بازی آنلاین
آپلود عکس
01-12-2013، 23:51
نامه های پیامبر اسلام (ص)
برخی وقتها موضع گیری های ما در برابر مسائل تحت تاثیر احساس٬ برخورد ها٬ زمینه های ذهنی٬ القائات یا برداشتهای نادرست ما از واقعیات قرار میگیرد.
بسیار شده است که اصرار ما بر ماندن در یک قالب خاص راه را بر قضاوت و بررسی صحیح ما در مسائل مختلف می بندد. چه بسا سالیان دراز بر اساس اطلاعات ناقصی که در یک زمان خاص به هر دلیل دریافت کرده ایم و آنرا حقیقی پنداشته ایم نسبت به چیزی قضاوتی کرده ایم و در این مدت تمام موضع گیری های ما بر اساس همان اطلاع ناقص بنا شده و به ناگاه با برگشت اتفاقی و بررسی دوباره آن اطلاعات به نادرستی آن پی میبریم و آنچه که در آن سالیان ساخته ایم به یکباره فرو میریزد.
از آن بدتر گاهی اوقات حس بد ما نسبت به یک فرد و یا جریان باعث می شود که همه آنچه که به نوعی به آن فرد یا جریان مربوط می شود را به کلی مردود بدانیم و به خود حتی اجازه بررسی محتوا فارغ از محتوی را ندهیم.
در روایتی چنین آمده است: «روزی حضرت عیسی علیه السلام با حواریّون از راهی می گذشتند، ناگاه به مردار گندیده سگی رسیدند. حواریّون با مشاهده این صحنه گفتند: چقدر این سگ بدبو و متعفّن است و هرکدام به توصیف بدیهای آن پرداخت؛ ولی حضرت عیسی علیه السلام فرمود: ببینید این سگ چه دندان های سفید و خوشایندی دارد» آری، عیسای پیامبر با این سخن، به حواریّون آموخت که در کنار بدی، باید خوبی ها و زیبایی ها را دید و فقط به زشتی های ظاهری افراد بسنده نکرد.
برعکس گاهی فردی برای ما به هردلیل می شود مجسمه خوبی ها و از آن پس ما همه آنچه که به او مربوط می شود را خوب فرض می کنیم.
به نظر می رسد که بهتر است ما همواره راه تحقیق و تفحص و نقد را برای خود باز نگه داریم و فاغ از هرگونه تعصب به بررسی محتوا فارغ از محتوی بپردازیم.
علتی که باعث شد این موضوع را شروع کنم آن است که در جمعی٬ کسی (که برای او احترام و ارزش زیادی قائلم) از فردی که که دیدی منفی نسبت به دین داشت نقل قول کرد که اسلام دین شمشیر است و از همان اول پیامبر اسلام در نامه هایی به پادشاهان کشورهای مختلف نوشت که "باید یا مسلمان شوید و یا جزیه بدهید".
با کاوشی کوتاه مدت در فضای مجازی سعی کردم تا این ادعا را بیازمایم و خوشبختانه با یافتن ردی از نامه های پیامبر اسلام (ص) به پادشاهان و حکام زمان خود مردود بودن این ادعا که پیامبر در نامه های خود پادشاهان را بین دو امر اسلام آوردن و یا پرداخت جزیه (جریمه مسامان نشدن) مخیر کرده بود آشکار شد.
حضرت محمد (ص) ظاهرا برای افراد زیر نامه هایی ارسال کرده اند:
۱. هرقل - امپراتور روم شرقى
۲. نجاشى - حاكم حبشه
۳. خسرو پرویز - شاهنشاه ایران
۴. مقوقس (حاكم مصر)
۵. جیفر و عبد پسران جلندى (فرمانروایان عمان)
۶. منذر بن ساوى (كارگزار خسرو در بحرین)
اولین نامه٬ نامه اى است كه از سوى پیامبر اسلام صلى الله علیه و آله و توسط دحیة كلبى به هرقل - امپراتور روم شرقى - ارسال گردید . طبرى متن این نامه را چنین آورده است:
بسم الله الرحمن الرحیم
من محمد بن عبدالله و رسوله الى هرقل عظیم الروم سلام على من اتبع الهدى. اما بعد: فانى ادعوك بدعایة الاسلام، اسلم تسلم و اسلم یؤتك الله اجرك مرتین. فان تولیت فعلیك اثم الاریسین. و يا أهل الكتاب تعالوا إلى كلمة سواء بيننا وبينكم ألا نعبد إلا الله ،ولا نشرك به شيئا،ولا يتخذ بعضنا بعضا آربابا من دون الله فإن تولوا فقولوا اشهدوا بأنا مسلمون.
