بازی آنلاین
آپلود عکس
پس از «نوح»، نگاه‌ها به کارگردان آمریکایی بود که انتظار میرفت تا با کمی ملایمت و میانه‌روی، مجددا محبوبیت خود را بین منتقدین و مخاطبان سینما کسب نماید. آرونوفسکی که بیشتر با ساخت فیلم‌هایی همچون؛ «مرثیه‌ای برای یک رویا»، «چشمه»، «قوی سیاه» به شهرت بسیاری در بیان مفاهیم مفهومی و معناگرایانه پیدا کرده بود با فیلم «مادر!» نتنها هیچ میانه‌روی از خود نشان نمیدهد بلکه با سیلی بسیار محکمی همه چیز را زیر سوال میبرد و مفاهیم خلقت و ریشه هستی را مورد تجزیه و تحلیل نمادین قرار میدهد.
مادر! یک فیلم عادی نیست. این اثر همانند ساخته جنجالی کارگردان اتریشی، فون تریه، «ضدمسیح»، دردناک، غیرقابل باور، سخت و بسیار عذاب‌آور است. عملکرد آرونوفسکی در این اثر استفاده از فرم‌دهی فیلم به سبک ژانرهای دلهره‌آور بوده تا تعلیق و هیجان مکررا مخاطب را آزرده خاطر ساخت. از این رو بار دیگر تکیه آرونوفسکی بر فیلمبرداری و تکینک‌های کارگردانی به وفور دیده میشود. کارگردان آمریکایی در بخش بازیگران، یکی از بااستعدادترین بازیگران زن و مفتخر این روزهای سینما را برای شخصیت اصلی خود برگزیده است. در کنار بازی دیدنی، جنیفر لارنس که اگر محتوای فیلم مادر! اینگونه سخت، پیچیده و مهم‌تر وحشتناک نبود، میتوانست برای بار دوم برنده جایزه اسکار و افتخاری دیگر در دوران بازیگری خود شود. در کنار لارنس، خاویر باردوم در نقش همسر فیلم ظاهر میشود که در نگاه ابتدایی تحت هیچ شرایطی با لارنس همخوانی ندارد و این انتخاب و چینش این چنینی توسط دارن آرونوفسکی مهری بر پیکره عجیب فیلم مادر! میباشد.
مادر! شاید عجیب باشد و حتی شاید عنوان آن غیرقابل درک باشد ولی ساخته جدید دارن آرونوفسکی داستانی عمیق از اعتقادات و کنایه‌های ریز و درشت به خلقت و مسیر تکامل بشریت میباشد. آرونوفسکی همیشه به عنوان کارگردانی معرفی میشد که پریشانی بسیاری در خصوص واژه “خدا” در زندگی شخصی خود دارا بود و نوشته جدید او که توسط خودش نیز کارگردانی شده، اثری تماما خصوصی نسبت به عملکرد اوست. آرونوفسکی در بیان یک کلمه، پس از نوح، هیچ ملایمتی خرج نداده که هیچ بلکه، “شاهکار” ساخته است.
یادداشت نویسنده فیلمجی بر فیلم «La Strada»، جاده نمایشی از زندگی ...
در بیانی، مادر! تقسیم به دو بخش مشخص میشود. بخشی که در آن فیلم روند آهسته و ملایمی را در نظر گرفته و بخشی که هیجان‌انگیز و با ریتم بسیار تندی ادامه پیدا میکند. اما سوال اینجاست که چرا فیلم از چنین دوگانگی برخوردار است؟ چرا آرونوفسکی از آرامش به آشوب میرسد و با همان آشوب و گرفتگی معنایی فیلم خود را به اتمام میرساند؟ کارگردان فیلم دوگانگی در فیلم خود خرج نداده و بیشتر او داستان زمین را تعریف میکند، داستانی که در ابتدا با امید و آرامش آغاز میشود ولی در نهایت به آشوب کشیده میشود. مادر! همه چیز دارد! از داستان‌های الهی گرفته تا اتفاقات این روزهای بشری تا نگاه آرونوفسکی به عذاب بشری یا جهنم و حیات مجدد و تمامی این مفاهیم زمانی قابل درک است که فیلم را با عمق وجود دیده باشیم و تمثیل‌های مکررا و البته کاملا قابل درک کارگردان را لمس کرده باشیم.
