خواهد گرفت. همچنان که هستی به طور فزاینده‌ای رو به انبساط می‌گذارد، در نهایت به جایی خواهد رسید که توان مقامت در برابر سرعت‌های موجود را از دست می‌دهد و شکافته خواهد شد؛ در این شرایط هر اتمی تجزیه خواهد شد و از خود امواج و ذرات بنیادی آزاد خواهد کرد. تحقیقات اخیر نشان می‌هد که این اتفاق در حدود 22 میلیارد سال دیگر روی خواهد شد. 


انجماد بزرگ

در سناریوی انجماد بزرگ جهان آنچنان رشد و گسترش خواهد یافت که گاز موجود در جهان کمتر از آن چیزی خواهد شد که به ستارگان تازه اجازه شکلگیری بدهد. تمام ستارگان موجود فرو خواهند سوخت و تنها سیاهچاله‌هایی از خود بجا خواهند گزارد. در نهایت با سرد شدن پیوسته جهان، از این سیاهچاله‌ها نیز چیزی باقی نخواهد ماند و با ناپدید شدن آنها تنها "هیچ" به جا می‌ماند.


پرش بزرگ

ایده پرش بزرگ با ارایه جهانی بی پایان، اندیشه خوشبینانه‌تری به نظر می‌آید. در ایده خردشدگی بزرگ دیدم که در نهایت سوخت جهان به پایان می‌رسد و هستی در خود فرو خواهد ریخت. ایده پرش بزرگ بیان می‌کند که این فروریزش سرانجام باعث مهبانگی دیگر خواهد شد و پس از رسیدن به شرایطی ویژه، به تکرار گردشی جهان‌هایی بی‌پایان منتج می‌شود.


مرگ سوزان

مرگ سوزان هنگامی روی خواهد داد که به جهان به حداکثر آنتروپی و بی‌نظمی خویش رسیده باشد. تمام انرژی‌های موجود به مکان‌های با انرژی کمتر حرکت کرده‌اند و در این حالت جهان به وضعیت می‌رسد که گرما از جریان باز می‌ایستد. این موازنه در سایر اشکال انرژی موجود در جهان نیز رخ خواهد داد؛ چرا که در این حالت امکان انجام هیچ کار مفیدی دیگر وجود نخواهد داشت و جهان عملا مرده است. 


خلاء دروغین و سیاهچاله کوچک

ایده خلاء دروغین مبتنی بر این اندیشه است که جهان ناپایدار است و میلیارها سال دیگر هستی واژگون خواهد شد و حبابی که تا حدودی شبیه یک جهان جایگزین است، پدیدار خواهد گشت. گروهی از دانشمندان اخیرا به ایده‌ای دست یافته‌اند که بر اساس آن اگر سیاهچاله‌ای کوچک در دل یکی از این حباب‌های خلاء واقعی وجود داشته باشد، گرانش سیاهپاله باعث بر هم خوردن موازنه موجود می‌گردد و به انبساط ناگهانی حباب و نابودی کل جهان در کسری از ثانیه منجر خواهد شد. آنها همچنین معتقدند اگر قرار است چنین اتفاقی روی داده باشد، می‌بایست مربوط به گذشته باشد.