خارجی‌ها فدای مدیران بی‌مسئولیت سرخابی می‌شوند

[ρσєѕɪ]

ممنوعیت حضور مربیان و بازیکنان خارجی در ۲ باشگاه استقلال و پرسپولیس تنها چاره‌ای موقت است و وزارت ورزش اگر می خواهد از شر مشکلات اقتصادی این ۲ باشگاه راحت شود، باید به فکر نظارت ویژه‌ای روی مدیریت این ۲باشگاه باشد و دست دلالان را از استقلال و پرسپولیس کوتاه کند.

به گزارش ایسنا، چند روزی است که با تصمیم وزارت ورزش و جوانان استفاده از مربی و بازیکن خارجی برای استقلال و پرسپولیس ممنوع شده است و تا اطلاع ثانوی سرخابی‌ها تنها می‌توانند قرارداد خارجی‌های فعلی خود را تمدید کنند و خبری از بازیکن و مربی خارجی جدید نیست. تصمیمی که به دلیل بدهی‌های فراوان سرخابی‌ها به بازیکنان و مربیان خارجی گرفته شد که البته این تصمیم باعث می‌شود صورت مسئله و مشکل اصلی به چشم نیاید.

مدیران بی‌مسئولیت پشت میز ریاست سرخابی‌ها

ثبات، واژه‌ای ناآشنا با مدیریت ۲ باشگاه مطرح پایتخت یعنی استقلال و پرسپولیس است. در سال‌های اخیر رفت و آمدهای زیادی در ساختمان مدیریت ۲ باشگاه وجود داشته است و هر مدیری تا صندلی ریاستش گرم نشده، جای خود را به نفر بعدی داده است. اتفاقی که به نظر اپیدمی شده و انگار هر کسی می‌داند اگر مدیرعامل استقلال یا پرسپولیس شود، عمر مدیریتش به یک سال هم قد نمی‌دهد و باید جایش را به نفر بعدی بدهد.

به زعم بسیاری از کارشناسان این اتفاق سبب شده تا هر مدیری که روی کار می‌آید به فکر منافع شخصی‌اش باشد و کاری به عاقبت این ۲ باشگاه پرطرفدار نداشته باشد.

ارتباط با دلالان و آوردن بازیکنان و مربیان خارجی باعث شده تا فقط قراردادهای سنگین و به ارزش غیرواقعی خارجی‌ها با آن‌ها بسته شود تا جیب طرفین حاضر در قرارداد از بیت‌المال پر شود. در این بین تنها پول به خود بازیکن و یا مربی نمی‌رسد و او مجبور می شود از طریق فیفا به دنبال حق خود باشد. تا آن زمان هم مدیر وقت به هر بهانه‌ای از سمت خود استعفا داده و مدیر جدید جایگزین شده است.

به دنبال مسکن دائمی

ممنوعیت قرار داد با بازیکنان و مربیان خارجی جدید قطعا دوای موقتی برای بهتر شدن اوضاع مالی و اقتصادی ۲ باشگاه استقلال و پرسپولیس است اما وزارت ورزش اگر می‌خواهد فکری به حال این ۲ باشگاه بکند، باید دارو و دوایی دائمی را مرهم دردهای اقتصادی سرخابی‌ها کند؛ دوایی مثل خصوصی‌سازی یا نظارت به عملکرد مدیران این ۲ باشگاه؛ نظارتی که با شفاف‌سازی برای هواداران همراه باشد و پیگیری‌های مداومی از سوی وزارت ورزش شکل بگیرد زیرا اگر قرار باشد این نظارت‌ها باز هم در حد حرف باشد و مدیران بعدی استقلال و پرسپولیس هر کاری که می خواهند بکنند، همین آش است و همین کاسه. مدیری که بخواهد از جایگاهش در این ۲ باشگاه سوءاستفاده کند، با سوءاستفاده از بازیکنان ایرانی و باز کردن دوباره پای دلالان به این باشگاه‌ها باز هم می‌تواند کارش را انجام می‌دهد.

تنها چاره خصوصی‌سازی است

مدت‌ها است که قرار بر این شده تا سرخابی‌ها خصوصی‌ شوند اما این کار فقط تا مرحله حرف پیش رفته و هیچوقت به عملنرسیده زیرا هر دفعه بهانه‌ای برای تائید صلاحیت نشدن متقاضیان ۲ باشگاه استقلال و پرسپولیس آورده می‌شود. اگر قرار است این ۲ باشگاه از دست ضعف مدیریتی رهایی پیدا کنند، باید خصوصی‌سازی صورت گیرد. حال باید دید امسال واقعا این دو باشگاه از سیطره وزارت ورزش خارج می‌شوند یا روال قدیمی ادامه پیدا می کند.