متن آهنگ دلخوشی از بیگرز و حصین

[AuTuMn]

ايـنـتروبيگــ ـرز)

وقتی كه دلم از زندگی پره ، مثه اون درختیه كه تشنه ميبره ،

از اين دنيا كه مثل زندونه اينو بدون هميشه اينجوری نميمونه

ورس 1حصين)

کفیتو بپوشو لباس تن کن / میخوام ببرمت جایی که ماجراس چند دور

بزنی ببینی چند چنده شهر / تا بعد بشی من یه نمه پر کنده تر

من، همون که خوش بود / یه وقتی سر حال مث سنگ سفت بود

میفهمی همه چی پیچید رو همین حساب / روزاشم مثل همه حتی روز تحویل سال

هه! همیشه متنا بلند بوده مشتی / رفیق هر نوعش با هر نوعی گشتیم

و دیدیم که تش با زخمی تنهاییم / ولی خب خوش گذشت یه وقتایی

غصه که مال قصه هاس / ما خوشیم همه جوره رو زمین با چشم باز

همین دلیلی شد بیمارو بی دل / یا ساده ترش میشی یه گرگ بارون دیده هه هه

كروس بيگـ ــرز)

وقتی كه دلم از زندگی پره ، مثه اون درختیه كه تشنه ميبره ،

از اين دنيا كه مثل زندونه اينو بدون هميشه اينجوری نميمونه

ورس 2حصين)

تمام طول روزتو میکنی تخمی سپری / فکر به چیزی که باختی ببری

اون مغزتو میگاد مثل سگ پشیمونی / تو گفته بودی که راه سختو میتونی

اما بعد دیدی تویی و کمی مایه تو جیب / به جایی نمیرسی با این قدمای کوچیک

این زندگی گفت یه چیزو یاد پس بگیر / امید بده به جاش بیلاخ پس بگیر

یاد میگیری که ناشتا نرینی / جاهایی میری که یه موقع آشنا نبینی

نه حسشو داری نه حال ِ فک زدن / تو خودت پیچ میشی دیگه آره مثلا

حرفات همیشه بوی غم میده / تو آینه هم تصویره دیگه گندیده

هنوز بالا سرت گرماشو داری / راستی دلخوشی هاشو سیری چند میده ؟!

كروس بيگـ ــرز)

وقتی كه دلم از زندگی پره ، مثه اون درختیه كه تشنه ميبره ،

از اين دنيا كه مثل زندونه اينو بدون هميشه اينجوری نميمونه

ورس 3حصين)

گرگ باش، مثٍ من / مث ِ ببر / مث ِ جغد تو پرسه های شب

مث سنگ تو لحظه های سخت / تو عرصه های تنگ

نعرتو بزار تو بارونو / بشکون رد شو حتی قانونو

دل نبند که تش تلخیه / میشی مثل من، نفــس تخلیه

و دستات همیشه خسته رو تنت / روو زاخماتم نمک ِ وابسته بودنه

ترجیح میدی جای اینکه نقشه بچینی / واسه بعد زندگیتو توی لحظه ببینی

میشه شب، میشه روز، میشه فردا / تو میخواستی نهرو کنی دریا هه

شدی شبیه مردمت / ببین تو رویا همیشه حقیقت گمه

كروس بيگـ ــرز)

وقتی كه دلم از زندگی پره ، مثه اون درختیه كه تشنه ميبره ،

از اين دنيا كه مثل زندونه اينو بدون هميشه اينجوری نميمونه

وقتی كه دلم از زندگی پره ، مثه اون درختیه كه تشنه ميبره ،

از اين دنيا كه مثل زندونه اينو بدون هميشه اينجوری نميمونه