امتیاز موضوع:
  • 1 رأی - میانگین امتیازات: 5
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5

روزی که زمین فوتبال، آرامگاه شد

#1
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
روزی که زمین فوتبال، آرامگاه شد 1

۲۳ بهمن مصادف است با سالگرد بمباران مسابقه فوتبال چوار؛ مسابقه فوتبالی که در سال ۱۳۶۵ توسط هواپیما های ارتش عراق به خاک و خون کشیده شد. کمبود امکانات خبررسانی و شاید سانسور اخبار دلخراش در دوران جنگ، باعث شد تا خبر فجایع ناشی از حملات ارتش عراق به مناطق غیرنظامی آن طور که باید انعکاس پیدا نکند. یکی از این فجایع وحشتناک، بمباران یک مسابقه فوتبال در اطراف شهر ایلام است که توسط هواپیماهای ارتش عراق صورت گرفت. مسابقه فوتبالی که بین دو تیم غیرنظامی و در یک منطقه مسکونی برگزار می شد. بازیکنان یکی از دو تیم زیر ۱۸ سال بودند. در طول هشت سال جنگ، شهر ایلام منطقه جنگی بود و بارها بمباران شد. با وجود حملات هوایی ارتش عراق و بمباران روزانه ایلام، مردم این شهر حاضر به مهاجرت به دیگر نقاط کشورمان نشدند. زمستان سال ۱۳۶۵ ، مردم شهرایلام همچون دیگرسال های دوران جنگ، برای در امان ماندن از حملات هوایی ارتش عراق، مجبور به ترک خانه های خود شدند. مردم ایلام با پناه بردن به روستاهای اطراف، در انتظار پایان حملات هوایی ارتش عراق و بازگشت به خانه های خود بودند.

سرگرمی آن روز های جوانان و نوجوانان رانده شده از خانه هایشان، فوتبال و برگزاری مسابقات دوستانه بین روستاهای مختلف بود. روز ۲۳ بهمن ۱۳۶۵ ، به کمک حسین هزاوه بخشدار بخش چوار یک مسابقه دوستانه فوتبال بین دو تیم منتخب جوانان زیر ۱۸ سال ایلام و منتخب بخش چوار برگزار شد. بازی تا دقیقه ۵۵ ، با نتیجه دو بر یک به سود جوانان ایلام درجریان بود، هواداران به تشویق بازیکنان محبوب شان می پرداختند و بازیکنان با تمام وجود بازی می کردند. سرگرمی ای نبود که با آن انرژی شان را تخلیه کنند. فوتبال برای همه پیام آور «زندگی» بود که ناگهان باران بمب از آسمان بر سر «فوتبالی ها» شروع به باریدن گرفت. زمین فوتبال تبدیل به منطقه جنگی شد؛ جنگی نابرابر، جنگی میان عراقی های تا دندان مسلح و مردانی که حداکثر اسلحه شان، توپ فوتبال بود! زمین فوتبال آرامگاه بسیاری شد.

بر اثر آن بمباران پنج تماشاگر که همگی خردسال بودند، حمیدرضا رضایتی داور مسابقه و ۹ بازیکن از دو تیم به نام های مجتبی ناصری، یونس تلوکی، علی عباسی، سید محمد زارعی، حسین هزاوه، علی نجات کرمی، عبدالرزاق مهدیه، جهانگیر کاوه و محمد کمالوند کشته شدند که علی نجات کرمی بازیکن جوانان ایلام، آنموقع عضو تیم ملی فوتبال نوجوانان ایران هم بود. دکتر مصطفی نعمتی، یکی از بازماندگان آن مسابقه در خاطراتش گفته: «من آن روز هافبک چپ تیم جوانان ایلام بودم، هنوز دقایقی از نیمه دوم نگذشته بود که یک هواپیمای عراقی در آسمان ظاهر شد. چون پرواز هواپیما های عراقی از آسمان ایلام برایمان موضوعی تکراری بود، به بازی خود ادامه دادیم. چند دقیقه بعد مقابل دروازه تیم چوار منتظر ارسال توپ بودم که با شنیدن فریاد مربیان مان متوجه حمله دو هواپیمای عراقی به زمین مسابقه شدم و توانستم خودم را به کنار زمین برسانم و روی زمین دراز بکشم. در یک لحظه که به آسمان نگاه کردم چند شیء سیاه را دیدم که به طرف زمین می آمدند. بعد هم صدای انفجار و دود غلیظی که همه جا را گرفته بود و اجساد تکه تکه شده بازیکنان دو تیم که قابل شناسایی نبودند.»تنها خبری که از این جنایت در سال ۶۵ منتشر شد، گزارش کوتاهی بود که به کمک آقایان پیرحیاطی و سنجابی نمایندگی روزنامه اطلاعات در ایلام در هفته نامه دنیای ورزش انتشار یافت.

