آشنایی با هواپیمای بدون سرنشین Dassault nEUROn

[τοxικ]

به عنوان یک پهپاد، نرون باندازه قابل توجهی بزرگتر و پیشرفته تر از همتایان شناخته شده اش مانند MQ-1 است که برد و ظرفیت حمل تسلیحات و امکانات آن را به هواپیمای سرنشین دار نزدیک می کند. با وجودی که این پروژه هنوز حاضر نشده است اما تصاویر و اظهارات شرکای کنسرسیوم گویای این مطلب است که این پرنده قابل رقابت با Boeing X-45C و Northrop-Grumman X-47B خواهد بود. در فوریه 2006 ساب اعلام کرد که نرون 10 متر طول و 12 متر پهنا دارد و وزن آن 5 تن است که تقریبا به اندازه یک جنگنده میراژ 2000 می باشد.

این پهپاد دارای تجهیزات حمله ی هوا به زمینِ مستقل با مهمات هدایت شونده دقیق و متکی بر بدنه خفاکار پیشرفته ی خود خواهد بود. یکی دیگر از ویژگی های نرون قابلیت کنترل در حالت اتوماتیک توسط یک جنگنده پیشرفته مانند رافال یا گریپن است که در این حالت کنترل آن شبیه بازی های استراتژیک Real Time خواهد بود.

 

 

برخی از اهداف این پروژه:

• برای حفظ و توسعه مهارت های دفاتر طراحی شرکت های هوافضای اروپایی که تا قبل از 2030 برنامه جنگنده جدیدی را در پیش رو ندارند که در حال حاضر تمامی پروژه های یوروفایتر، رافال، گریپن، JAS 39 همگی تکمیل یا در جریان تکمیل هستند.

• جهت بررسی و تایید فن آوری هایی که برای ساخت نسل بعدی هواپیماهای جنگی تا سال 2015 موردنیاز است.

• اعتبار بخشیدن به روند همکاری های خلاقانه از طریق تاسیس یک تیم صنعتی اروپایی که مسئول ساخت هواپیمای نسل بعدی خواهد بود.

 

 

 

سازندگان:

Dassault Aviation (فرانسه) : پروژه را در ژوئن 2003 آغاز کرد. 
مسئولیت ها: سازنده اصلی، معماری کلی و طراحی، مونتاژ نهایی، سیستم کنترل پرواز، تست های کلی

SAAB (سوئد) : در دسامبر 2005 به پروژه پیوست. 
مسئولیتها: طراحی کلی، بدنه، آویونیک، سیستم سوخت و تست پرواز. (مسئول 25 درصد توسعه پروژه )

Alenia Aeronautica (ایتالیا) : در 2005 به پروژه پیوست. 
مسئولیتها: سیستم شلیک سلاح، سلاح های هوشمند، سیستم های الکتریکی، تست پرواز.

EADS CASA (اسپانیا) : در فوریه 2007 به پروژه پیوست. 
مسئولیتها: بال، ایستگاه کنترل زمینی، پیوند داده ها 
سایر پیمانکاران: شرکت های EAB, RUAG, Thales, Eads France از کشورهای یونان و سوییس و فرانسه دیگر پیمانکاران این پروژه هستند.

 

 
 
مشخصات :
 
حداکثر سرعت: 0.8 ماخ 
قیمت هر فروند: 25 میلیون یورو 
موتورها: در طرح های اولیه قرار بود از موتور Adour Mk 102 (استفاده شده در جگوار) استفاده شود که به نظر می رسد با موتور Snecma M88 (موتور هواپیمای رافال) جایگزین شده است. 
تاریخ اولین پرواز: آزمایش پروازی آن در 2010 انجام خواهد شد.