فهرستی از کنایه ها

[מַברִיק]

فهرستی از کنایه ها

دامن‌کشان: (با ناز و خرام) و غبار کالبد به هوا رفتن: (مردن و نابودشدن) در بیت:
دامن‌کشان که می‌‏رود امروز بر زمین
فردا غبار کالبدش بر هوا رود
آب از سر گذشتن : کنایه ازاین که  کار به منتهای درجه ی شدّت رسیدو از حد گذشت .
آب از سر چشمه گل آلود است :کنایه از این که اصل و پایه کار خراب است .
آب برآتش ریختن :کنایه از خاموش کردن فتنه و خشم .
آب به غربال پیمانه کردن :کنایه از کار بیهوده کردن و رنج بی فایده بردن .
آب از دیده راندن :کنایه از اشک ریختن .  
آب در چیزی کردن :کنایه از تقلّب و دغلی و نادرستی است .
آب در هاون سودن : کنایه از عمل لغو و بیهوده کردن است .
آب ریختن : آبرو ریختن .کسی را خفیف و بی اعتبار و بی عزّت گردانیدن .
آب ها از آسیاب افتادن : کنایه از پایان یافتن کار و خاموش شدن سر و صداست در اطراف کاری .
آسمان ریسمان بافتن : کنایه از سخن نامعقول و نامقبول است 
آش پختن :کنایه از این که برای گرفتاری و ایجاد زحمت کسی کار کنند . 
آفتاب سر دیوار : کنایه از زوال عمر .
آفتابی شدن : صاف بودن هوا .کنایه از ظاهر شدن امری . 
آه در بساط نداشتن :کنایه از بی چیزی و مفلسی .
ابرو بالا انداختن :کنایه از بی اعتنایی و کبر فروشی
به باد دادن :از دست دادن و تلف کردن .
به بار آمدن : به حاصل آمدن ، به نتیجه رسیدن . 
به جان آوردن : کنایه از آزار رسانیدن و کشتن .