نقل قول:

” گوش کن. دقیقا برعکسه! من به حرف دیوید گوش میدم.(می خندد). اون نویسنده و تولید کننده است، شوخیت گرفته؟ می دونی من دارم بهش التماس می کنم که منو تو یکی از فیلماش راه بده. Jason Momoa رو می شناسم، من تقریبا سه برابر اونم. David یکی از اون افرادیه که من براش هرکاری می کنم. اون یک فرد با دیسیپلینه. من سال ها پیش وقتی دخترام دبیرستانی بودن باهاش تماس گرفتم. اون موقع برنامه ای به نام Visiting Professionals رو با یه نفر دیگه اجرا می کردم. دخترامون به هنرستان رفتن. افراد هنرمند رو استخدام می کردیم. ما برندگان جایزه آکادمی، تولید کنندگان، کارگردانان، نویسندگان، بازیگران و رقاصانی داشتیم که برای استخدام اومدن.

و گروهی که می اومدن تا این visiting professionals رو ببینند از همه قشری بودن. از  افراد علاقه مند به تکنولوژی تا بازیگر، رقاص، خواننده و موسیقیدان. عموما، تمام اون افراد اهل فن و  همه ی درسخون ها عقب می نشستن و همه شون به نوعی حوصله شون سر می رفت. چند نفر بودن  از بچه های دبیرستان بودن که می خواستن انیماتور بشن. اونا اصلا سوال نپرسیدن.

گفتم حتما یه راهی وجود داره که بشه با این آدما ارتباط برقرار کرد، برای همین از David درخواست کردم. بهش زنگ زدم و قضیه رو گفتم و وضعیت رو براش شرح دادم. گفتم: «فقط کافیه یه ساعت بیای اینجا. الان تقریبا آخرای ساعت مدرسه ست.» اون گفت: «کِی می خوای اونجا باشم؟»

من بهش روز رو گفتم، اون اومد و همه ی اون هایی که عقب نشسته بودن از حضورش لذت بردن. اونا هرچی سوال بود پرسیدن، مشتاق شده بودن و حس می کردن که واقعا کسی هست که بهشون اهمیت بده. فکر کنم David حدودا دو ساعت و نیم اونجا موند، کلاس رو تموم کرد و بعد از کلاس هم موند، امضا داد و محترمانه با همه برخورد کرد.اون واقعا یه برنده ست. براش آرزوی موفقیت های بزرگ دارم و الان هم وضع خوبی داره. من بهش دستور نمی دم(می خندد).