مادر! بهترین فیلم سال‌های اخیر سینما برای آنهایست که عاشق سینمای فلسفی و تمثیلی هستند. در حقیقت زمان دو ساعته فیلم، بهشتی عذاب‌آور برای عاشقان سینمای آرونوفسکی میباشد که شاید با یکی از تمثیلی‌ترین اثر این کارگردان آمریکایی رو به رو شده‌اند. مادر! به عقیده بنده، عادی نیست و شاید یکی از نبوغ‌آمیز‌ترین آثار سینما در خصوص بحث خلقت، جهان هستی، عملکرد بشری و رابطه بین خالق و مخلوق باشد. اثری که در فرم بیان و محتوای خارق‌العاده خود، مخاطب را به فکر فرو میبرد. فیلم مادر! بدون شک سخت و سنگین است و برای درک آن باید تحلیل‌های بسیاری را خواند ولی بگذارید خیالتان را راحت کنم، دارن آرونوفسکی، فیلمنامه‌ی مادر! را از خود در نیاورده و متولد قوه تخیل او نیست! این اثر بیانی صادقانه و تمثیلی از انجیل و تاریخ بشریت است.
اگر از مادر! خوشتان نیامده، این بدان معناست که جمله “حقیقت همیشه تلخ است” در خصوص شما صدق میکند. مادر! محصول سال ۲۰۱۷ به کارگردانی دارن آرونفسکی نیازمند به جرات در بیان و پخش است و بدانید این اثر بهترین ساخته سینمائی در دسته آثار معناگرا و بیشتر اعتقادی میباشد و شاید برای سالیان سال هیچ اثری توانایی رو در رویی در مفهوم با آن را نداشته باشد. در مادر! همه چیز عجیب، دردآور، متشنج و بیهوش کننده است. مادر! را عمیق و با حوصله ببنید تا قلبتان متوقف شود.
مادر! یک فیلم عادی نیست. این اثر همانند ساخته جنجالی کارگردان اتریشی، فون تریه، «ضدمسیح»، دردناک، غیرقابل باور، سخت و بسیار عذاب‌آور است. عملکرد آرونوفسکی در این اثر استفاده از فرم‌دهی فیلم به سبک ژانرهای دلهره‌آور بوده تا تعلیق و هیجان مکررا مخاطب را آزرده خاطر ساخت. از این رو بار دیگر تکیه آرونوفسکی بر فیلمبرداری و تکینک‌های کارگردانی به وفور دیده میشود. کارگردان آمریکایی در بخش بازیگران، یکی از بااستعدادترین بازیگران زن و مفتخر این روزهای سینما را برای شخصیت اصلی خود برگزیده است. در کنار بازی دیدنی، جنیفر لارنس که اگر محتوای فیلم مادر! اینگونه سخت، پیچیده و مهم‌تر وحشتناک نبود، میتوانست برای بار دوم برنده جایزه اسکار و افتخاری دیگر در دوران بازیگری خود شود. در کنار لارنس، خاویر باردوم در نقش همسر فیلم ظاهر میشود که در نگاه ابتدایی تحت هیچ شرایطی با لارنس همخوانی ندارد و این انتخاب و چینش این چنینی توسط دارن آرونوفسکی مهری بر پیکره عجیب فیلم مادر! میباشد.