به نام خداوند بخشنده مهربان
ازمحمد بنده و فرستاده خدا به هرقل، بزرگ رومیان
كسى كه پیرو راستى گردد گزند نمىبیند. اسلام بیاور تا سالم بمانى و اسلام بیاور تا خدا دوبار تو را پاداش دهد و اگر از پذیرش آن سر باز زدى، گناه رعایا (كشاورزان) بر گردن تو خواهد بود. و اى اهلكتاب! به سوى سخنى بياييد كه ميان ما و شما مشترك است. جز آنكه خداوند را نپرستيم وچيزى را شريك او قرار ندهيم و بعضى از ما بعضى ديگر را بجاى خدا ارباب نگيرد. پس اگر (از اين پيشنهاد) سرباز زدند، بگوييد: گواه باشيد كه ما مسلمان و تسليم خدائيم.
تصویری منتسب به این نامه را در زیر ببینید:
دومین نامه٬ نامه پیامبر اسلام صلى الله علیه و آله به نجاشى پادشاه حبشه است كه عمر و بن ابى امیه ضمرى مامور ابلاغ آن شده بود. متن این نامه را این چنین ثبت كرده اند:
بسم الله الرحمن الرحیم
من رسول الله الى النجاشى الاصحم ملك الحبشه .
سلم انت . فانى احمد الیك الله الملك القدوس السلام المومن المهیمن و اشهد ان عیسى بن مریم روح الله و كلمته القاها الى مریم البتول الطیبه الحصینه فحملت بعیسى فخلقه الله من روحه و نفخه كما خلق آدم بیده و نفخه . انى ادعوك الى الله وحده لاشریك له و الموالاة على طاعته و ان تتبعنى و تومن بالذى جاءنى، فانى رسول الله و بعثت الیك ابن عمى جعفر و نفرا معه من المسلمین . فذا جاءك فاقرهم، و دع التجبر. فانى ادعوك و جنودك الى الله، فقد بلغت و نصحت، فاقبلو نصحى . والسلام على من اتبع الهدى .
به نام خداوند بخشنده و مهربان
از محمد پیامبر خدا به نجاشى اصحم پادشاه حبشه.
تو با ما در صلح هستى . من بر خداى ملك قدوس سلام مؤمن مهیمن درود مى گویم و شهادت مى دهم كه عیسى پسر مریم روح خدا و كلمه اوست كه وى را به مریم دوشیزه پاكیزه القا كرد و عیسى را بار گرفت و خدا عیسى را از روح خود آفرید، چنان كه آدم را با دست و دمیدن روح خود در او آفرید. من تو را به خداى یگانه بىشریك و اطاعت از وى دعوت مىكنم كه پیرو من شوى و به خدایى كه مرا فرستاده ایمان بیاورى كه من پیغمبر خدایم و پسر عمویم جعفر و جمعى از مسلمانان را به سوى تو فرستادهام و چون بیایند، آنها را بپذیر و از تكبر بر كنار باش كه من تو را با سپاهت به سوى خدا مىخوانم. من پیام خدا را ابلاغ كردم و اندرز دادم . اندرز مرا بپذیر و درود بر آن كه پیرو هدایت شد.
مكتوب سوم نامه پیامبر به خسرو پرویز پادشاه ایران كه توسط عبدالله بن حذافه سهمى به خسرو رسانده شد، طبرى متن آن را این گونه گزارش كرده است:
بسم الله الرحمن الرحیم
من محمد رسول الله الى كسرى عظیم الفارس . سلام على من اتبع الهدى و آمن بالله و رسوله و شهد ان لااله الا الله وحده لاشریك له و ان محمد عبده و رسوله. ادعوك بدعاء الله فانى رسول الله الى الناس كافة لانذر من كان حیا و یحق القول على الكافرین. فاسلم تسلم . فان ابیت فان اثم المجوس علیك .
