حرف‌های سعید بیابانکی درباره شاعری

[♱ ᴠɪᴄᴛᴏʀ ♱]

سعید بیابانکی گت: شعر را تفننی آغاز کردم اما از زمان دانشجویی به بعد، شعر جزئی از زندگی‌ام شد.

به گزارش ایسنا، این شاعر در پنجمین نشست تخصصی شیرازه شعر که در خانه شاعران ایران و به همت دفتر شعر جوان برگزار شد، به بیان تجربیات شعری خود پرداخت و با یادآوری خاطراتی، گزیده‌ای از شعرهایش را برای حاضران خواند.
سعید بیابانکی در ابتدای برنامه با اشاره به محل تولد خود گفت: نیاکان ما ساکن منطقه بیابانک، با مرکزیت خور بودند که از کویر مصر به شهر سده در اصفهان کوچ کردند و من در این شهر متولد شدم. از سویی، اجداد ما به یغمای جندقی، شاعر قرن سیزدهم می‌رسند. شهر سده علی‌رغم مساحت کم و جمعیت اندک، عده زیادی شاعر خوب دارد از جمله دو شاعر در ادبیات کلاسیک به نام‌های سروش اصفهانی که شاعر دوره قاجار بوده است و میرزانعیم که کمی بعد از سروش اصفهانی می‌زیسته و بهاریه‌ای معروف به نام هفت میوه دارد.
او با ذکر خاطره سرودن نخستین شعر خود، ادامه داد: شعر را به صورت تفننی و هنگامی که دانش‌آموز بودم، شروع کردم؛ تفننی به این معنی که با شرکت در یک مسابقه، برای نخستین بار شعری سرودم و با کمال تعجب دیدم که شعرم برگزیده آن مسابقه شد و چند روز بعد اصغر حاج‌حیدری متخلص به خواسته که از شاعران خوب اصفهان بود، از من خواست که شعرم را در کتابخانه عمومی شهر بخوانم. پس از آن اتفاق، مواجهه جدی‌تری با شعر پیدا کردم و از زمان دانشجویی به بعد، شعر جزئی از زندگی‌ام شد.
بیابانکی با اشاره به این‌که شعرهایش اغلب در قالب غزل و چهارپاره است، گفت: شروع شاعری‌ام همزمان با دوران جنگ بود و به طور طبیعی مضمون بیشتر شعرهایم جنگ بود. در آن زمان، در انجمن سروش جلسات شعرخوانی داشتیم و پس از مدتی قرار شد که یک کنگره شعر سالانه برگزار کنیم. خوشبختانه این کنگره با استقبال چشمگیری مواجه شد و تا ۱۸ سال ادامه یافت.
بیابانکی با بیان خاطراتی از اولین دیدارش با شاعران مطرح افزود: من در شعر بیشتر تحت تاثیر آثار شاعرانی همچون خسرو احتشامی، قیصر امین‌پور و سیدحسن حسینی بوده‌ام و اصغر خواسته نخستین کسی بود که مرا با دنیای شعر آشنا کرد.
او با اشاره به شعرهای آیینی خود گفت: حدود ۲۰ سال پیش، یکی از شعرهای آیینی‌ام با مطلع "دشت می‌بلعید کم‌کم پیکر خورشید را/ بر فراز نیزه می‌دیدم سر خورشید را" توسط یک موسسه فرهنگی عاشورایی، در کنار سه اثر دیگر از علی معلم‌ دامغانی، سیدعلی موسوی گرمارودی و سیدحسن حسینی به عنوان بهترین آثار عاشورایی بعد از انقلاب انتخاب شد که این اتفاق بسیار برایم ارزشمند بود.
در پایان برنامه، سعید بیابانکی در کنار شعرخوانی، به گفت‌وگو با حاضران پرداخت.
از جمله کتاب‌های این شاعر و طنزپرداز به "رد پایی بر برف" (انتشارات حوزه هنری)، "نیمی از خورشید" (انتشارات همسایه)، "نه ترنجی، نه اناری" (انتشارات نقش مانا)، "نامه‌های کوفی" (انتشارات سوره مهر)، "سنگچین" (انتشارات علم)، "یلدا" (انتشارات سوره مهر)، "هی شعر تر انگیزد" (مجموعه شعر طنز/ انتشارات سپیده‌باوران)، "سکته ملیح" (انتشارات شهرستان ادب)، "چقدر پنجره" (گزیده غزل/ انتشارات شهرستان ادب)، "جامه‌دران" (انتشارات فصل پنجم) و "لبخندهای مستند" (نثرهای کوتاه طنز/ انتشارات سوره مهر) می‌توان اشاره کرد.