تنيس کودکان
پژوهشگران دانشگاه متروپوليتن منچستر دريافته‌اند که ورزش منظم در کودکي، در مقايسه با ورزش در بزرگ‌سالي اثر حفاظتي بسيار بزرگ‌تري براي استخوان‌ها دارد. آنها دريافتند که استخوان بازوي دست راکت تنيس بازان جوان به طور متوسط 40 درصد کلفت‌تر از دست ديگر آنها است، و در برخي موارد به 63 درصد هم مي‌رسد.

اين پژوهشگران در همکاري با يک آکادمي تنيس، تنيس بازان بين 9 تا 90 سال را مورد بررسي قرار دادند. الکس آيرلند، رهبر اين پژوهش مي‌گويد: «پژوهش‌ها نشان مي‌دهند که وقتي سنتان بالاتر مي‌رود، بهره کمتري از ورزش مي‌بريد.

 

از همين رو کودکي فرصت بسيار خوبي براي تقويت استحکام استخوان‌ها به دست مي‌دهد. قوي‌تر و بزرگتر کردن استخوان‌ها در کودکي و به‌خصوص در دوره نوجواني، به اين معني است که احتمال کمتري وجود خواهد داشت که وقتي پير شديد، دچار پوکي و شکستگي استخوان شويد. ابتلا به پوکي استخوان در سنين پيري مي‌تواند نقش بسيار تعيين کننده‌اي در زندگي شما داشته باشد، چرا که قابليت تحرک کمتري خواهيد داشت و ضعيف‌تر مي‌شويد. همين امر نشان دهنده اهميت فعاليت ورزشي در دوران جواني و نوجواني است».

پژوهش‌هايي که ورزشکاران را با افراد کمتر فعال مقايسه مي‌کند، هميشه با اين نقد مواجه بوده‌اند که افراد بزرگتر و قوي‌تر تمايل بيشتري به ورزش دارند، در نتيجه اختلاف مشاهده شده شايد نتيجه ورزش نباشد.

ولي در تنيس‌بازها، اثر تغذيه و عوامل ژنتيکي در هر دو بازو يکسان است، در نتيجه به گفته پژوهشگران، آنها مي‌توانند مطمئن باشند که فعاليت ورزشي تنها دليل تفاوت چشمگير بين قدرت استخوان بازو در دو دست است.