به نام خداوند بخشنده و مهربان
از محمد فرستاده خدا به خسرو، بزرگ پارسیان. درود بر آن كه پیرو هدایت شود و به خدا و پیغمبر وى ایمان آورد و شهادت دهد كه خدایى جز خداى یكتا نیست. من پیامبر خدا به سوى همه كسانم تا زندگان را بیم دهم . اسلام بیاور تا سالم بمانى و اگر دریغ كنى گناه مجوسان به گردن تو است.
چهارمین نامه نامه ای است که به مقوقس حاکم مصر نوشته شده است در این نامه آمده است:
بسم الله الرحمن الرحيم. من محمد رسول الإسلام إلى المقوقس عظيم القبط: سلام على من اتبع الهدى، أما بعد فإني أدعوك بدعوة الإسلام، أسلم تسلم يؤتك الله أجرك مرتين ﴿قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ تَعَالَوْا إِلَى كَلِمَةٍ سَوَاءٍ بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمْ أَلَّا نَعْبُدَ إِلَّا اللَّهَ وَلَا نُشْرِكَ بِهِ شَيْئًا وَلَا يَتَّخِذَ بَعْضُنَا بَعْضًا أَرْبَابًا مِنْ دُونِ اللَّهِ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقُولُوا اشْهَدُوا بِأَنَّا مُسْلِمُونَ﴾ [آل عمران : 64].
به نام خداوند بخشنده مهربان
از محمّد فرزند عبدالله به مقوقس، بزرگ قبطیان. درود بر پیروان هدایت. من تو را به آیین اسلام دعوت می کنم. اسلام بیاور تا در امان باشی، اسلام بیاور تا خداوند دو پاداش به تو دهد؛ و اگر نپذیری و اسلام نیاوری گناه قبطیان نیز به عهده تو است. ای اهل کتاب، بیایید به یک اصل مشترک میان خودمان عمل کنیم و آن این است که غیر خدا را نپرستیم و کسی را شریک او قرار ندهیم و برخی از ما برخی دیگر را به خدایی نپذیرد. اگر آنان از آیین حق روی گرداندند بگویید گواه باشید که ما پیرو آیین اسلامیم.
تصویر منتسب به این نامه را در زیر ببینید:
تنها نامه ای که در آن از جزیه صحبت شده است نامه پیامبر اسلام (ص) به منذر بن ساوی التميمى حاکم بحرین است در این نامه آمده است:
سم الله الرحمن الرحيم، من محمد رسول الله إلى المنذر بن ساوي، سلام عليك، فإني أحمد إليك الله الذي لا إله إلا هو، وأشهد أن لا إله إلا الله، وأن محمداً عبده ورسوله. أما بعد: فإني أذكرك الله عز وجل، فإنه من ينصح فإنما ينصح لنفسه، ومن يطع رسلي ويتبع أمرهم فقد أطاعني، ومن ينصح لهم فقد نصح لي، وإنّ رسلي قد أثنوا عليك خيراً، وإني قد شفعتُكَ في قومكَ، فاتركْ للمسلمين ما أسلموا عليه، وعفوتُ عن أهل الذنوب فاقبل منهم، وإنك مهما تصلح، فلن نعزلكَ عن عملك، ومن أقام على يهودية أو مجوسية فعليه الجزية
به نام خداوند بخشنده مهربان
از محمّد فرستاده خدا به منذر بن ساوی. درود بر تو. ستایش می‌کنم به سوی تو خدایی را که جز او معبودی نیست. شهادت می‌دهم معبودی جز خدای یکتا نیست و نیز گواهی می‌دهم که محمد صلی الله علیه و آله بنده و فرستاده اوست، اما بعد، من خدای عزّ و جلّ را به یاد تو می‌آورم، همانا آن که خیرخواهی می‌کند، برای خویش خیرخواهی می‌کند و هر کس فرستادگان مرا فرمان برد و پیرو آنان شود مرا فرمان برده است و هر که خیر آنان را خواهد برای من خیرخواهی کرده است. فرستادگان من ثنای خیر بر تو می‌فرستند و من تو را در قومت شفاعت کردم، پس برای مسلمانان، آن چه را که بر آن تسلیم شدند واگذار و گناهکاران را بخشیدم پس از ایشان بپذیر. و تو هر قدر که اصلاح کنی هرگز تو را از مقامت بر کنار نخواهیم داشت و هر که بر آیین یهود یا مجوس باقی ماند، باید جزیه پرداخت کنند.
