رودخانه‌ای از ستارگان در آسمان کشف شد!

[ßяɪcε]

دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.

محققین دانشگاه وین، جریانی ستاره‌ای را پیدا کرده‌اند که بیشتر آسمان نیم‌کره‌ی جنوب را پوشش می‌دهد. این جریان شامل حداقل ۴۰۰۰ ستاره می‌شود. این ستاره‌ها از زمان شکل‌گیری در یک میلیارد سال پیش با یکدیگر حرکت می‌کنند. از آن‌جا که این جریان در نزدیکی محل قرارگیری زمین در کهکشان راه‌شیری قرار دارد، می‌توان طی ماموریت‌های فضایی آینده، توزیع خوشه‌ها در آن‌را مورد بررسی دقیق‌تر قرار داد و همچنین میدان گرانش کهکشان راه‌شیری را اندازه‌گیری کرد. کهکشان راه‌شیری میزبان خوشه‌های ستاره‌ای در اندازه‌ها و طول عمرهای متفاوت است. این خوشه‌ها در معرض نیروهای کشند کهکشانی هستند. اگر زمان کافی وجود داشته باشد، نیروهای گرانشی آن‌ها را از یکدیگر جدا کرده و ستاره‌های آن‌ها را در کهکشان پراکنده می‌کند.

«استفن مینگاست» به‌عنوان نویسنده‌ی مقاله‌ی جدیدی که در مجله‌ی Astronomy & Astrophysics چاپ شده است، می‌گوید: «بیشتر خوشه‌های ستاره‌ای به محض متولد شدن نابود می‌شوند، زیرا به اندازه‌ی کافی ستاره در خود ندارند که پتانسیل گرانشی عمیقی ایجاد کنند و ستاره‌ها را در کنار یکدیگر نگه دارند. با این حال، در نزدیکی ما چندین خوشه‌ی ستاره‌ای وجود دارد که جرم ستاره‌ای آن‌ها به اندازه‌ی زنده نگه داشتن خوشه به مدت صدها میلیون سال، کافی بوده است. بنابراین قاعدتاً باید بقایای جریان‌مانند و بزرگی از خوشه‌های از هم پاشیده در کهکشان راه‌شیری وجود داشته باشد.» به‌خاطر اندازه‌گیری‌های دقیقی که ماهواره‌ی گایا انجام داده است، محققین توانسته‌اند حرکات ستاره‌ها در فضا را به‌صورت سه‌بعدی اندازه‌گیری کنند. ستاره‌شناسان در حین بررسی حرکت ستاره‌ها به گروهی از ستاره‌ها برخوردند که مشخصات مورد انتظار خوشه‌ی ستاره‌ای را دارند، ولی توسط میدان‌های گرانشی کهکشان راه‌شیری از یکدیگر جدا افتاده‌اند.

محققین این‌طور تخمین می‌زنند که این رودخانه‌ی ستاره‌ای تا کنون چهار بار به دور کهکشان راه‌شیری چرخیده است. این زمان برای رودخانه‌ای شدن جریان این ستاره‌ها در اثر داشتن فعل و انفعالات با گرانش کهکشان کافی بوده است. «ورنا فورنکرانز» از دانشگاه وین، می‌گوید: «ما به زودی این گروه از ستاره‌ها را دقیق‌تر بررسی می‌کنیم و می‌دانیم چیزی را که به دنبالش می‌گشتیم، پیدا کرده‌ایم؛ ساختار هم‌سن و رودخانه‌مانندی که یک سوم کل آسمان‌ها را در بر می‌گیرد.» این سیستم جدید کشف‌شده را می‌توان به‌عنوان یک نمونه‌ی گرانشی برای اندازه‌گیری جرم کهکشان راه‌شیری استفاده کرد. ستاره‌شناسان امیدوار هستند که در آینده با استفاده از پایگاه‌داده‌ی غنی ماهواره‌ی گایا بتوانند جریان‌های ستاره‌ای بیشتری را کشف کنند.