«جیب بر خیابان جنوبی» به اکران تنوع می‌دهد

[ற!ՖŠ Д¥Ť!Ñ]

دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
http://static.cloob.com//public/user_data/gen_thumb/n-13-12-29/17/0a62d164589c0590808d76c19f6edc5a-425

کپی فیلم سینمایی «جیب بر خیابان جنوبی» از «دزدان» مارکوس !!

شجری کهن در نقد فیلم سینمایی «جیب بر خیابان جنوبی» گفت: این فیلم سینمایی به نوعی کپی فیلم «دزدان» مارکوس است که کار اسعدیان در مواردی بهتر از نسخه اسپانیایی فیلم درآمده است. !!!!!

شاهین شجری کهن؛ منتقد سینما در نقد فیلم سینمایی «جیب بر خیابان جنوبی» به خبرنگار سینماپرس گفت: در «جیب بر خیابان جنوبی» تمام ویژگی های تکنیکی و ساختاری فیلم تحت تاثیر کپی بودن و یا برداشتی که کارگردان از «دزدان» اثر جیمی مارکوس داشته است خلاصه می شود.

وی افزود: قبل از اینکه بخواهیم درباره این اثر به عنوان یک فیلم مستقل صحبت کنیم ابتدا باید با دقت این نکته را روشن کنیم که این فیلم چقدر از منبع اقتباسش برداشته شده است؟ چقدر کپی کرده و چقدر بازسازی خلاقانه و آزاد داشته است؟ اگر یک بازسازی خلاقانه و آزاد بوده است که می شود درباره کارگردانی صحبت کرد.

این منتقد سینما در مورد ساختار فیلمسازی و شیوه کارگردانی آن اضافه کرد: آنچه قبل از کشف نمونه اسپانیایی فیلم یعنی فیلم «دزدان» و هنگام اکران در جشنواره دیدیم این بود که فیلم خیلی ساختار سینمایی و کلاسیک جذاب و محکمی دارد. ساختار کلاسیک را به این معنی می گویم که در شرایطی که در سینمای ما تکنیک های دوربین روی دست و دکوپاژ های آزاد و بداهه خیلی مد شده و کمتر کارگردانی به میزانسن ها و دکوپاژ های کلاسیک دل می دهد، کاشتن دوربین و استفاده از قاب ثابت خیلی در این فیلم جذاب به نظر می رسد.

شجری کهن با اشاره به اینکه «جیب بر خیابان جنوبی» این نکته مثبت را دارد که تمام فیلم با نگاه کلاسیک به سینما ساخته شده است اظهار داشت: در مواردی کار کارگردان از همتای اسپانیایی حتی بهتر است و یادآور کاری هست که در «کافه ستاره» چند سال پیش انجام شده بود. «کافه ستاره» فیلمی بود که از روی نسخه مکزیکی با عنوان «کوچه میداک» ساخته شد ولی فیلم «کافه ستاره» نسخه بهتری نسبت به «کوچه میداک» بود و ایده های جالب تر و بهتری را در فیلم جایگزین کرده بود و این ساختار بهتری را به فیلم داد. «جیب بر خیابان جنوبی» هم از جهاتی توانسته ایده هایی به فیلم افزوده است اما اشتباه استراتژیک آنها اعلام نکرن منبع در فیلم بود است.

وی اذعان داشت: قطعا اگر اسم فیلم منبع را در تیتراژ می آورد فیلم خیلی بیشتر مورد استقبال قرار می گرفت و این یک روال پذیرفته شده است. مثلا در «شوخی» همایون اسعدیان، «پله آخر» علی مصفا و یا «اینجا بدون من » بهرام توکلی مگر از ارزششان کاسته شده است.

شجری کهن با بیان اینکه «جیب بر خیابان جنوبی» در قاب بندی های شکیل و ساختار محکم و توازن نثری فیلم محکم و استواری است ادامه داد: تمام صحنه ها دکوپاژ دقیق دارند، هیچ کدام از صحنه ها فی البداهه و روی دست گرفته نشده است و بعضی از سکانس ها خیلی با ریتم خوب و جذاب پرداخته شده اند و معلوم می شود کارگردان قواعد بصری را خوب می شناسد، تصویر را به خوبی می شناسد و با آن آشنا است.

وی عنوان کرد: «جیب بر خیابان جنوبی» از آن دسته فیلم هایی است که به سینمای ما تنوع می دهد و لازم است که در هر فصل اکران فیلم های متفاوت از این دست را داشته باشیم که سینمای کلاسیک امریکا و سینمای روز دنیا را با قواعد مشخص که معمولا در سینمای ما غایب است را مخاطبان ما روی پرده ببینند و به دیدن آنها عادت کنند.

شجری کهن در پایان تصریح کرد: بازی های فیلم خیلی خوب و یک دست هستند و فقط اغراق خیلی زیاد در گریم امیر جعفری و تیپ سازی او کمی به این یکدستی لطمه زده است ولی به هر حال بازیگران به خصوص مصطفی زمانی یکی از بازی های خوبش را ارائه می دهد. این را بدانیم که این فیلم فیلم بازیگر نیست بلکه فیلم کارگردان است، یعنی بازیگر ها در قاب و میزانس کارگردان معنی پیدا می کنند.