پیمان وردون

[SɪʟᴠᴇʀMɪɴᴅ]

پیمان وردون پیمانی بود که در اوت ۸۴۳ میلادی میان وارثان شارلمانی منعقدشد. به موجب این پیمان سرزمین کارولنژی‌ها میان سه پسر لوئی پارسا تقسیم می‌شد. این پیمان -که به سه سال جنگ داخلی کارولنژی‌ها پایان‌داد- در وردون به‌تصویب‌رسید و از این رو به پیمان وردون نامور گشت.

پیشینه
به دنبال مرگ شارلمانی، لوئیس به عنوان حاکم امپراتوری کارولنژی انتخاب شد. وی در زمان سلطنت خود امپراتوری را تقسیم کرد تا هر یک از فرزندانش بتوانند بر پادشاهی خود و تحت حکومت بزرگتر پدرشان حکومت کنند

سهم هر یک از سه پسر لوئی به قرار زیر تعیین گشت:
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.

لوتار یکم: سرزمین‌های پست ساحلی اروپا، لوران، آکیتان، بورگونی، پروانس و بخش‌هایی از ایتالیا که این سرزمین‌ها فرانک میانی خوانده‌شد.
لوئی ژرمن: سرزمین‌های شرق رود راین که فرانک خاوری خوانده‌شد.
شارل تاس: سرزمین‌های غربی کارولنژی یا فرانک باختری که در آینده پایه برپایی کشور فرانسه گردید.
لوتار یکم لقب امپراتور را به خود اختصاص داد اما به دلیل چند تقسیم مجدد توسط پدر و شورش‌های ناشی از آن قدرت او بسیار پایین‌تر آمد. هنگامی که لویی پرهیزگار در سال ۸۴۰ درگذشت، پسر بزرگ وی، لوتار یکم، در تلاش برای باز پس گرفتن قدرتی که در آغاز سلطنت خود به عنوان امپراتور داشت ادعا کرد که بر کل پادشاهی پدرش تسلط دارد.او همچنین از ادعای خواهر زاده خود، پپن دوم آکیتن در مورد ناحیه آکیتن، یک استان بزرگ در غرب امپراتوری فرانک حمایت کرد.

پس از مرگ لوتیر در سال ۸۵۵ ، بورگوندی فوقانی و بورگوندی تحتانی (آرل و پروانس) به فرزند سوم او ، چارلز از پرووانس منتقل شدند و سرزمین باقیمانده در شمال آلپ به پسر دومش ، لوتیر دوم پس از آنها قلمروی تاکنون بی‌نام تا آن لحظه لوتارنژی خوانده شد. سپس تبدیل به لورن مدرن شد. پسر ارشد لوتیر ، لوئیز دوم ایتالیا ، ایتالیا را به ارث برده و بنا بر خواست پدرش بر تخت پادشاهی نشست.