15-04-2013، 12:15
این‌جوری هم مشکلات خط فارسی حل می‌شود و هم زبان‌مان تقویت می‌شود و هم فارسی جهانی می‌شود و هم مشکلات خط انگلیسی برطرف می‌شود!
بنده هم به عنوان کسی که به زبان فارسی حرف می‌زند و به خط فارسی می‌نویسد، حق مسلم خود می‌دانم پیشنهاداتی دربارهی خط فارسی بدهم. پیشنهادات من حاصل سی و دو سال (دو سال بیش‌تر از فردوسی) تحقیق و مداقه در زبان فارسی است که مجانی تقدیم شما دوستداران خط فارسی می‌کنم. بنده نظریات خود را در سه بخش تشریح می‌کنم:
نقطه‌ها: ما باید برای به‌روز کردن و آسان کردن نوشتن خط فارسی نقطه‌هایش را برداریم! متأسفانه هیچ‌کدام از استادان و کارشناسانی که ایسنا با آن‌ها دربارهی خط فارسی گفت‌وگو کرده است، به مشکل نقطه‌ها در خط فارسی اشاره نکرده‌اند. شما همین الآن ببینید چقدر نقطه‌ی الکی در نوشته‌ی من وجود دارد! ما برای پیشرفت باید نقطه‌ها را برداریم. شما خط انگلیسی را ببینید! یا فرانسه را، نقطه دارند؟ ندارند! اگر هم دارند، خیلی به چشم نمی‌آید! خط چینی چه؟ یا ژاپنی؟ ما خودمان هم در دوران باستان نقطه نداشته‌ایم. پس اگر نقطه‌ها را برداریم، در زبان و خط پیشرفت می‌کنیم. واقعا که این نقطه‌ها بی‌خودند. ایراد هم نگیرید که بدون نقطه نمی‌شود چیزی را خواند، اتفاقا می‌شود خواند. مثلا خواهش را اگر بنویسیم حواهس، همه می‌خوانند خواهش و کسی حواهس نمی‌خواند، چون در ما در فارسی خواهش داریم، ولی حواهس نداریم. خدا وکیلی حواهس از خواهش باکلاس‌تر است! نیست؟
یکسان‌سازی صامت‌ها: نظر بنده این که ز، ذ، ظ، ض را برداریم، به جای آن‌ها z بگذاریم و به همین ترتیب به جای س و ص s و به جای ت و ط t. این‌جوری هم مشکل خط فارسی حل می‌شود و هم با استفاده از حروف انگلیسی در خط خودمان با خارجی‌ها هم‌ذات‌پنداری ایجاد می‌کنیم و آن‌ها برای یادگیری فارسی تشویق می‌شوند!
فارگیلیش‌نویسی: به نظر من، بهترین راه برای خلاصی از مشکلات خط فارسی این است ما انگلیسی را با خط فارسی بنویسیم. مثلا: این د نیم آو گاد! این‌جوری هم مشکلات خط فارسی حل می‌شود و هم زبان‌مان تقویت می‌شود و هم فارسی جهانی می‌شود و هم مشکلات خط انگلیسی برطرف می‌شود! یعنی مزیت‌هایی که در پیشنهاد سوم من هست، در طول تاریخ بی‌سابقه است.
بنده هم به عنوان کسی که به زبان فارسی حرف می‌زند و به خط فارسی می‌نویسد، حق مسلم خود می‌دانم پیشنهاداتی دربارهی خط فارسی بدهم. پیشنهادات من حاصل سی و دو سال (دو سال بیش‌تر از فردوسی) تحقیق و مداقه در زبان فارسی است که مجانی تقدیم شما دوستداران خط فارسی می‌کنم. بنده نظریات خود را در سه بخش تشریح می‌کنم:
نقطه‌ها: ما باید برای به‌روز کردن و آسان کردن نوشتن خط فارسی نقطه‌هایش را برداریم! متأسفانه هیچ‌کدام از استادان و کارشناسانی که ایسنا با آن‌ها دربارهی خط فارسی گفت‌وگو کرده است، به مشکل نقطه‌ها در خط فارسی اشاره نکرده‌اند. شما همین الآن ببینید چقدر نقطه‌ی الکی در نوشته‌ی من وجود دارد! ما برای پیشرفت باید نقطه‌ها را برداریم. شما خط انگلیسی را ببینید! یا فرانسه را، نقطه دارند؟ ندارند! اگر هم دارند، خیلی به چشم نمی‌آید! خط چینی چه؟ یا ژاپنی؟ ما خودمان هم در دوران باستان نقطه نداشته‌ایم. پس اگر نقطه‌ها را برداریم، در زبان و خط پیشرفت می‌کنیم. واقعا که این نقطه‌ها بی‌خودند. ایراد هم نگیرید که بدون نقطه نمی‌شود چیزی را خواند، اتفاقا می‌شود خواند. مثلا خواهش را اگر بنویسیم حواهس، همه می‌خوانند خواهش و کسی حواهس نمی‌خواند، چون در ما در فارسی خواهش داریم، ولی حواهس نداریم. خدا وکیلی حواهس از خواهش باکلاس‌تر است! نیست؟
یکسان‌سازی صامت‌ها: نظر بنده این که ز، ذ، ظ، ض را برداریم، به جای آن‌ها z بگذاریم و به همین ترتیب به جای س و ص s و به جای ت و ط t. این‌جوری هم مشکل خط فارسی حل می‌شود و هم با استفاده از حروف انگلیسی در خط خودمان با خارجی‌ها هم‌ذات‌پنداری ایجاد می‌کنیم و آن‌ها برای یادگیری فارسی تشویق می‌شوند!
فارگیلیش‌نویسی: به نظر من، بهترین راه برای خلاصی از مشکلات خط فارسی این است ما انگلیسی را با خط فارسی بنویسیم. مثلا: این د نیم آو گاد! این‌جوری هم مشکلات خط فارسی حل می‌شود و هم زبان‌مان تقویت می‌شود و هم فارسی جهانی می‌شود و هم مشکلات خط انگلیسی برطرف می‌شود! یعنی مزیت‌هایی که در پیشنهاد سوم من هست، در طول تاریخ بی‌سابقه است.
