کتابی که باید با هشدار خطر همراه باشد

[♱ ᴠɪᴄᴛᴏʀ ♱]

«‌تیبور فیشر»‌ نویسنده بریتانیایی و نامزد جایزه ادبی «‌بوکر» از علایق ادبی خود سخن می‌گوید.

به گزارش ایسنا، «تیبور فیشر» در سال ۱۹۹۳ از سوی مجله ادبی «گرانتا» به عنوان یکی از ۲۰ نویسنده برتر جوان بریتانیایی برگزیده شد و در سال ۱۹۹۲ جایزه ادبی «بیتی ترسک» را کسب کرد.
بخشی از مصاحبه‌ او با نشریه گاردین در ادامه می‌آید.
- در حال حاضر مشغول خواندن چه کتابی هستید؟
- «نخست‌وزیران» نوشته «‌اندرو جیمسن» که بهترین کتاب عمومی در خصوص سیاست‌های بریتانیا است که تاکنون خوانده‌ام.
- آرزو داشتید چه کتابی را شما می‌نوشتید؟
- کتاب «‌مردان واقعی» از «تام وولف».
- چه کتابی زندگی شما را تحت تأثیر قرار داد؟
- کتاب‌های متعددی وجود دارند که مرا تحت تأثیر خود قرار داده‌اند، اما زمانی که ۱۶ سال داشتم کتابی را از «‌تام رابین» به نام «حتی دختران گاوچران هم غمگین می‌شوند» خواندم. این کتابی بود که به من آموخت می‌شود هرچه تصورش می‌کنی روی صفحه پیاده کنی اما به شرطی که به اندازه کافی در این کار خوب باشی.
- آخرین کتابی که شما را به گریه انداخت چه بود؟
- کتاب‌های خیلی کمی مرا غمگین می‌کنند اما تا به حال برای هیچ‌کدام اشک نریخته‌ام. اما کتاب «‌نه چمدان» نوشته «‌بلا زولت» که درباره هولوکاست در مجارستان نوشته شده به قدری سیاه و غمگین است که باید با هشدار خطر برای سلامتی همراه باشد. کتابی که بیشترین تأثیر فیزیکی ممکن را در من ایجاد کرد کتاب «به سوی کشتارگاه» اثر «ژان ژیونو» است. توصیف اجساد در میدان جنگ جهانی اول تقریباً باعث شد دچار حالت تهوع شوم.
- کتابی که از نخواندن آن بسیار شرمنده‌اید چیست؟
- من به هیچ وجه شرمنده نیستم، اما تا کنون هیچ برنامه‌ای برای خواندن آثار «هنری جیمز» پس از آن‌که کتاب «سخت‌تر شدن اوضاع» او را خواندم، نداشته‌ام.
- در تمجید از چه کتابی به نظر شما مبالغه شده است؟
- من از طرفداران «‌دانیل دفو» هستم اما شهرت و محبوبیت «‌رابینسون کروزوئه» همیشه مرا گیج می‌کند.
- چه کتابی زندگی شما را دگرگون کرده‌ است؟
- تاکنون چنین کتابی نخوانده‌ام.
- آیا به یاد دارید اولین‌بار چه کتابی خوانده‌اید؟
- «تن تن»
- چه کتابی را به دیگران هدیه می‌دهید؟
- من معمولاً کتاب‌های «چارلز ویلفورد» را به دیگران هدیه می‌دهم. فکر می‌کنم او یکی از بزرگ‌ترین نویسندگان آمریکایی قرن اخیر است که با کمال تأسف به اندازه‌ی کافی از آثارش ستایش نشده است.