|نقد و بررسی فیلم خوب بد جلف ۲: ارتش سری|

[ᴀᴡᴀʏᴀᴜʀᴏʀᴀ]

خلاصه داستان:

یک گروه تروریستی برای انجام عملیات خرابکارانه به ایران می آیند و در پوشش یک گروه فیلمسازی اقدام به فعالیت می کنند اما...

کارگردان :

پیمان قاسم خانی: یکی از مطرح ترین نویسندگان طنز سینما و تلویزیون ایران در دو دهه اخیر محسوب می شود. قاسم خانی فیلمنامه آثار موفقی همچون « شب های برره » ، « مارمولک » و  « سن پطرزبورگ » را نوشته و با فیلم « خوب، بد، جلف » نخستین تجربه کارگردانی خود را تجربه کرد و حالا « خوب، بد، جلف ۲: ارتش سری » دومین اثر او در مقام کارگردان به شمار می رود.


نقد فیلم « خوب، بد، جلف ۲: ارتش سری» :

قسمت اول « خوب، بد، جلف » علی رغم ضعف های گسترده ای که داشت، یکی از موفق ترین آثار کمدی در سالی که اکران شد بود که با استقبال مناسب علاقه مندان به سینما مواجه شد. اثری که پیمان قاسم خانی به طور کاملاً اتفاقی پس از اینکه رامبد جوان و چند کارگردان دیگر از پروژه انصراف دادند، تصمیم به کارگردانی آن گرفت. امید می رفت که قاسم خانی در قسمت دوم ایده های بکر و قابل اعتنایی داشته باشد و وضعیت عجیب و غریب سینمای کمدی این روزهای ایران را تغییر دهد. اما « خوب، بد، جلف ۲: ارتش سری » اثری به مراتب ضعیف تر از آثار کمدی این روزهای ایران است!

فیلم با یک مقدمه نسبتاً جالب آغاز می شود و انتظار می رود که بسط و گسترش داستان بتواند موقعیت های طنازانه ای را در ادامه داستان بوجود آورد اما « خوب، بد، جلف ۲: ارتش سری» حتی پس از گذشت نیمی از مدت زمان فیلم، کماکان در مقدمه باقی می ماند و هیچ پیشرفتی در داستان حاصل نمی شود. متاسفانه فیلم در نقطه ای که می بایست به دلیل حضور قاسم خانی به عنوان فیلمنامه نویس دارای نقطه قوت باشد، دچار یک فقدان اساسی شده به طوریکه می توان گفت فیلم قصه مشخصی وجود ندارد که بتوان آن را پرورش داد و به هدف معینی رسید.


تکیه « خوب، بد، جلف ۲: ارتش سری » بر لودگی دو بازیگر اصلی اش بنا شده است. پژمان جمشیدی و سام درخشانی دو بازیگری هستند که حضورشان در کنار یکدیگر، معمولاً باعث فروش خوب فیلمهای کمدی چند سال اخیر سینمای ایران شده است. این دو در « خوب، بد، جلف ۲: ارتش سری » نیز روند همیشگی خود را تکرار کرده اند. آنها با تکه پرانی و شوخی های دم دستی و نازل، قصد خنده گرفتن از مخاطبین شان را دارند و برای رسیدن به این هدف از انجام هیچ شوخی جنسی نیز ابایی ندارند. شاید پیش از این تصور می شد که با حضور قاسم خانی در مقام نویسنده بتوان امیدوار بود تا موقعیت های کمیک پرداخت شده ای را در اثر شاهد باشیم اما او نیز مانند اغلب فیلمسازان به سراغ شوخی های جنسی رفته و آن را به بدترین شکل ممکن به تصویر کشیده است.


اما مشکل « خوب، بد، جلف ۲: ارتش سری » تنها فیلمنامه نازل و سطحی شوخی های نازل تر نیست. فیلم جدید پیمان قاسم خانی از آن دست آثاری است که هیچ هدف مشخصی پشت ساخته شدن آن وجود نداشته و در واقع، هیچ دلیل مشخصی که باعث شکل گیری یک دغدغه برای ساختن فیلم شود در کار نبوده است. « خوب، بد، جلف ۲: ارتش سری » علناً یک قصه یک خطی دارد و هیچ ویژگی مهمی در طول قصه به آن افزوده نمی شود. فیلم سرشار از شخصیت های مکمل کاملاً زائد با بازی بازیگرانی نظیر ریحانه پارسا و علی اوجی است که دلیل حضورشان در قصه مشخص نیست. بود و نبود شخصیت های مکمل، هیچ تاثیری در روایت قصه ندارد و تنها به لودگی فیلم افزوده است.


در میان بازیگران فیلم، پژمان جمشیدی و سام درخشانی بازی همیشگی خود را در مقابل دوربین ارائه داده اند. ترکیب این دو در سالهای اخیر در سینما پولساز بوده و به نظر می رسد که فیلمسازان علاقه مندند تا این دو در کنار یکدیگر همواره یک وضعیت ثابت و لوده را تجربه کنند که با شوخی های جنسی نم پس داده همراه باشد. بازیگران مکمل شناخته شده زیادی هم در فیلم حضور دارند. فرهاد آئیش و گوهر خیراندیش از جمله بازیگران مکمل فیلم هستند که نقش مهمی در پیشبرد داستان ندارند. ریحانه پارسا نیز قطعاً بدترین بازیگر فیلم به شمار می رود و در زمان محدودی که در مقابل دوربین حضور دارد، به تماشاگران ثابت می کند که برای تبدیل شدن به یک بازیگر راهی طولانی در پیش دارد. قاسم خانی از افراد دیگری مانند علی اوجی هم در فیلم استفاده کرده تا اثرش بیشتر رفاقتی به نظر برسد!

به نظر می رسد می توان از « خوب، بد، جلف ۲: ارتش سری » به عنوان یک دورهمی یاد کرد. اگر قسمت اول « خوب، بد، جلف » توانسته بود تا حدی رضایت تماشاگران را بدست بیاورد، اما این روند به طور کامل از بین رفته و ابتذالِ بی مفهومی جایش را گرفته است. « خوب، بد، جلف ۲: ارتش سری » کمدی مبتذلی است که ابداً مناسب پرده سینما نیست و در بهترین حالت ممکن می تواند شبیه به یک قسمت از یک سریال تلویزیونی باشد اما به واسطه وضعیت کنونی سینمای ایران، سر از سالن های نمایش درآورده است. اما نکته فاجعه بار فیلم پایان بندی آن است. آنجا که به یکباره عنوان می شود " ادامه قصه در قسمت سوم روایت خواهد شد " و به همین سادگی شعور مخاطب به ریشخند گرفته می‌شود تا انبوه روایت ‌هایی بی ‌سر و ته و به حال خود رها شده، شاید، در قسمت بعدی به سرانجامی برسند.  

منبع:movie mag.ir

منتقد : میثم کریمی

[avis.83]

عالی بود