ارسالها: 434
موضوعها: 26
تاریخ عضویت: May 2018
سپاس ها 6928
سپاس شده 7917 بار در 4072 ارسال
حالت من: هیچ کدام
مو کوتاه ومو بلند
معلم گفت با دوست جمله بساز. خندیدم ,نمی دانست دوست دنیا میسازه نه جمله...
.
فقط خواستم در دفتر رفاقت حاضری بزنم.
عزت زیاد......
خسته کنندهترین برنامه کهکشان راهشیری:"انسان (زنده)، تکرار: هرروز"
ارسالها: 434
موضوعها: 26
تاریخ عضویت: May 2018
سپاس ها 6928
سپاس شده 7917 بار در 4072 ارسال
حالت من: هیچ کدام
موبلندو موکوتاه
دوستی مثل متکا میمونه,
وقتی خسته ای بهش تکیه میکنی
وقتی خوشحالی بهش تکیه میکنی
وقتی غصه داری روش گریه میکنی
وقتی شوخیت میگیره پرتش میکنی
وقتی سرت شلوغه ازجلو دست وپا برش میداری
اما دیر یا زود بهش احتیاج پیدا میکنی
به سلامتی همه ی دوستای بامعرفت....
خسته کنندهترین برنامه کهکشان راهشیری:"انسان (زنده)، تکرار: هرروز"
ارسالها: 1,432
موضوعها: 1,093
تاریخ عضویت: Jun 2014
سپاس ها 23
سپاس شده 4616 بار در 2374 ارسال
حالت من:
دوستی با بعضی آدم ها مثل نوشیدن چای کیسه ای ست
هول هولکی و دم دستی،
برای رفع تکلیف
اما خستگیات را رفع نمیکنند
دل آدم را باز نمیکند.
خاطره نمیشود!
دوستی با بعضی آدمها مثل خوردن چای خارجی است
پر از رنگ و بو
این دوستیها جان می دهند
برای خاطرههای دمِ دستی
این چای خارجی را میریزی در فنجان،
مینشینی با شکلات فندقی میخوری و فکر میکنی خوشحالترین آدم روی زمینی
فقط نمیدانی چرا باقی چای که مانده در فنجان بعد از یکی دو ساعت میشود رنگ قیر... سیاه ... دوستی با بعضی آدمها مثل نوشیدن چای سرگل لاهیجان است.
باید نرم دم بکشد
باید انتظارش را بکشی
باید برای عطر و رنگش منتظر بمانی
باید صبر کنی
آرام باشی و مقدماتش را فراهم کنی
باید آن را بریزی در یک استکان کوچک کمر باریک
خوب نگاهش کنی...
عطر ملایمش را احساس کنی
و آهسته، جرعه جرعه بنوشیاش و زندگی کنی...
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا
ثبت نام کنید یا
وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
https://harfeto.timefriend.net/16352332903584
ارسالها: 1,432
موضوعها: 1,093
تاریخ عضویت: Jun 2014
سپاس ها 23
سپاس شده 4616 بار در 2374 ارسال
حالت من:
به یاد ع .ع
کی میگه نسل ۴۰ و ۵۰ و ۶۰ نسل سوخته اس⁉️
ما كه تو خونه هاى بزرگ با حياط و باغچه و طاقچه زندگى كرديم ....
خوابيدن توى پشه بند ...
آب تنى توى حوض داشتيم .
كيك تولدامون خيلى بزرگ بود ...
هر كى كادو ميداد از صميم قلبش بود ، كسى واسه كادو دادن ما رو قيمت گذارى نميكرد.
حتی خونه ی نوه خاله عمه بابامون هم میرفتیم ميديديم،
نه حالا كه خواهر برادر هم به زور همو ميبينن.
عيد واسمون شور و هيجان داشت.
عيدى ميگرفتيم...
كم يا زياد همين كه دلمون خوش ميشد كافى بود.
چقدر مسافرتهاى فاميلى ميرفتيم ...
حالا هركى هر جا ميره ميترسه كسى بفهمه!
همه چی عالی...همه چی باحال....
هممون عین هم بودیم.... عین گروه سرود.... لباسای شکل هم.... خونه های عین هم.....
عمه، خاله، دایی، عمو
مامان بزرگا و بابا بزرگا که جزء خونواده بودن
اگه می خواستیم جایی بریم گروهی میرفتیم
اگه قرار بود کاری کنیم دست جمعی میکردیم....
کی میگه ما نسل سوخته ایم....!!!
نه موبایلی...نه تبلتی...نه لپ تاپی....
نه اینترنت و فضای مجازی....
همه چی واقعی بود...
دنیای ما واقعی واقعی بود.... باهمه خوبی و بدیش.... همه چی راست راستکی بود...
تلفن که نبود اونوقتا. میرفتیم خونه همدیگه میدیدیم نیستن.... بعد میفهمیدیم اونام اومدن خونه ما... پشت در ما.... کلی ذوق میکردیم ومیگفتیم: وااااای دل به دل راه داره.....
خلاصه که نسل سوخته خودتونین ..... ما عین عسل زندگی کردیم... بچگی کردیم.... حاااااال کردیم....
تقدیم به تمام کودکان زنده دل دیروز همه رفقا
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا
ثبت نام کنید یا
وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
https://harfeto.timefriend.net/16352332903584