[b]سوت پایان مسابقه بعد از ۲۳ سال


در سال ۱۳۸۸ ، با همت جوانان ایلامی، سی و پنج دقیقه باقی مانده آن مسابقه ناتمام، مسابقه یی نمادین بین تیم های منتخب ایلام و هنرمندان برگزار شد و سوت پایان آن مسابقه ناتمام بعد از ۲۳ سال به صدا درآمد. همکاری برخی از نام آوران فوتبال همچون همایون بهزادی و حمید جاسمیان و سفر آنها به ایلام، فدراسیون فوتبال را بر آن داشت تا روز ۲۳ بهمن را «روز شهدای زمین فوتبال چوار» در تقویم سالانه خود درج کنند. از دیگر ورزشکارانی که در ایلام قربانی جنگ شدند، می توان از عیسی آستوی، بازیکن تیم ایلام جوان و عبدالرضا گلشنی، بازیکن دارایی ایلام نام برد. عبدالرضا گلشنی عضو تیم منتخب ایلام در مسابقات سراسری جام قدس بود که در تاریخ ۲۵ مرداد ۱۳۶۶ بر اثر یکی دیگر از بمباران های هواپیما های عراقی کشته شد.

ثبت جنایت مسابقه فوتبال چوار در مجامع بین المللی

نامگذاری یک روز در تقویم فدراسیون فوتبال برای بزرگداشت قربانیا ن حادثه خونبار مسابقه چوار در شرایطی صورت گرفت که با گذشت سال ها، متاسفانه هیچ اقدامی از طرف ایران برای خبررسانی و بازگویی این جنایت هولناک در مجامع بین المللی صورت نگرفته است. بازگویی و ثبت این جنایت در مجامع بین المللی، علاوه بر اطلاع رسانی به افکار عمومی دنیا، کمک می کند تا فدراسیون فوتبال ایران حمایت سازمان های بین المللی را برای برگزاری یک تورنمنت سالانه منظم در ایلام برای یکی از رده های پایه را به دست آورد. تورنمنتی ضد جنگ و برای بزرگداشت قربانیان بمباران مسابقه فوتبال چوار. مهدی مهدوی کیا به عنوان سفیر فوتبال پایه در آسیا، شخصیتی است که می تواند در بازگویی و ثبت این جنایت جنگی در کنفدراسیون فوتبال آسیا و فیفا نقش بزرگی داشته باشد. آنچه باعث جلوگیری از تکرار یک جنایت در دنیا می شود تنها نامگذاری یک روز در تقویم برای رفع تکلیف نیست. خبررسانی دقیق، بازگوئی و گفتن از یک جنایت است که افکار عمومی دنیا را برای جلو گیری از تکرار آن جنایت بیدار می کند. در جریان سنگسار یک بانوی افغان در وسط استادیوم شهر کابل توسط طالبان؛ تنها خبررسانی و گفتن و بازگو کردن آن جنایت بود که باعث واکنش افکار عمومی دنیا و محکومیت جهانی آن جنایت شد. ثبت جنایت استادیوم کابل در نزد افکار عمومی دنیا یکی از دلایل اهدای جایزه بازی جوانمردانه فیفا به فدراسیون فوتبال افغانستان در سال ۲۰۱۳ بود.
[/b]
روزی که زمین فوتبال، آرامگاه شد 1
پاسخ
آگهی


[-]
به اشتراک گذاری/بوکمارک (نمایش همه)
google Facebook cloob Twitter
برای ارسال نظر وارد حساب کاربری خود شوید یا ثبت نام کنید
شما جهت ارسال نظر در مطلب نیازمند عضویت در این انجمن هستید
ایجاد حساب کاربری
ساخت یک حساب کاربری شخصی در انجمن ما. این کار بسیار آسان است!
یا
ورود
از قبل حساب کاربری دارید? از اینجا وارد شوید.

موضوعات مرتبط با این موضوع...
  واکنش آذری جهرمی به آیتم جنجالی فوتبال برتر
Information محرومیت بی‌سابقه امیر قلعه‌نویی از فوتبال
  تکرار ماجرای فصل گذشته بیرانوند در تیم فوتبال آنتورپ
  فدراسیون فوتبال و اعلام استادیوم های جام جهانی به AFC
  فوری: شکایت فدراسیون فوتبال هند از پرسپولیس تایید شد! شایعه نیست
  شکایت فدراسیون فوتبال هند از پرسپولیس؟
  درخواست نویسندگی در بخش فوتبال و سایر ورزش ها و زیرشاخه ها
  جهانبخش و تنیس فوتبال به جای اردوی تیم ملی(عکس)
  روزی که آرسنال به شیراز آمد/عکس
  شرم آور؛ تکرار یک اتفاق تلخ در فوتبال انگلیس

پرش به انجمن:


کاربرانِ درحال بازدید از این موضوع: 1 مهمان