دزیره کلاری

[SɪʟᴠᴇʀMɪɴᴅ]

اوژنی دزیره کلاری (Désirée Clary) (۱۷۷۷–۱۸۶۰) ملکهٔ سوئد و نروژ بود.
برنادین اوژنی دزیره کلاری در ۸ نوامبر ۱۷۷۷ میلادی در مارسی به دنیا آمد. او دختر فرانسوا کلاری تاجر ابریشم بود. برادر او اتین از انقلابیون بود ولی توسط ژاکوبنی (افراطی‌های انقلاب فرانسوی) دستگیر شد او طی فرایند آزادی برادرش با برادر ناپلئون آشنا شد برادر ناپلئون به دلیل فقر و دیدن جهیزیه گران ژولی کلاری با او ازدواج کرد و رابطه عاطفی و عاشقانه ای بین دزیره و ناپلئون ژنرال جوان ژاکوبنی شکل گرفت تا حدی که زمان ازدواج هم مشخص شد ولی ناپلئون اندیشه‌های جنگ با ارتش آزادی‌خواه ایتالیا را داشت ولی پول سفر به پاریس را نداشت دزیره به او ۷۰ سکه پس‌انداز خود را می‌دهد تا ناپلئون به پاریس برود، البته ناپلئون قبل از مراسم تاج گذاری اش بعد از سال‌ها ۷۰ سکه طلای امپراطوری برای او می‌فرستد، خواهر بزرگتر وی، ژولی کلاری بود که با ژوزف بناپارت ازدواج کرد و اندکی بعد ملکه ناپل و اسپانیا شد. دزیره نیز در ابتدا قرار بود با ناپلئون ازدواج کند و آن دو در سال ۱۷۹۴ بایکدیگر نامزد شدند، اما دو سال بعد ناپلئون نامزدی خود را با او لغو کرد و در هشتم مارس ۱۷۹۶ با ژوزفین دوبوهارنه که زنی بیوه و دارای موقعیت و روابط اجتماعی بالایی در آن زمان بود ازدواج کرد. در همین زمان ناپلئون ارتش زوار درفته فرانسه را به ارتشی کارآمد و منظم تبدیل می‌کند و ایتالیا را فتح می‌کند سپس در اولین تصمیم خود برادرش را کنسول فرانسه در ایتالیا می‌کند و خودش آماده لشکر کشی به مصر می‌شود با جابه جایی ژولی به ایتالیا او برای فرار، از غم و افسردگی با خواهرش به ایتالیا می‌رود
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.

مادام برنادوت
او وقتی که به فرانسه بازگشت با شوهر آینده خود آشنا شد. او در ۱۶ اوت ۱۷۹۸ با ژنرال فرانسه ژان باتیست برنادوت ازدواج کرد. در سال ۱۷۹۹ آن‌ها صاحب پسری به نام اسکار شدند. شوهر او در سال ۱۸۰۴ از طرف ناپلئون به فرمانداری هانوفر و پس از آن در سال ۱۸۰۵ به عنوان حاکم د پونت کورو منصوب شد. برناودت به دلیل رشادت‌های و نبوغ رهبری خود ارتش فرانسه را دانمارک پیش برد اما بر خلاف دستور بناپارت امپراتور وقت اجازه حمله به سوئد را نداد و در عوض افسران سوئدی را به چادر خود فرا خواند و به آنها توصیه‌های نظامی برای دفاع از خود در مقابل سیستم قاره ای ناپلون کرد. پس از قتل گوستاو چهارم (ولیعهد) مجلس سوئد مارشال ژان باتیست برنادوت را ولیعهدی و فرزنده خوانده پادشاه اعلام کرد. در همین سال برنادوت طی نامه ای از ناپلون در خواست کرد. تابعیت فرانسوی دزیره کلارکی خودش و اسکار (فرزندشان) را لغو و تابعیت سوئدی بگیرند؛ و دزیره رسماً همسر سوئد و ملکه آینده سوئد شد. اما دزیره در پاریس ماند چون احتمال شکست ناپلون در روسیه زیاد بود او می‌خواست در صورت فتح پاریس توسط متحدین از خواهرش ژولی بناپارت (ملکه اسپانیا و زن برادر ناپلون) و خواهر زاده‌هایش در خانه خود نگه داری کند.
ملکه سوئد
برنادوت در سال ۱۸۱۰ به عنوان ولیعهد سوئد انتخاب شد و دزیره در همان ۱۸۱۰ به همراه وی از سوئد دیدن کرد ولی نتوانست خود را با آداب و رسوم دربار عادت دهد. پس از مدتی به بهانه آب و هوای نامناسب سوئد و وضع سلامتی خود، در حالی‌که همسر و فرزندش در سوئد ماندند، به تنهایی به فرانسه برگشت. دزیره مجدداً در سال ۱۸۲۳، پنج سال بعد از به تخت نشستن همسرش، به سوئد مراجعت کرد و به عنوان ملکه سوئد تاجگذاری کرد.
رومان
آن ماری سلینکو(۱۹۸۶–۱۹۱۴)، نویسنده و روزنامه‌نگار اتریشی که خالق آثار پر فروش آلمانی است. آخرین اثر وی دزیره در سال ۱۹۵۱ است که زندگی ملکه دزیره را به قلم تحریر درآورد. این کتاب به ۲۵ زبان زنده جهان ترجمه شده.
مرگ
دزیره کلاری شوهرش را در سال ۱۸۴۴ از دست داد و بیوه شد. بعد از فوت شوهرش چند بار قصد استعفا از مقام خودرا داشت تا به نزد خانواده خود که سال‌ها بود در ایالت لوئیزیانای آمریکا می‌زیستند برود اما ملت سوئد اجازه این کار را به او ندادند. سرانجام او یک سال پس از مرگ تنها فرزندش اسکار که بعد از پدرش به عنوان اسکار اول برتخت نشسته بود در سال ۱۸۶۰ در سن ۸۳ سالگی بعد از بازدید از اپرا در قصر استکهلم زندگی را بدرود گفت و پیکرش را در کنار مزار همسرش در کلیسای لوتران به خاک سپردند.