تصویر منتسب به این نامه را در زیر ببینید:
اما نکته در اینجاست که همانگونه که از متن نامه مشخص است این نامه ای نیست که پیامبر اسلام برای دعوت منذر به اسلام نگاشته باشد. در حقیقت پس از کمی بررسی متوجه شدم که ابتدا پیامبر نامه ای برای دعوت به اسلام به منذر می نویسد. منذر می پذیرد و اسلام می آورد و سپس در نامه ای به پیامبر می نویسد که:
ای پیامبر٬ من دعوت نامه شما را بر اهل بحرین خواندم و آنها را به اسلام دعوت کردم. برخی پذیرفتند و مسلمان شدند و برخی نپذیرفتند و یهودی و مسیحی باقی ماندند حال شما به من بگویید که دستور چیست.
پیامبر اسلام در حقیقت نامه بالا را در جواب این نامه به منذر می نویسند.
برای اطلاع از جزییات بیشتر در مورد این نامه می توان به کتاب البداية والنهاية از ابن كثير مراجعه کرد. همچنین می توانید پیوند زیر را نیز بررسی کنید:
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
http://islamstory.com
کتاب البداية والنهاية نیز از محل زیر قابل دسترسی است:
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
http://tarikheslam.com/downloadbook/category/5-dc-albedayeh-vannahayeh.html
همان گونه که در بالا مشخص شد پیامبر اسلام در هیچکدام از نامه های دعوت به اسلام که برای حکام ارسال کرده اند ایشان را به جزیه در صورت نپذیرفتن اسلام تهدید نکرده اند.
جهت تحقیق بیشتر٬ نامههاى پیامبر در مجموعهاى تحت عنوان «مكاتیب الرسول» تالیف على احمدى در سال 1363 به چاپ رسیده است ضمن این كه در این زمینه، یك رساله دكترى با عنوان «نامهها و پیمانهاى پیامبر اسلام» اثر دكتر محمد حمید الله نیز وجود دارد كه دو ترجمه فارسى از آن با نامهاى «وثائق» ترجمه دكتر محمود مهدوى دامغانى و «نامهها و پیمانهاى سیاسى حضرت محمد و اسناد صدر اسلام» ترجمه دكتر سید محمد حسینى موجود مىباشد .
برخی وقتها موضع گیری های ما در برابر مسائل تحت تاثیر احساس٬ برخورد ها٬ زمینه های ذهنی٬ القائات یا برداشتهای نادرست ما از واقعیات قرار میگیرد.
بسیار شده است که اصرار ما بر ماندن در یک قالب خاص راه را بر قضاوت و بررسی صحیح ما در مسائل مختلف می بندد. چه بسا سالیان دراز بر اساس اطلاعات ناقصی که در یک زمان خاص به هر دلیل دریافت کرده ایم و آنرا حقیقی پنداشته ایم نسبت به چیزی قضاوتی کرده ایم و در این مدت تمام موضع گیری های ما بر اساس همان اطلاع ناقص بنا شده و به ناگاه با برگشت اتفاقی و بررسی دوباره آن اطلاعات به نادرستی آن پی میبریم و آنچه که در آن سالیان ساخته ایم به یکباره فرو میریزد.
از آن بدتر گاهی اوقات حس بد ما نسبت به یک فرد و یا جریان باعث می شود که همه آنچه که به نوعی به آن فرد یا جریان مربوط می شود را به کلی مردود بدانیم و به خود حتی اجازه بررسی محتوا فارغ از محتوی را ندهیم.
در روایتی چنین آمده است: «روزی حضرت عیسی علیه السلام با حواریّون از راهی می گذشتند، ناگاه به مردار گندیده سگی رسیدند. حواریّون با مشاهده این صحنه گفتند: چقدر این سگ بدبو و متعفّن است و هرکدام به توصیف بدیهای آن پرداخت؛ ولی حضرت عیسی علیه السلام فرمود: ببینید این سگ چه دندان های سفید و خوشایندی دارد» آری، عیسای پیامبر با این سخن، به حواریّون آموخت که در کنار بدی، باید خوبی ها و زیبایی ها را دید و فقط به زشتی های ظاهری افراد بسنده نکرد.
برعکس گاهی فردی برای ما به هردلیل می شود مجسمه خوبی ها و از آن پس ما همه آنچه که به او مربوط می شود را خوب فرض می کنیم.
