داستان من :پیشگو

[...Sara SHZ...]

داستانات خیلی قشنگه اما منو یاده یه قصه میندازه!!اسمش چی بود!!اهاااااااااااااا کتابایه دارن شان!!!نبرد با شیاطینو سرزمینه اشباح داستانات تقریبا مثه اون نویسندهست!!تا حالا قصه هاشو خوندی؟؟

[یونی سوان]

مرررررررررررسی
اره من عااااااااااشق داستاناشم........
خوب اره.من نویسندگی رو از دارن شان یاد گرفتم.....ولی خوب.....فقط یه سری قواعد و این چیزاش شبیه اونه.....برسه به موضوع اصلی تغییر میکنه

[...Sara SHZ...]

منم عااااااااااااااشقه دارن شانو کتاباشم خیلی قشنگه داستاناتو دارم سیو میکنم خیلی قشنگه ادامشو بدیا!!!!!!!!!!!!!تو نویسندگی خیلی موفق میشی!!

[یونی سوان]

جدااااااا؟ مرسی
باشه ادامه میدم......یکی از مشکلات بزرگ من تو نویسندگی:حوصله نداشتن!
ولی این دفعه ادامه میدم

[...Sara SHZ...]

خودم یکی از طرفدارایه پرو پا قرصت میشم
خیلییییی باحاله!!!ازون داستاناس که ادم دلش میخواد بدونه بعدش چی میشه!!
مرسییییی حرف نداشت خانم نویسنده!!

[♥ Sky Princess♥]

خوش به حالت اینقدر که از داستان تو تقدیر شد از داستان من نشد منم داستانهای کوچولومو میذارم حالا که اینطوره

[...Sara SHZ...]

نازنین تو خودت داستان نوشتی؟؟؟؟؟؟؟؟
من ندیدم به خدا!!!بگو کجاست بخونمش دوستم!!!!!!

[♥ Sky Princess♥]

هری پاتر 8 تو من نوشتم جونم دراومد برو تو پروفایلم بزن یافتن همه ی موضوع ها اونو پیدا کن

[...Sara SHZ...]

اها اونو!!!دیدمش نصفشو خوندم بقیشم میخونم!!!تا اونجا که خوندم قشنگ بود!!

[یونی سوان]

بخش سوم:
صدایی میشنوم...صدایی مثل چرخاندن کلید در قفل در....یا ...
از جایم میپرم و دوباره ترس و وحشت وجودم را در بر میگیرد.
دری در انتهای اتاقک باز میشود... و او وارد میشود.....یکی از همان ها....اما اشنا.....همانی که او را در خواب ها و کابوس هایم دیده ام...!
از وحشت چند قدم به عقب برمیگردم...او میخواهد...نکنه...!او میخواهد چه کار کند؟؟؟یک خون اشام در چند قدمی من...از وحشت میخواهم جیغ بکشم که خون اشام دستم را میگیرد.قدرت ندارم که جیغ بکشم...اما فریادی در ذهنم میپیچد.صدای فریاد های خودم...؟فریاد هایم در سکوت ذهنم....
انگشت های اسکلت مانندش را بلند میکند و محکم دهانم را میگیرد...نمیتوانم نفس بکشم....از وحشت دارم میمیرم...!حال بدی پیدا میکنم...بدتر از بد!
خون اشام با صدای خفه اش.-که به نظر میرسد از ته چاه بلند میشود-میگوید:"اروم باش...ار..اگر میخواهی زنده بمانی...تا نفهمیدند..."
با نگرانی ساکت میشوم...و دست از تقلا بر میدارم...مردمک چشم هایم دیوانه وار به دنبال راه فراری که وجود ندارد میچرخند..
کلمات خیلی سریع از دهانش خارج میشوند:"نمیخواهم به تو اسیب برسانم...دختر لعنتی...اگر گرسنه هم بودم...مطمئن باش انقدر برای تو به خودم زحمت نمیدادم.."
با امیخته ای از وحشت,نگرانی ,بیچارگی و کنجکاوی به او خیره میشوم...
میگوید:"حالا که به خودت زحمت دادی و ساکت شدی...گوش کن...به خانه ات فکر کن...به من گوش کن...کاری که گفتم را بکن...وگرنه...خودت میدانی ...."
صدای خفه ی خون اشام ازارم میدهد و دست هایش که مچ دستم را محکم گفته اند,حال بدی به من میدهند.
چاره ای ندارم...به خانه ام فکر میکنم.تصویر مات و نا واضحی از خانه...در این شرایط,کی قدرت تجسم دارد؟
پدر و مادرم را تجسم میکنم......خدای من!!!پدر و مادرم.جواب انها را چه بدهم.....بگویم..چه بگویم.......؟؟؟؟حد اقل اگر بازگشتم....
اما الان که وقت این فکر ها نیست..........از وحشت همان کاری که خون اشام به من میگوید را میکنم.و یک لحظه.دیگر چیزی نمیفهمم..گویی وسط اسمان و زمین معلقم....پرو.از است...؟نه!سریع تر از انچه فکر ش را بکنید......ثانیه ها را میشمارم....کم تر از 50 ثانیه ی بعد ..........دیگر ثابتم.....روی زمین افتاده ام........سرم گیج میرود..شدید تر از هر وقت دیگری.......نه!نه!خسته شدم از خیالات!!!!اتاقم!!!فقط یک تصویر است که مجسم میکنم!!!خیال!خیال!خیال!خسته شده ام!
اما نه.....!این خیال نیست......!اتاقم است....اتاق واقعی........به زمین دست میزنم...به فرش..این ها جامدند.نه مثل یک چیز خیالی که وجود ندارد!!!!
-:ااااااااااااااااااااااااا!!!!!!!!!!!!!
خدای من!
صدای فریاد من !خون اشام-که بدبختانه ان هم واقعی است- دستم را میگیرد و سرفه کنان مرا از زمین بلند میکند...بلند میشوم ...با دستپاچگی و ترس به او نگاه میکنم......در برابر بک خون اشام-ان هم درست در اتاق خودم-نمیدانم باید چه کار کنم.....
به نظر میرسد که خون اشام حال خوشی ندارد..من نیز به خاطر ان سفر هوایی -نمیدانم.زیر زمینی-یا هر چه که بود.حال خوشی ندارم.اما تنها کاری که یک احمق مثل من میتواند در چنین شرایطی بکند,فکر کردن به خوبی و بدی حالش است.



ادامه دارد...


بچه ها حتما نظرتون رو بگید.....اگه هم اشکالی داشتم حتما بگید