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
مادر! شاید عجیب باشد و حتی شاید عنوان آن غیرقابل درک باشد ولی ساخته جدید دارن آرونوفسکی داستانی عمیق از اعتقادات و کنایه‌های ریز و درشت به خلقت و مسیر تکامل بشریت میباشد. آرونوفسکی همیشه به عنوان کارگردانی معرفی میشد که پریشانی بسیاری در خصوص واژه “خدا” در زندگی شخصی خود دارا بود و نوشته جدید او که توسط خودش نیز کارگردانی شده، اثری تماما خصوصی نسبت به عملکرد اوست. آرونوفسکی در بیان یک کلمه، پس از نوح، هیچ ملایمتی خرج نداده که هیچ بلکه، “شاهکار” ساخته است.
یادداشت نویسنده فیلمجی بر فیلم «La Strada»، جاده نمایشی از زندگی ...
در بیانی، مادر! تقسیم به دو بخش مشخص میشود. بخشی که در آن فیلم روند آهسته و ملایمی را در نظر گرفته و بخشی که هیجان‌انگیز و با ریتم بسیار تندی ادامه پیدا میکند. اما سوال اینجاست که چرا فیلم از چنین دوگانگی برخوردار است؟ چرا آرونوفسکی از آرامش به آشوب میرسد و با همان آشوب و گرفتگی معنایی فیلم خود را به اتمام میرساند؟ کارگردان فیلم دوگانگی در فیلم خود خرج نداده و بیشتر او داستان زمین را تعریف میکند، داستانی که در ابتدا با امید و آرامش آغاز میشود ولی در نهایت به آشوب کشیده میشود. مادر! همه چیز دارد! از داستان‌های الهی گرفته تا اتفاقات این روزهای بشری تا نگاه آرونوفسکی به عذاب بشری یا جهنم و حیات مجدد و تمامی این مفاهیم زمانی قابل درک است که فیلم را با عمق وجود دیده باشیم و تمثیل‌های مکررا و البته کاملا قابل درک کارگردان را لمس کرده باشیم.
مادر! بهترین فیلم سال‌های اخیر سینما برای آنهایست که عاشق سینمای فلسفی و تمثیلی هستند. در حقیقت زمان دو ساعته فیلم، بهشتی عذاب‌آور برای عاشقان سینمای آرونوفسکی میباشد که شاید با یکی از تمثیلی‌ترین اثر این کارگردان آمریکایی رو به رو شده‌اند. مادر! به عقیده بنده، عادی نیست و شاید یکی از نبوغ‌آمیز‌ترین آثار سینما در خصوص بحث خلقت، جهان هستی، عملکرد بشری و رابطه بین خالق و مخلوق باشد. اثری که در فرم بیان و محتوای خارق‌العاده خود، مخاطب را به فکر فرو میبرد. فیلم مادر! بدون شک سخت و سنگین است و برای درک آن باید تحلیل‌های بسیاری را خواند ولی بگذارید خیالتان را راحت کنم، دارن آرونوفسکی، فیلمنامه‌ی مادر! را از خود در نیاورده و متولد قوه تخیل او نیست! این اثر بیانی صادقانه و تمثیلی از انجیل و تاریخ بشریت است.
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
اگر از مادر! خوشتان نیامده، این بدان معناست که جمله “حقیقت همیشه تلخ است” در خصوص شما صدق میکند. مادر! محصول سال ۲۰۱۷ به کارگردانی دارن آرونفسکی نیازمند به جرات در بیان و پخش است و بدانید این اثر بهترین ساخته سینمائی در دسته آثار معناگرا و بیشتر اعتقادی میباشد و شاید برای سالیان سال هیچ اثری توانایی رو در رویی در مفهوم با آن را نداشته باشد. در مادر! همه چیز عجیب، دردآور، متشنج و بیهوش کننده است. مادر! را عمیق و با حوصله ببنید تا قلبتان متوقف شود.
منبع: فیلمجی
![[-]](http://www.flashkhor.com/forum/images/collapse.gif "[-]")