به نظر می رسد که بهتر است ما همواره راه تحقیق و تفحص و نقد را برای خود باز نگه داریم و فاغ از هرگونه تعصب به بررسی محتوا فارغ از محتوی بپردازیم.
علتی که باعث شد این موضوع را شروع کنم آن است که در جمعی٬ کسی (که برای او احترام و ارزش زیادی قائلم) از فردی که که دیدی منفی نسبت به دین داشت نقل قول کرد که اسلام دین شمشیر است و از همان اول پیامبر اسلام در نامه هایی به پادشاهان کشورهای مختلف نوشت که "باید یا مسلمان شوید و یا جزیه بدهید".
با کاوشی کوتاه مدت در فضای مجازی سعی کردم تا این ادعا را بیازمایم و خوشبختانه با یافتن ردی از نامه های پیامبر اسلام (ص) به پادشاهان و حکام زمان خود مردود بودن این ادعا که پیامبر در نامه های خود پادشاهان را بین دو امر اسلام آوردن و یا پرداخت جزیه (جریمه مسامان نشدن) مخیر کرده بود آشکار شد.
حضرت محمد (ص) ظاهرا برای افراد زیر نامه هایی ارسال کرده اند:
۱. هرقل - امپراتور روم شرقى
۲. نجاشى - حاكم حبشه
۳. خسرو پرویز - شاهنشاه ایران
۴. مقوقس (حاكم مصر)
۵. جیفر و عبد پسران جلندى (فرمانروایان عمان)
۶. منذر بن ساوى (كارگزار خسرو در بحرین)
اولین نامه٬ نامه اى است كه از سوى پیامبر اسلام صلى الله علیه و آله و توسط دحیة كلبى به هرقل - امپراتور روم شرقى - ارسال گردید . طبرى متن این نامه را چنین آورده است:
بسم الله الرحمن الرحیم
من محمد بن عبدالله و رسوله الى هرقل عظیم الروم سلام على من اتبع الهدى. اما بعد: فانى ادعوك بدعایة الاسلام، اسلم تسلم و اسلم یؤتك الله اجرك مرتین. فان تولیت فعلیك اثم الاریسین. و يا أهل الكتاب تعالوا إلى كلمة سواء بيننا وبينكم ألا نعبد إلا الله ،ولا نشرك به شيئا،ولا يتخذ بعضنا بعضا آربابا من دون الله فإن تولوا فقولوا اشهدوا بأنا مسلمون.
به نام خداوند بخشنده مهربان
ازمحمد بنده و فرستاده خدا به هرقل، بزرگ رومیان
كسى كه پیرو راستى گردد گزند نمىبیند. اسلام بیاور تا سالم بمانى و اسلام بیاور تا خدا دوبار تو را پاداش دهد و اگر از پذیرش آن سر باز زدى، گناه رعایا (كشاورزان) بر گردن تو خواهد بود. و اى اهلكتاب! به سوى سخنى بياييد كه ميان ما و شما مشترك است. جز آنكه خداوند را نپرستيم وچيزى را شريك او قرار ندهيم و بعضى از ما بعضى ديگر را بجاى خدا ارباب نگيرد. پس اگر (از اين پيشنهاد) سرباز زدند، بگوييد: گواه باشيد كه ما مسلمان و تسليم خدائيم.
تصویری منتسب به این نامه را در زیر ببینید:
دومین نامه٬ نامه پیامبر اسلام صلى الله علیه و آله به نجاشى پادشاه حبشه است كه عمر و بن ابى امیه ضمرى مامور ابلاغ آن شده بود. متن این نامه را این چنین ثبت كرده اند:
بسم الله الرحمن الرحیم
من رسول الله الى النجاشى الاصحم ملك الحبشه .
سلم انت . فانى احمد الیك الله الملك القدوس السلام المومن المهیمن و اشهد ان عیسى بن مریم روح الله و كلمته القاها الى مریم البتول الطیبه الحصینه فحملت بعیسى فخلقه الله من روحه و نفخه كما خلق آدم بیده و نفخه . انى ادعوك الى الله وحده لاشریك له و الموالاة على طاعته و ان تتبعنى و تومن بالذى جاءنى، فانى رسول الله و بعثت الیك ابن عمى جعفر و نفرا معه من المسلمین . فذا جاءك فاقرهم، و دع التجبر. فانى ادعوك و جنودك الى الله، فقد بلغت و نصحت، فاقبلو نصحى . والسلام على من اتبع الهدى .
