الملک یبقی مع الکفر و لایبقی مع الظلم
والا پیامدار، محمد!
گفتی كه یک دیار
هرگز به ظلم و جور
نمیماند برپا و استوار!
...
آنگاه، تمثیلوار
کشیدی عبای وحدت
بر سر پاکان روزگار!
...
در تنگ پرتبرک آن نازنین عبا،
- دیرینه! ای محمد!
جا هست بیش و کم،
آزاده را
که تیغ کشیدهست بر ستم؟
محمد
----------------------------------
این ترانه را برخی جز ده ترانه ماندگار موسیقی ایران به شمار می آورند چه از نظر موسیقی چه از نظر شعر و چه از نظر اجرای فوق العاده فرهاد كه مثله همیشه ختی در تلفظ كلمات وسواس به خرج میداد.
نكته جالب این ترانه كه در گرماگرم انقلاب سال 57 اجرا شد شاعر این ترانه ست كه كسی نیست جز سیاوش كسرایی كه عمری در حزب توده فعالیت میكرد.
اینكه فردی توده ای(كمونیست)ترانه ای برای حضرت محمد بسراید در جای خود بسیار جالب است.
متن ترانه هم برعكس ترانه هایی كه برای بزرگان دین سروده میشود و بیشتر جنبه ابراز ارادت و بزرگنمایی خصایل آنهاست به جنبه ظلم ستیزی حضرت محمد می پردازد تا اعتراض خود را با مضمونی دینی نسبت به ظلم های صورت گرفته در جامعه ابراز كند.