آدمــها کنــارت هستند . .
تا کـــی؟
تا وقتـــی که به تو احتــیاج دارند !
از پیشــت میروند یک روز . .
کدام روز ؟
وقتی کســی جایت آمد !
دوستــت دارند . .
تا چه موقع ؟
تا موقعی که کسی دیگر را برای دوســت داشـتن پیــدا کنـند !
میگویــند عاشــقت هســتند برای همیشه !
نه . . . !
فقط تا وقتی که نوبت بــــــازی با تو تمام شود. .
و این است بازی باهــم بودن . .
چهــ کـــــــردی؟؟؟
چهــ کردی که من اینـــــــ روزهـــــا
تورابه اندازه یــــــــ یکـــــــــ اشتبــــــــاه میشنـــــــاسمـــــ
گاهی برای کشـیدنِ فـریـاد
هـزاران پیکـاســو هـم کـافـی نیسـت . .
You are like the sunshine so warm,
you are like sugar, so sweet... you are like you...
and that's the reason why I love you!
تو مث نور خورشید هستی خیلی گرم..
تو مث شکرهستی خیلی شیرین
تو مث خودت هستی ..
و دقیقا به همین خاطره که من دوستت دارم
Don't
walk in front of me
I may not follow
Don't walk behind me
I may not lead
Walk beside me and
be my friend
Albert Camus
جلوي من قدم بر ندار
شايد نتونم دنبالت بيام
پشت سرم راه نرو
شايد نتونم رهرو خوبي باشم
کنارم راه بيا و دوستم باش.
Il ya parfois, se situent quelque part.
Foot ...
Bout de souffle ...
À partir du bord ...
Ce côté de la toile ...
Le nez d'éléphant ...
De trou en trou ...
Trône de la moquette ...
Les yeux ...
Les yeux ...
Les yeux ...
من اينو به زبان فرانسوي نوشتم
و فارسيشم
انســان ها هر از چند گاهـي ، از جايي مي اُفتند .
از پـا ...
از نــــفـــس ...
از لَبـه پــــرتگاه ...
ازاين ور بوم ...
از دماغــِ فيل ...
از چالـه به چاه ...
از عـــرش به فرش ...
اَز چــــشـــــم ...
اَز چـــــــشـــــم ...
اَز چــــــــــشـــــــــم ...
به دنیایی که نامردان عصا از کور می دزدند ... من از خوش باوری آنجا محبت جستجو کردم ...
دقت کردین جمله “دوستت دارم” سوالی نیست
ولی همه بعد از گفتنش منتظر جوابن !
Love is just like paint, with this difference that you can clear the paint but not love