به نام خداوند بخشنده و مهربان
از محمد پیامبر خدا به نجاشى اصحم پادشاه حبشه.
تو با ما در صلح هستى . من بر خداى ملك قدوس سلام مؤمن مهیمن درود مى گویم و شهادت مى دهم كه عیسى پسر مریم روح خدا و كلمه اوست كه وى را به مریم دوشیزه پاكیزه القا كرد و عیسى را بار گرفت و خدا عیسى را از روح خود آفرید، چنان كه آدم را با دست و دمیدن روح خود در او آفرید. من تو را به خداى یگانه بىشریك و اطاعت از وى دعوت مىكنم كه پیرو من شوى و به خدایى كه مرا فرستاده ایمان بیاورى كه من پیغمبر خدایم و پسر عمویم جعفر و جمعى از مسلمانان را به سوى تو فرستادهام و چون بیایند، آنها را بپذیر و از تكبر بر كنار باش كه من تو را با سپاهت به سوى خدا مىخوانم. من پیام خدا را ابلاغ كردم و اندرز دادم . اندرز مرا بپذیر و درود بر آن كه پیرو هدایت شد.
مكتوب سوم نامه پیامبر به خسرو پرویز پادشاه ایران كه توسط عبدالله بن حذافه سهمى به خسرو رسانده شد، طبرى متن آن را این گونه گزارش كرده است:
بسم الله الرحمن الرحیم
من محمد رسول الله الى كسرى عظیم الفارس . سلام على من اتبع الهدى و آمن بالله و رسوله و شهد ان لااله الا الله وحده لاشریك له و ان محمد عبده و رسوله. ادعوك بدعاء الله فانى رسول الله الى الناس كافة لانذر من كان حیا و یحق القول على الكافرین. فاسلم تسلم . فان ابیت فان اثم المجوس علیك .
به نام خداوند بخشنده و مهربان
از محمد فرستاده خدا به خسرو، بزرگ پارسیان. درود بر آن كه پیرو هدایت شود و به خدا و پیغمبر وى ایمان آورد و شهادت دهد كه خدایى جز خداى یكتا نیست. من پیامبر خدا به سوى همه كسانم تا زندگان را بیم دهم . اسلام بیاور تا سالم بمانى و اگر دریغ كنى گناه مجوسان به گردن تو است.
چهارمین نامه نامه ای است که به مقوقس حاکم مصر نوشته شده است در این نامه آمده است:
بسم الله الرحمن الرحيم. من محمد رسول الإسلام إلى المقوقس عظيم القبط: سلام على من اتبع الهدى، أما بعد فإني أدعوك بدعوة الإسلام، أسلم تسلم يؤتك الله أجرك مرتين ﴿قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ تَعَالَوْا إِلَى كَلِمَةٍ سَوَاءٍ بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمْ أَلَّا نَعْبُدَ إِلَّا اللَّهَ وَلَا نُشْرِكَ بِهِ شَيْئًا وَلَا يَتَّخِذَ بَعْضُنَا بَعْضًا أَرْبَابًا مِنْ دُونِ اللَّهِ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقُولُوا اشْهَدُوا بِأَنَّا مُسْلِمُونَ﴾ [آل عمران : 64].
به نام خداوند بخشنده مهربان
از محمّد فرزند عبدالله به مقوقس، بزرگ قبطیان. درود بر پیروان هدایت. من تو را به آیین اسلام دعوت می کنم. اسلام بیاور تا در امان باشی، اسلام بیاور تا خداوند دو پاداش به تو دهد؛ و اگر نپذیری و اسلام نیاوری گناه قبطیان نیز به عهده تو است. ای اهل کتاب، بیایید به یک اصل مشترک میان خودمان عمل کنیم و آن این است که غیر خدا را نپرستیم و کسی را شریک او قرار ندهیم و برخی از ما برخی دیگر را به خدایی نپذیرد. اگر آنان از آیین حق روی گرداندند بگویید گواه باشید که ما پیرو آیین اسلامیم.
