رمان طنز و عاشقانه مخاطب خاص

[LUGAN]

ساعت ۷
بعد از ماهی گرفتن زمین بازی بچه ها رو از اون دور دیدم.عاشق زمین بازی و پارکم.
دست بچه ها رو کشیدم و بردم سمت زمین بازی.
سوار تاب شدم.به پریا گفتم هلم بده.همینجور داشت هلم میداد که احساس کردم داره تند میشه سرعتش. دیدم پریا کنارمه و با چشمش داره به پشتم اشاره میکنه.برگشتم و دیدم اروین داره با تمام زورش هلم میده.
جیغ زدم و گفتم:استاد بسه!خیلی تندهل میدید.بسه!من میترسم.پریا بیارم پایین!
ترنم مرده بود از خنده.ازم فیلم گرفتن.
سرعت تاب بیشتر شد .دیگه طاقت نیاوردم و یه جیغ بنفش کشیدم و گفتم:بببیییاارررممم پپایییینننن!!!!
خنده ای کرد که تا حالا ندیده بودم.از ته دل بود.
بالاخره تاب رو نگه داشت و گفت:یکم هیجان خوب بود.
خندم گرفت.نمیدونم چرا.
از تاب پیاده شدم و گفتم:استاد کارتون خیلی خطرناک بود.
شونه ای بالا انداخت.
با هم به سمت چرخ و فلک رفتیم.۴ تایی سوار شدیم.انقدر چرخیدیم که حالم بد شد.
گیج و منگ ازش پیاده شدیم و ب۶ سمت دکه رفتیم.یه اب خوردم که حالم بهتر شد.

به سمت بچه های دیگه رفتیم که ارمان اومد سمتم.
-اوا خانم حالتون خوبه؟شنیدم بیهوش شدید؟
از اینکه اسمم رو گفت یکم احساس بدی داشتم.
من-من به فلفل حساسیت دارم.هواسم نبود یدونه خوردم حالم بد شد.
-ناراحت شدم اینو شنیدم.حواستون باید باشع.
دیگه حرفی نزد و رفت .چون یکی از دانشجو هاش صداش میزد.



ساعت۸
رفتیم به سمت اتوبوس.اروین اومد پیشم و گفت:برو ردیف اول ردیف صندلی من بشین.
من-نمیخوام استاد
-همین که گفتم .تا موقعی هم که برگردی تهران پیش خودم میمونی!
من-وا استاد مگه من بچم؟
-ههممیینن که گفتم.
به حرفش اهمیت نداادم و رفتم پیش پریا نشستم.
بعد از چند دقیقه اومد تو اتوبوس .منو پیش پریا دید عصبانی شد اومد سمتم.
-مگه من نگفتم برو تو ردیف من بشین؟
من-استاد اخه دلم نمیخواد
-مگه دل بخواهیه؟برو بشین تو ردیف من.
دیگه بحث نکردم و رفتم تو ردیفش.اومد نشست کنارم.
-تا خود موقعی که برسیم تهران پیشم میمونی و جم نمیخوری.
اخم کردم و هیچی نگفتم.
کنار ی رستوران نگه داشتیم.خدایا دیگه حالم داره از غذای رستورانی به هم میخوره.
پیاده شدیم و رفتیم داخل.بوی گوشت پخته که اومد ناخواسته گشنم شد.
اروین بیا اینجا بشین.
من-استاد حداقل بذارید شام رو پیش دوستام باشم.
-نه نمیشه
پامو به زمین کوبیدم و جلوش نشستم.
ارمان اومد کنارمون.
-میشه پیش شما بشینم؟
شیطون شدم و گفتم-بفرمایید.
نشست پیشمون.
ارمان-خوب اوا خاان وم چی میخورید؟
من-پیتزا فلفلی
دوتاشون برگشتن سمتم.
اروین-فلفل؟حساسیت داری.دوباره من حوصله اوضاع ندارم.
من-میخوام بخورم برای اینکه از دستتون خلاص شم.
خندید و زیر لبی گفت:حالا حالا ها من کارت دارم.
منظورشو نفهمیدم.ولی یکم ترسیدم.نکنه بخواد با من کاری کنه؟

سپاس بده