تصویر منتسب به این نامه را در زیر ببینید:
تنها نامه ای که در آن از جزیه صحبت شده است نامه پیامبر اسلام (ص) به منذر بن ساوی التميمى حاکم بحرین است در این نامه آمده است:
سم الله الرحمن الرحيم، من محمد رسول الله إلى المنذر بن ساوي، سلام عليك، فإني أحمد إليك الله الذي لا إله إلا هو، وأشهد أن لا إله إلا الله، وأن محمداً عبده ورسوله. أما بعد: فإني أذكرك الله عز وجل، فإنه من ينصح فإنما ينصح لنفسه، ومن يطع رسلي ويتبع أمرهم فقد أطاعني، ومن ينصح لهم فقد نصح لي، وإنّ رسلي قد أثنوا عليك خيراً، وإني قد شفعتُكَ في قومكَ، فاتركْ للمسلمين ما أسلموا عليه، وعفوتُ عن أهل الذنوب فاقبل منهم، وإنك مهما تصلح، فلن نعزلكَ عن عملك، ومن أقام على يهودية أو مجوسية فعليه الجزية
به نام خداوند بخشنده مهربان
از محمّد فرستاده خدا به منذر بن ساوی. درود بر تو. ستایش می‌کنم به سوی تو خدایی را که جز او معبودی نیست. شهادت می‌دهم معبودی جز خدای یکتا نیست و نیز گواهی می‌دهم که محمد صلی الله علیه و آله بنده و فرستاده اوست، اما بعد، من خدای عزّ و جلّ را به یاد تو می‌آورم، همانا آن که خیرخواهی می‌کند، برای خویش خیرخواهی می‌کند و هر کس فرستادگان مرا فرمان برد و پیرو آنان شود مرا فرمان برده است و هر که خیر آنان را خواهد برای من خیرخواهی کرده است. فرستادگان من ثنای خیر بر تو می‌فرستند و من تو را در قومت شفاعت کردم، پس برای مسلمانان، آن چه را که بر آن تسلیم شدند واگذار و گناهکاران را بخشیدم پس از ایشان بپذیر. و تو هر قدر که اصلاح کنی هرگز تو را از مقامت بر کنار نخواهیم داشت و هر که بر آیین یهود یا مجوس باقی ماند، باید جزیه پرداخت کنند.
تصویر منتسب به این نامه را در زیر ببینید:
اما نکته در اینجاست که همانگونه که از متن نامه مشخص است این نامه ای نیست که پیامبر اسلام برای دعوت منذر به اسلام نگاشته باشد. در حقیقت پس از کمی بررسی متوجه شدم که ابتدا پیامبر نامه ای برای دعوت به اسلام به منذر می نویسد. منذر می پذیرد و اسلام می آورد و سپس در نامه ای به پیامبر می نویسد که:
ای پیامبر٬ من دعوت نامه شما را بر اهل بحرین خواندم و آنها را به اسلام دعوت کردم. برخی پذیرفتند و مسلمان شدند و برخی نپذیرفتند و یهودی و مسیحی باقی ماندند حال شما به من بگویید که دستور چیست.
پیامبر اسلام در حقیقت نامه بالا را در جواب این نامه به منذر می نویسند.
برای اطلاع از جزییات بیشتر در مورد این نامه می توان به کتاب البداية والنهاية از ابن كثير مراجعه کرد. همچنین می توانید پیوند زیر را نیز بررسی کنید:
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
http://islamstory.com
کتاب البداية والنهاية نیز از محل زیر قابل دسترسی است:
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
http://tarikheslam.com/downloadbook/category/5-dc-albedayeh-vannahayeh.html
همان گونه که در بالا مشخص شد پیامبر اسلام در هیچکدام از نامه های دعوت به اسلام که برای حکام ارسال کرده اند ایشان را به جزیه در صورت نپذیرفتن اسلام تهدید نکرده اند.
جهت تحقیق بیشتر٬ نامههاى پیامبر در مجموعهاى تحت عنوان «مكاتیب الرسول» تالیف على احمدى در سال 1363 به چاپ رسیده است ضمن این كه در این زمینه، یك رساله دكترى با عنوان «نامهها و پیمانهاى پیامبر اسلام» اثر دكتر محمد حمید الله نیز وجود دارد كه دو ترجمه فارسى از آن با نامهاى «وثائق» ترجمه دكتر محمود مهدوى دامغانى و «نامهها و پیمانهاى سیاسى حضرت محمد و اسناد صدر اسلام» ترجمه دكتر سید محمد حسینى موجود مىباشد .
من عاشق abolfazl6173 ام 
![[-]](http://www.flashkhor.com/forum/images/collapse.gif "[-]")
